نمی‌دانم و خبر ندارم که آیا سری فیلم‌های سینمایی A Quiet Place را تماشا کرده‌اید یا خیر؛ در هر صورت بازی A Quiet Place: The Road Ahead یکی از آن دسته آثاری به حساب می‌آید که می‌بایست بهتر از مجموعه فیلم‌هایش ظاهر می‌شد چرا که کانسپت دنیوی این مجموعه فیلم، برای ابعاد بازی‌های ویدیویی همانند یک «اکسیر» جذاب و بی‌نهایت عمل می‌کند اما آیا محصول جدید استودیو بازی‌سازی Stormind Games موفق حاضر شده است؟ با بررسی بازی A Quiet Place: The Road Ahead همراه مجله بازار باشید.

من شخصاً زمانی‌که پای مشاهده فیلم‌های سینمایی A Quiet Place نشستم، سرگرمی و لذت جذابی را از سوی خانه‌ی خلاقیت هالیوودی‌شان کسب کردم؛ خانه‌ی خلاقیتی که «بحث صدا و سکوت» را نشانه گرفته‌اند و آن را به‌عنوان سیستمی برای بقاء معرفی نموده‌اند. در همان ساعت ابتدایی نسخه‌ی اول این سری فیلم، به این موضوع فکر می‌کردم که اگر یک بازی ویدیویی از این فرنچایز ساخته و عرضه می‌شد چه اتفاقی میفتاد؟ چرا که در تمام جزئیات و پویایی جهان A Quiet Place، می‌توانیم استعدادها و پتانسیل‌های بسیاری را ببینیم که در بطن یک بازی ویدیویی می‌توانند به‌شدت جذاب باشند.

سیستماتیک بقاء این جهان در این مورد خلاصه می‌شود: «حواستان به هیولاها و موجودات دنیای پیرامون‌تان باشد، اگر غافل شوید و صدا تولید کنید، غافل‌گیر شده و کشته می‌شوید – به همین راحتی.» پس اگر سری فیلم‌های A Quiet Place را هم تا بدین لحظه تماشا نکرده‌اید، متوجه‌ی این موضوع شدید که کره زمین ما در دنیای این سری فیلم، به بدنه‌ی آخرالزمانی خودش رسیده و جا به موجوداتی داده است که به‌شدت به شنیدن «صدا» حساسیت دارند، به همین خاطر پیشنهاد می‌کنم که شماهم همانند من، ساکت باشید. این را هم اضافه کنم که گیمرها اصولا با این مدل تجربه‌ها آشناییت مخصوصی دارند، چرا که نمونه‌های مختلفی از این تِم موجودات را در دیگر بازی‌های موجود مشاهده کرده‌اند، مثل کلیکرهای سری The Last of Us که همه‌مان را حیرت‌زده می‌کردند؛ از آن طرف هم اگر فیلم سینمایی Bird Box را دیده باشید بیشتر متوجه‌ی منظورم می‌شوید.

روایت بازی تقریبا ۴ ماه پس از فیلم Day One به‌تصویر کشیده می‌شود

شاید برایتان جالب باشد که بدانید جهان بازی A Quiet Place: The Road Ahead با فیلم A Quiet Place: Day One ارتباط دارد و یک دنیای جدا با خط زمانی متفاوت نمی‌باشد. داستان Road Ahead تقریبا ۴ ماه پس از اتفاقات فیلم سینمایی A Quiet Place: Day One روایت می‌شود؛ شما در نقش دختری به‌نام «الکس تیلور» قرار خواهید گرفت و مجبور هستید برای بقاء‌تان بجنگید و از مرگ دوری کنید. در همان دقایق ابتدایی این اثر متوجه می‌شویم که الکس تیلور پس از بهم‌ریزی اردوگاهش و از دست دادن عزیزان، سراسیمه به دنبال مکان بعدی خود می‌گردد و دوباره آن محیط «امن و پویا» گذشته‌اش را نیاز دارد؛ همانطور هم که اشاره کردم شما در این را می‌بایست کنار «الکس تیلور» باشید و این کرکتر را تا رسیدن به مقصد مورد نظر و امنش همراهی کنید.

