علاءالدین یکی از شخصیت‌های محبوب شرکت دیزنی است که زندگی خود را از زاغه‌های یک شهر خیالی آغاز می‌کند، ولی دست سرنوشت اتفاقات بزرگی را برای او تدارک دیده است. او ماجراجویی خود را به عنوان یک دزد شروع کرد، اما مسیر اصلی وی در قهرمان بودن تعریف شده بود.

علاءالدین (Aladdin) که احتمالا بارها و بارها آن را شنیده‌اید، شخصیت اصلی فرنچایزی با نام مشابه است که در بین مردم (به خصوص ساکنین خاور میانه) از محبوبیت بالایی برخوردار است. این شخصیت در ابتدا یک دزد بود که در خیابان‌های شهری به نام عقربه (Agrabah) زندگی می‌کرد. او بیش‌تر زمان خود را به دزدیدن غذا و فرار کردن از دست نگهبانان اختصاص می‌داد و در این روند تنها هم نبود. Aladdin یک میمون و یک طوطی دست‌آموز به نام ابو و لگو هم داشت که در انجام کارها به سرپرست خود کمک می‌کردند.

علاءالدین با وجود اینکه فرد خوش مشرب و جذابی به نظر می‌رسید، همیشه به خاطر فقر و شرایط زندگی خود خجالت‌زده بود. یکی از تبعات خجالت زدگی در مقابل شاهزاده یاسمین (Jasmine) پدیدار می‌شود که در نگاه اول عاشق او شد. البته روحیه قهرمانانه و پهلوانانه او به کمکش آمد تا استحقاق پیدا کردن چراغ جادو و آرزو کردن را داشته باشد. همان‌طور که می‌دانید زندگی شخصیت مورد بحث پس از پیدا کردن چراغ جادو غول داخل آن برای همیشه عوض شد.

حال اگر بخواهیم نگاه عمیق‌تری به ریشه‌های علاءالدین داشته باشیم باید بدانید که داستان او از افسانه‌های موجود در کتاب هزار و یک شب می‌آید. به گفته مورخان افسانه‌های هزار و یک شب در طی سال‌های طولانی شکل گرفته‌اند و هر فرهنگ و نویسنده‌ای داستان خاص خود را به آن اضافه کرده‌اند. داستان شاهزاده علی یا همان Aladdin یکی از صدها داستانی است که در این کتاب تاریخی آورده شده.

سرنوشت علاءالدین پس از پیدا کردن چراغ جادو برای همیشه عوض شد

این شخصیت با وجود اینکه در فقر بزرگ شد و دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت، فرد بسیار امیدوار و سرحالی است. همین موضوع او را به یک مرد جوانِ جذاب و دوست داشتنی تبدیل می‌کند که می‌تواند با روحیه خود در مقابل دنیا ایستادگی کند. او با وجود اینکه غذایی برای خوردن نداشت و مجبور بود آن را از طریق دزدی به دست آورد، از کار خود لذت می‌برد و هنگامی که از دست نگهبانان فرار می‌کرد گویی در حال تجربه شیرین‌ترین لحظات زندگی خویش است. البته علاءالدین چاره‌ای به غیر از دزدی نداشت و اگر کار دیگری از دستش بر می‌آمد از انجام آن دریغ نمی‌کرد. او با وجود اینکه غذاهای خود را با سختی فراوان به انقیاد خود در می‌آورد، همیشه سعی می‌کرد آن را با فقیرترها و افراد ناتوان‌تر تقسیم کند.

اما زندگی در طبقه فقیر جامعه باعث نشد که او از غشق خود نسبت به شاهزاده یاسمین دست بکشد. او با وجود اینکه ظاهر و اندام جذاب و خوش تراشی داشت، استعداد و قدرت اصلی خود را به ذهن پویای خویش مدیون بود. ضریب هوشی بالا همیشه او را از مخصمه‌های به وجود آمده نجات می‌داد تا بتواند آزادی خود را به دست آورد و دوباره طعم شیرین پیروزی را زیر زبان خود حس کند.

ولی حالا که در مورد خوبی‌های علاءالدین گفتیم نباید از نقطه ضعف او بگذریم. این شخصیت اعتماد به نفس بسیار پایینی دارد که از طبقه اجتماعی پایین وی ریشه می‌گیرد. او از اینکه در ابتدا یک دزد بی‌سر و پا بوده خجالت می‌کشد و فکر می‌کند استحقاق چیزهای ارزشمندی نظیر عشق شاهزاده یاسمین را ندارد. Aladdin در برخی مواقع حرف مردم را باور می‌کرد و به این نتیجه می‌رسید که استحقاق یاسمین واقعا مرد بهتر و با اصالت‌تری است.

نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Aladdin.fandom