با نزدیک شدن مانگای محبوب «جوجوتسو کایزن» (Jujutsu Kaisen) به فصل پایانی خود، دنیای انیمه و مانگا در جستجوی جانشینی شایسته برای این شاهکار است. برخلاف تصور عموم، به نظر می‌رسد «گاچیاکوتا» (Gachiakuta) شایستگی بیشتری برای این عنوان دارد تا رقیب پرسروصدایش، «کاگوراباچی» (Kagurabachi).
جوجوتسو کایزن فراتر از یک انیمه شونن معمولی، به یک پدیده فرهنگی تبدیل شده است. از قدرت‌های خیره‌کننده «گوجو ساتورو» (Gojo Satoru) گرفته تا پیچش‌های داستانی غافلگیرکننده و مرگ‌های تلخ شخصیت‌های محبوب، این سری توانسته طرفداران بی‌شماری را در سراسر جهان به خود جذب کند.
بسیاری از منتقدان و طرفداران، کاگوراباچی را وارث اصلی جوجوتسو کایزن می‌دانند. این مانگا با تصویرسازی چشم‌نواز، به ویژه در صحنه‌های نبرد، داستان‌پردازی روان و صفحه‌آرایی استادانه، از همان ابتدای انتشار به یک پدیده اینترنتی تبدیل شد و بیش از یک میلیون نسخه در سال ۲۰۲۴ به فروش رساند. اما واقعیت این است که کاگوراباچی علی‌رغم اجرای قدرتمندش، مسیری نسبتاً امن را در پیش گرفته و فاقد عمق احساسی و انرژی آشوبناکی است که جوجوتسو کایزن را خاص می‌کند.
گاچیاکوتا هنوز به اندازه کاگوراباچی در جامعه مانگا شناخته شده نیست
مانگای گاچیاکوتا، اثر «کی اورانا» (Kei Urana)، تاکنون در سایه آثار مشهورتر قرار داشته، اما با اعلام ساخت نسخه انیمه آن که قرار است تابستان ۱۴۰۴ (جولای ۲۰۲۵) پخش شود، همه چیز در حال تغییر است. این پروژه توسط استودیو بونز (Studio Bones) – سازنده آثار درخشانی چون «موب سایکو ۱۰۰» و «فولمتال آلکمیست: برادرهود» – و با کارگردانی «فومیهیکو سوگانوما» و فیلمنامه‌نویسی «هیروشی سکو» (نویسنده حمله به تایتان و جوجوتسو کایزن) در دست تولید است.
داستانی از زباله‌ها و انتقام
گاچیاکوتا روایتگر جامعه‌ای طبقاتی است که به شدت تقسیم شده: شهرنشینان “متمدن” در بالا، ساکنان زاغه‌ها (نوادگان مجرمان) در میانه، و در پایین‌ترین سطح، “زمین” – محل دفن زباله‌ها که توسط هیولاهای زباله‌ای اداره می‌شود و مجرمان به آنجا تبعید می‌شوند. قهرمان داستان، «رودو» (Rudo)، پسری یتیم از زاغه‌نشین‌هاست که پس از متهم شدن ناعادلانه به قتل پدرخوانده‌اش، به زمین تبعید می‌شود و سوگند می‌خورد هم از قاتل واقعی و هم از جامعه‌ای که به او ظلم کرده، انتقام بگیرد.
آنچه جوجوتسو کایزن را به اثری ماندگار تبدیل کرد، ترکیبی از جهان‌سازی غنی، شخصیت‌پردازی عمیق و ریتم مناسب بود. گاچیاکوتا نیز با الهام از این عناصر، مضامین تاریک‌تری را به تصویر می‌کشد. همانند «یوجی ایتادوری» در جوجوتسو کایزن، رودو نیز یتیمی است که پس از از دست دادن سرپرستش، به سازمانی ویژه برای مبارزه با هیولاها می‌پیوندد. تفاوت اینجاست که دشمنان، هیولاهای زباله‌ای هستند، نه نفرین‌های نامرئی.
اگرچه گاچیاکوتا هنوز به اندازه کاگوراباچی در جامعه مانگا شناخته شده نیست، طرفداران موجودش معتقدند این اثر پتانسیل فوق‌العاده‌ای دارد – شبیه به شور آرامی که پیش از انفجار محبوبیت «حمله به تایتان» (Attack on Titan) وجود داشت. با توجه به تیم حرفه‌ای پشت پروژه انیمه، به نظر می‌رسد تنها مسئله زمان است تا گاچیاکوتا به جایگاهی که شایسته‌اش است دست یابد.
پس اگر به دنبال جانشین واقعی جوجوتسو کایزن هستید – اثری با نبردهای نفس‌گیر، مضامین عمیق و جهانی شگفت‌انگیز – تقویم خود را برای تیر ۱۴۰۴ (جولای ۲۰۲۵) علامت بزنید تا گاچیاکوتا را با تمام شکوهش تجربه کنید.
منبع: comicbook
سخت‌ترین بازی‌های دنیای با چشم‌های بسته؛ میزگیم با @hamid_scorpion
لطفا انقدر به دنبال جانشینان انیمه های معروفی که تموم می شن نباشین این انیمه جایگاهش برای ما بیشتر از اونچیزی هست که بشه با یک انیمه ی دیگر جایگزینش کرد این انیمه ها به ما مفهوم زندگی رو آموختن
البته منظورم اون نیست که مانگا های کاگوراباچی گاچیاکوتا چیز های بدی هستن
بنابر گفته های شما:
مفهوم زندگی = مبارزه با هیولاها و ارواح و شیاطین با قدرت های فرا طبیعی در راه نجات بخشی.💐
نمیخوام به مانگاش هیت بدم ولی هیچی نمیتونه جای چیز دیگه‌ای رو پر کنه. مثل اینه که بگی مثلا یه انیمه‌ای میتونه جای اتک ان تایتان یا جوجوتسو کایسن یا یوکوکو نو موریارتی رو بگیره.
ولی برای لجند ها هیچی جای جوجوتسو کابینه رو نمیگیره…>>>>>>
فکرش. رو هم از سرتون نگزرونید هیچ انمی نمیتونه به جوجودسو برسه حدتونو بدونید بد نیست