شخصیت‌پردازی الکس در بازی A Quiet Place: The Road Ahead در سطح قابل توجهی قرار دارد اما داستان بازی متاسفانه با کرکترهای ضعیفی روبرو می‌شود و شما را صرفا به سمت مسائل کلی می‌برد. من فکر می‌کنم که بازی یک اثر دقیقه نَوَدی محسوب می‌شود که در زمان‌های بسیار مهم قصه‌وارش، از ایرادهای زیادی استفاده می‌کند؛ همین امر موجب می‌شود که نتوانیم آنطور که باید و شاید با The Road Ahead ارتباط برقرار نماییم و صرفا با پیچش‌های کلی داستانی بازی درگیر شویم. اگر سری فیلم‌های A Quiet Place به‌خوبی به شخصیت‌پردازی و هویت‌پذیری داستان پرداخته‌اند اما A Quiet Place: The Road Ahead در این کار ناموفق ظاهر می‌شود و یک قصه‌ی عجله‌وار را تعریف می‌نماید؛ قصه‌ای که صرفا با چالش‌های غیر ریتم‌وارش شما را سرگرم می‌کند و یک کلیشه‌ی همیشگی را بازگو می‌نماید.

طبیعتا بعد از پرداختن به قصه‌ی بازی، می‌بایست به مبحث «گیم‌پلی» بپردازیم و آن را مورد بررسی قرار دهیم. در حیطه‌ی گیم‌پلی، من توانستم آن حس‌وحال ترس‌برانگیز بازی را دریافت کنم و تجربه‌ی لذت‌بخشی را هم کسب نمایم؛ شاید در نگاه اول گیم‌پلی بازی A Quiet Place: The Road Ahead با عمق میدانی و داستانی اثر ارتباط زیادی برقرار نکند اما به مرور زمان با المان‌های بیشتری درگیر می‌شود که این المان‌ها، چاشنی شما را روشن کرده و سرگرم‌تان می‌کنند. البته همانطور که در پاراگراف قبلی اشاره کردم، داستان بازی به‌طور «کلیشه‌ای» روایت شده و به تصویر کشیده می‌شود و صرفا در ارائه‌ی «از نقطه‌ی A به نقطه‌ی B» بروید حرکت می‌کند، به همین خاطر ممکن است گیم‌پلی The Road Ahead به مذاق همِگان خوش نیاید.

این را هم اضافه کنم، با اینکه احتمالا می‌دانید مانسترهای بازی با وجود نابینا بودنشان به شدت به صدا حساس هستند اما فرقی با اینکه بینا باشند ندارند چرا که حساسیتشان به صدا آنقدر زیاد است که اگر یک قدم اشتباه بردارید و سر و صدای خفیفی را ایجاد نمایید، صددرصد جان‌تان را خواهند گرفت و از بین خواهید رفت؛ این کانسپت طراحی شده در بین فیلم‌بازانی که صرفا به‌خاطر بازی A Quiet Place: The Road Ahead به سمت صنعت ویدیو گیم آمده‌اند شاید تازه و جدید به‌نظر آید اما ما گیمرها، قبل‌ها در رزیدنت ایول و لست او اس این مدل طراحی را دیده بودیم و تقریبا نسبت به آن هوشیار هستیم. با اینکه در حالت کلی تجربه‌ی خوبی از پنهان صداهایمان کسب می‌کنیم اما در جزئیات ماجرا و طراحی گیم‌پلی آنقدر دچار کم و کاستی می‌شویم که این کاستی‌ها باعث افت کیفیت بازی می‌شوند.

در بحث گیم‌دیزاین، به‌چالش کشیدن گیمر و درگیری احساسات مختلفش از همین ردیف، جزء اهمیت‌هایی است که اکثر سازندگان حیطه‌ی بازی‌های ویدیویی به آن ارزش می‌بخشند و تمرکز زیادی را برای این مورد می‌گذارند تا خروجی بهتری را ارزیابی و طراحی کنند؛ در بازی A Quiet Place: The Road Ahead هم ما بواسطه‌ی «آسم» پروتاگونیست داستان به چالش کشیده می‌شویم که در زمان روبرو شدن با مانسترها و انجام امور و مرورهای سنگین دچار سختی و بهم‌ریختگی ریوی می‌شود و عمق استرس‌پذیری زیادی را به ما انتقال می‌دهد که در نوع و سطح خودش جذاب است. به‌نظرم یکی از نکات مثبت بازی پازل‌های طراحی شده‌ای است که ما را به یاد بازی‌های نسل هشتم و نسل هفتم میندازند، بیشتر پازل‌ها در «یک کاری را به کار دیگر برسان» خلاصه می‌شوند، با اینکه شخصا آنقدر به وجود پازل در بازی‌های ویدیویی علاقه‌ای ندارم اما چاره‌ای هم جز تجربه کردنشان وجود ندارد، به همین خاطر حداقل می‌توانم بگویم که پازل‌های این بازی نیز سرگرم کننده و مثبت محسوب می‌شوند.

