«تلما اسب شاخدار» یا “Thelma The Unicorn”، یک فیلم انیمیشنی خانوادگی جدید از نتفلیکس است که توانسته کودکان را به خوبی به خودش جذب کند. با استفاده از المان‌هایی مانند زرق و برق و رنگ صورتی آب‌نباتی، شوخی‌های متنوع و خنده‌دار، یک مینی‌آلبوم از آهنگ‌های جذاب و قهرمانی دوست‌داشتنی که یک اسب آوازخوان است که به یونیکورن تبدیل می‌شود. اما شاید بزرگترین دارایی آن، تمثیلش از شهرت است؛ تمثیلی که به‌قدری ساده پیاده شده که ذهن‌های جوا‌نِ درگیرِ موبایل و فضای مجازی بتوانند درکش کنند. می‌توانم تصور کنم که برای کسی که از کودکی با آرزوی شهرت بزرگ می‌شود، دیدن افراد معروف در اینستاگرام، ترندهای تیک‌تاک و ستاره‌های یک‌شبه یوتوب، آن هم قبل از اینکه حتی خودش را بشناسد، گیج‌کننده است.

در سنت جذاب فیلم‌های کودکان که با اشاره‌های بزرگسالانه و الاغ‌های سخنگو همراه است، «تلما اسب شاخدار» که به کارگردانی لین وانگ و جرد هس، کارگردان «ناپلئون دینامیت» ساخته شده، سرگرمی‌های زرق و برق‌دار و احمقانه زیادی انتظار مخاطب را می‌کشد؛ به همراه پیامی درباره وفادار ماندن به خود در دوران شهرت.

این فیلم با مجموعه‌ای از مشکلات مواجه است که بخش بزرگی از طنز فیلم را تشکیل داده‌اند. تلما، که صداپیشگی او را بریتنی هاوارد، خواننده اصلی گروه «آلاباما شیکز» در نخستین تجربه صداپیشگی‌اش برعهده دارد، اسبی کوچک است که یک گروه موسیقی خانگی دارد و آرزوی اجرای موسیقی در فستیوال «اسپارکل‌پالوزا» را در سر می‌پروراند. پس از اینکه صدای او در برنامه‌ای شبیه به برنامه مشهور «امریکن آیدل» رد می‌شود، تلما با یک راننده کامیون دست و پا چلفتی (زک گالیفیاناکیس) تصادف می‌کند. تغییر ظاهر اسب شاخدار فوراً جلب توجه می‌کند؛ در این دنیا، که توسط هس و جروشا هس نوشته شده و در آن انسان‌ها و حیوانات سخنگو به‌طور همزمان وجود دارند و یک ستاره پاپ نهنگ تک‌شاخ هم در میان آن‌هاست، اسب شاخدار هنوز هم به عنوان موجودی کمیاب و شگفت‌انگیز تلقی می‌شود.

تلما با یک اکانت پاک‌شده از «پیکستاگرام»، نامی جدید و یک ویدئوی وایرال از آواز خواندنش، یک‌شبه ستاره شده و به شهرت می‌رسد؛ البته به عنوان یک اسب شاخدار، نه یک اسب پونی، که باعث ناراحتی دوستان گروه موسیقی‌اش، اوتیس (ویل فورته) و رجی (جان هدر، بازیگر «ناپلئون دینامیت») می‌شود، که از او می‌خواهند خودش باشد.

اما مانند سایر فیلم‌های بیوگرافی در زمینه موسیقی (به فیلم‌هایی مانند «راکت‌من» یا «الویس» فکر کنید، اما با حیوانات مزرعه که برای کودکان ساخته شده باشد)، تلما به چنگ ویک دایموند (جرمین کلمنت) می‌افتد که یک مدیر موسیقی به سبک لندن دهه ۶۰ است. ویک به او وعده‌های بزرگی می‌دهد: جت شخصی اسب شاخدار، آهنگ مشهور و وایرال با صدای خودش، برنامه تلویزیونی خودش که جایگزین دیوای پاپ سالخورده می‌شود و حتی یک نمایش عاشقانه با ستاره‌ای از یوتیوب به نام دنی استالیون (فرد آرمیسن).

۱۹

زمانی که تلما با کمپانی «سل آوت رکوردز» می‌گذراند، هم خنده‌دارترین بخش فیلم است (مخصوصا قسمتی که یک موزیک ویدیو هیپ‌هاپ سطح پایین در یک قایق تفریحی ضبط می‌کنند) و هم بهترین نمایش برای انیمیشن بحث‌برانگیز فیلم، که گاهی هم حالاتی عجیب و غریب دارد. در این فیلم مخاطب با صحنه‌هایی ناخوشایند مانند آب بینی، چشم‌های قرمز و مقدار زیادی کود مواجه می‌شود؛ ویک، به‌ویژه با دندان‌های بزرگ و شکمی که او را به‌عنوان شخصیتی موذی و حریص به تصویر می‌کشد، حالتی ناخوشایند دارد. اما «تلما اسب شاخدار» در کل مانند سفری دلپذیر است؛ زیرا این اسب نمایشی کوچک درس‌های خود را می‌آموزد و پس از یک سری اشتباهات فاجعه‌بار در مراسم جوایز موزیک ویدیو، راهی اصیل‌تر برای مشهور بودن پیدا می‌کند.

هاوارد، که توانسته صدای قدرتمندش را از طریق موسیقی ساخته شده توسط جان پاول به نمایش بگذارد، صداپیشگی فوق‌العاده‌ای برای تلما انجام داده و او را با کاریزمای ساده و اعتماد به نفس از همان ابتدا به تصویر کشیده است. او ممکن است بدون گرد و غبار صورتی اسب شاخدار خودش را باور نداشته باشد، اما هیچ شکی نیست که او یک ستاره ارزشمند است. این موضوع برای فیلمی از این دست کافی است: یک شخصیت اصلی ارزشمند و مهم، چندین آهنگ و رقص که به اندازه کافی جذاب هستند، و میزان مناسبی از آگاهی به خود تا برای کسانی که جذب اسب شاخدار نشده‌اند، جالب باشد.

شما چطور؟‌ آیا به فیلم‌ها و انیمیشن‌هایی که در مورد ستاره‌های موسیقی هستند علاقه دارید؟ برای ما بنویسید که کدام یک را بیشتر دوست داشتید.

منبع: The Guardian

از سختی‌های استریمر بودن تا داستان ازدواج تو وارکرفت؛ میزگیم با سایه