آیا بسیاری از دنیاهای انیمیشن ها در واقع پسا-آخرالزمانی هستند؟
پشت نقاب رنگارنگ انیمیشن های محبوب ما، حقیقتی تاریک پنهان شده است. نظریه‌ای که سال‌هاست ذهن علاقه‌مندان را به خود مشغول کرده: بسیاری از این دنیاهای کارتونی دلربا در واقع روایت‌گر جهانی هستند که از دل ویرانی برخاسته است. اما این نظریه چقدر به واقعیت نزدیک است؟
ردپای آخرالزمان در قاب‌های رنگی
با نگاهی موشکافانه به انیمیشن های محبوب، عناصر مرموزی خودنمایی می‌کنند. Adventure Time نمونه‌ای آشکار است. سرزمین «اُو» از خاکستر «جنگ بزرگ قارچی» – اشاره‌ای واضح به جنگ هسته‌ای – متولد شده. بقایای تکنولوژی بشری، موجودات جهش‌یافته و تصاویر فراموش‌نشدنی کره زمینی که بخشی از آن کنده شده، همگی شاهدانی بر این مدعا هستند.
جهانی که پس از سلطه شیطان شکل گرفته
باب اسفنجی با لایه‌ای از شادی و سرزندگی، نشانه‌های یک فاجعه را پنهان کرده است. چه چیزی جز یک رویداد فراطبیعی می‌تواند توضیح دهد چرا موجودات دریایی صحبت می‌کنند و زندگی شهری شبیه انسان‌ها دارند؟ آیا آزمایش‌های اتمی واقعی در «بیکینی آتول» در دهه ۵۰ میلادی، الهام‌بخش «بیکینی باتم» بوده است؟
در Kung Fu Panda با جهانی مواجهیم که انسان‌ها به کلی ناپدید شده‌اند و حیوانات هوشمند جایگزین آن‌ها شده‌اند. چه اتفاقی برای بشریت افتاده است؟
چرا هنرمندان سراغ این مضمون می‌روند؟
خالقان انیمیشن به دلایل متعددی به سمت روایت‌های پسا-آخرالزمانی گرایش دارند، حتی اگر صراحتاً به آن اشاره نکنند:
۱. آزادی خلاقانه بی‌حد و مرز: جهان پس از فروپاشی، قید و بندهای منطق معمول را می‌شکند. خالقان می‌توانند موجودات شگفت‌انگیز، سرزمین‌های عجیب و قوانین فیزیک خاص خود را بیافرینند.
۲. هشدارهای پنهان: این دنیاها اغلب آینه‌ای هستند که تصویری هشداردهنده از مسیر کنونی بشریت را نشان می‌دهند – از نابودی محیط‌زیست تا خطرات تکنولوژی افسارگسیخته.
۳. کشش داستانی: روایت‌های بقا همواره برای روح انسان جذاب بوده‌اند. قهرمانانی که از دل ویرانی برمی‌خیزند، طنینی عمیق در قلب مخاطب ایجاد می‌کنند.
کشف سرنخ‌ها: شکارچیان نظریه در کمین
طرفداران این نظریه، جزئیات ظریفی را شکار می‌کنند که از دید تماشاگر عادی پنهان می‌ماند. در «WALL-E» آشکارا با زمینی روبرو هستیم که انسان‌ها به دلیل انباشت زباله و آلودگی ناچار به ترکش شده‌اند. اما نظریه‌های هیجان‌انگیزتر درباره انیمیشن‌هایی است که ظاهراً هیچ ارتباطی با آخرالزمان ندارند.
برخی معتقدند Pokémon در جهانی پس از یک جنگ ویرانگر جریان دارد. غیبت مشکوک پدران در بسیاری از خانواده‌ها (احتمالاً قربانیان جنگ)، فناوری فوق‌پیشرفته Poké Ball ها برای نگهداری موجودات در فضایی کوچک و حضور پوکمون‌های جهش‌یافته، همگی قطعات پازلی هستند که تصویری تاریک را شکل می‌دهند.
Samurai Jack روایتی صریح‌تر دارد: جهانی که پس از سلطه شیطان شکل گرفته و ملغمه‌ای شگفت‌انگیز از تکنولوژی آینده و عناصر باستانی را به نمایش می‌گذارد.
فراتر از سرگرمی: تأملی فلسفی
وجود این لایه پنهان در انیمیشن ها، پرسش‌هایی ژرف را پیش روی ما می‌گذارد. آیا ما به عنوان جامعه، ناخودآگاه دغدغه‌های خود را درباره آینده در قالب هنرمان بازتاب می‌دهیم؟ شاید این کارتون‌ها مکانیسمی برای پردازش اضطراب جمعی ما درباره بحران‌های زیست‌محیطی، تهدید هسته‌ای، یا فروپاشی اجتماعی هستند.
شگفت‌انگیز اینکه، این داستان‌ها با وجود بستر تاریک، سرشار از شادی، دوستی و خوش‌بینی‌اند. گویی پیام پنهانشان این است: حتی پس از تاریک‌ترین شب‌ها، سپیده‌دم از راه می‌رسد و زندگی راهی برای شکوفایی می‌یابد.
برخی معتقدند Pokémon در جهانی پس از یک جنگ ویرانگر جریان دارد.
Gravity Falls: راز در دل جنگلی پس از فاجعه
Gravity Falls نمونه‌ای جذاب از این دست است. شهری مرموز در دل جنگل‌های اورگان، پر از موجودات عجیب و پدیده‌های فراطبیعی. آیا این مکان در واقع منطقه‌ای است که طی رویدادی کیهانی دچار دگرگونی شده است؟ حضور موجودات چند چشمی، پورتال‌های بین‌بعدی و اشارات مکرر به «پایان جهان» در این انیمیشن، تصادفی نیست.
Steven Universe: بازماندگان جنگی کیهانی
در Steven Universe با گروهی از جواهرات فضایی روبرو هستیم که پس از جنگی ویرانگر در کنار بازماندگان انسانی زندگی می‌کنند. تمدنی پیشرفته که به دلیل استعمار و استثمار منابع، سیارات بی‌شماری را نابود کرده و اکنون بازماندگانش در زمین پناه گرفته‌اند.
واقعیت یا خیال‌پردازی؟
وقتی آخرین بار کارتون مورد علاقه‌تان را تماشا کردید، آیا فقط داستانی شاد می‌دیدید یا روایتی از امید در دل خاکستر؟ شاید آن اسفنج زرد خندان، موش آزمایشگاهی جهش‌یافته است. شاید آن شهر رنگارنگ، آخرین پناهگاه بازماندگان. شاید آن دوستی‌های عمیق، تلاشی برای بازسازی انسانیت از نو است.
دفعه بعد که کارتونی تماشا می‌کنید، کمی دقیق‌تر نگاه کنید. شاید پس‌زمینه تار آن تصویر، ویرانه‌ای آشنا باشد. شاید آن شخصیت‌های رنگارنگ، آینده‌ای باشند که ما هنوز فرصت ساختنش را داریم – آینده‌ای که از دل آخرالزمان، بهشتی رنگین می‌سازد.
منبع: مجله بازار
چرا همه تو یوتیوب فارسی باهم دیگه دعوا دارند؟ میزگیم با لیل شایان و ویب‌هد
بررسی های مرتبط
نظرات