پازل‌های بازی در نوع خود جذاب هستند اما ممکن است به ذائقه‌ی بسیاری از کاربران خوش نیایند

تنها ایرادی که می‌توانم نسبت به پازل‌های بازی A Quiet Place: The Road Ahead عنوان کنم این است که ای‌کاش به این میزان هم «آسان» طراحی نمی‌شدند چرا که فکر می‌کنم بازیکنان زیادی وجود دارند که از صمیم قلب‌شان عاشق طراحی پازل و پازل حل کردن هستند، بازیکنانی که جامعه‌ی زیادی را تشکیل می‌دهند و اگر یک اثر ویدیویی در این مدیای بسیار بزرگ نتواند این علاقه را پوشش دهد، طبیعتا ریتم خود را کُند کرده و ممکن است بسیاری از مشتریانش را از دست دهد، مشتریانی که با انرژی مثبت به سراغ خرید و تهیه‌ی این اثر رفته‌اند اما در نهایت با محصولی حوصله سر بر روبرو شده‌اند که نمی‌تواند آنطور که باید و شاید سرگرم‌شان کند، با اینکه The Road Ahead برای بازیکنانی همچون من ایده‌آل است و تجربه‌ی متوسطی محسوب می‌شود اما همانطور که اشاره کردم، احتمالا به ذائقه‌ی آن دسته از گیمرهای پازل‌باز خوش نیاید؛ به شما پیشنهاد می‌کنم که به محیط و راهنماهای بازی توجه نکرده و کمی از ذهن خود پشتیبانی بخواهید تا لذت چالش و سختی بیشتری را کسب کنید.

طراحی مراحل بازی هم در لول و سطح خوبی قرار دهد، شما تقریبا می‌توانید پیشرفت مثبت‌برانگیزتان را حس کرده و آن را گسترش دهید؛ با اینکه در بحث گیم‌پلی شاهد «کلیشه و تکراری» شدن عوامل طراحی شده می‌شویم اما در ساختار کلی بازی، با روند مطلوبی روبروایم که اگر نکات منفی را تحمل کنیم می‌توانیم از بازی A Quiet Place: The Road Ahead به‌عنوان یک اثر ترسناک و بقاء لذت ببریم البته نه آن لذتی که مد نظر دارید، بیشتر شما یک تجربه‌ی «متوسط» را دریافت خواهید کرد. با اینکه A Quiet Place: The Road Ahead با موتور بازی‌سازی آنریل انجین (Unreal Engine 5) ساخته شده است اما آنطور که باید و شاید نمی‌تواند خروجی مثبتی را نشان دهد، خروجی بازی پر از لگ و مشکلات فنی است که حداقل در نسخه‌ی پلی استیشن ۵ (PS5) و کامپیوترهای شخصی (PC) خودشان را نشان می‌دهند که طبق اعلام استودیو سازنده، این مشکلات و باگ‌ها در بروزرسانی‌های آینده بازی A Quiet Place: The Road Ahead برطرف خواهند شد و امیدوارم که این اتفاق هم بیفتد، چرا که باعث اذیت‌تان شده و تجربه‌تان را بی‌کیفیت‌تر می‌کنند.

بازی A Quiet Place: The Road Ahead بر اساس کد ارسالی ناشر (Saber Interactive) و بر روی PC بررسی شده است.

بازی A Quiet Place: The Road Ahead به‌عنوان جدیدترین و آخرین ساخته‌ی استودیو بازی‌سازی Stormind Games و به تهیه‌کنندگی شرکت Saber Interactive می‌توانست بهتر عمل کرده و مخاطبین بیشتری را جذب کند اما این اتفاق به دلایل مختلفی رقم نمی‌خورد و تجربه‌ی تحسین‌برانگیز سری فیلم‌های A Quiet Place را از ما می‌گیرد، با اینکه داستان این اثر ۴ ماه پس از اتفاقات قسمت آخر A Quiet Place روایت می‌شود اما آن چیزی را ارائه نمی‌دهد که قبل‌تر، آن‌ها را در سری فیلم‌های این مجموعه مشاهده می‌کردیم و بیشتر در المان‌های کوچک، اتمسفر تاریک و خفه کننده و هیولاهایی که به صدای قدم‌هایمان هم حساس هستند خلاصه می‌شود؛ سازندگان اگر می‌توانستند داستان، گیم‌پلی، شخصیت‌پردازی و بحث فنی The Road Ahead را بیشتر جدی بگیرند، نتیجه‌ی کار صددرصد به سطح جذاب‌تری می‌رسیده است.

نظر شما نسبت به بازی A Quiet Place: The Road Ahead چیست؟ نظرتان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.