آلن دلون، این پسر خوشگل سینما، این جذابیت متحرک با آن نگاه‌های دلربا در سن ۸۸ سالگی از میان ما رفت. او یک بازیگر به تمام معنا بود، چهره‌ای جذاب و نمادین داشت و در هر نقشی بهترین بود. آلن دلون میراث سینماست و با مهم‌ترین کارگردان‌های هم‌دوره‌اش کار کرده بود. فقط سینه‌فیل‌ها و فیلم‌بازها نبودند که او را دوست داشتند، هر کسی که تنها یک بار او را می‌دید، عاشقش می‌شد.

او در دوران اوجش خوشتیپ‌ترین آدم روی زمین بود، حتی خیلی وقت‌ها لازم نبود دیالوگ‌هایش را گوش کنیم، همین که او در قاب حضور داشت، برای زیبایی یک صحنه کافی بود. البته بازی‌هایش هم همان اندازه زیبا بودند. اگر می‌خواهید فیلم‌های آلن دلون را دوباره ببینید، یا به مناسبت مرگش، قصد دارید یکی از فیلم‌هایش را ببینید، در ادامه بهترین فیلم‌های آلن دلون را معرفی کرده‌ایم.

۱۰ – Rocco and His Brothers (1960)

روکو، روکو، روکو، تو فراموش نمی‌شوی

یک فیلم سه‌ساعته که حتی ذره‌ای از آن خسته نمی‌شوید. لوچینو ویسکونتی که یکی از مهم‌ترین کارگردانان جهان است، آن را ساخته و آلن دلون در نقش روکو می‌درخشد. در یکی از صحنه‌های فیلم، مادر روکو بارها و بارها از زیبایی روکو تعریف می‌کند و او را خوشتیپ‌ترین پسر جهان می‌داند.

روکو با سه برادرش درگیر مشکلات زندگی هستند و این مشکلات آن‌ها را وارد ماجراهای جنایی می‌کند، تا جایی که حتی رابطه بین برادرها هم تغییر می‌کند و با سیمون به مشکل می‌‌خورند. یک داستان عشقی هم در این ماجراها وجود دارد و کل فیلم پر از صحنه‌ها و سکانس‌های جذاب است. ویسکونتی طنز و تراژدی را آنقدر خوب به این فیلم تزریق کرده است که از دیدنش خسته نمی‌شوید.

۹ – Le Cercle Rouge (1970)

دایره سرخ و فیلم جنایی فراموش‌نشدنی

دایره سرخ یک فیلم درباره سرقت و دزدی است و احتمالا یکی از بی‌نقص‌ترین فیلم‌ها با این تم است. آلن دلون نقش مردی را بازی می‌کند که تازه از زندان آزاد شده و با اینکه قسم خورده سراغ جرم و جنایت نرود، دوباره به همان سبک زندگی برمی‌گردد. آن‌ها تصمیم می‌گیرند یک جواهر بزرگ را بدزدند، ولی یک افسر پلیس آن‌ها را زیر نظر دارد.

این فیلم دو ساعت و بیست دقیقه‌ای است، ولی آنقدر تعلیق دارد و صحنه‌های زیبایی خلق کرده که اصلا خسته‌کننده نمی‌شود. این فیلم در دهه اول فعالیت آلن دلون ساخته شده و احتمالا یکی از بهترین فیلم‌های او در آن دهه است.

۸ – Le Samourai (1967)

این چهره هیچگاه نمی‌میرد

سامورایی معروف‌ترین فیلم آلن دلون است و همه نقش او را به عنوان یک قاتل بی‌رحم به یاد دارند. یک فیلم شیک و خوش‌ساخت که با ریتمی آرام جلو می‌رود. تصاویر آن مسحورکننده هستند و بازی آرام و استثنایی دلون هم به جذابیت ماجرا اضافه می‌کند. چند قاتل حرفه‌ای هم او را تعقیب می‌کنند و ماجرا حساس‌تر و حساس‌تر می‌شود. هرچقدر که جلو می‌رویم، تنش فیلم هم بیشتر می‌شود. خیلی‌ها بر این باورند که این فیلم سرد و بی‌روح است، ولی اصلا اینطور نیست و کاری که آلن دلون در این فیلم می‌کند، فراتر از هر چیزی است.

۷ – The Sicilian Clan (1969)

دسته سیسیلی‌‌ها

آلن دلون در این فیلم عملا نقش اصلی نیست، چون این فیلم نقش اصلی ندارد. یک فیلم جنایی تمام‌عیار که یک سرقت موفق را به تصویر می‌کشد، ولی حتی داستان اصلی آن هم بعد از سرقت اتفاق می‌افتد. موسیقی متن این فیلم را هم انیو موریکونه ساخته است، یکی از محبوب‌ترین موسیقی‌های فیلم که همه ما بارها و بارها شنیده‌ایم. این موسیقی، داستان جنایی فیلم را چند لول بالاتر می‌برد و کل فیلم را زنده می‌کند. شاید اگر آلن دلون و انیو موریکونه در این فیلم حضور نداشتند، این فیلم هم اینقدر موفق نمی‌شد.

۶ – The Leopard (1963)

یک داستان حماسی با برت لنکستر و آلن دلون

همکاری آلن دلون و ویسکونتی در این فیلم هم به یکی از جواهرات سینما تبدیل می‌شود. در این فیلم برت لنکستر معروف هم حضور دارد و یک حماسه سه ساعته به تصویر کشیده شده است. برت لنکستر در این فیلم نقش رئیس یک خاندان ثروتمند را بازی می‌‌کند که در دهه ۱۸۶۰ و با توجه به تحولات و تغییرات سیاسی در ایتالیا، قصد دارد از خانواده‌اش محافظت کند.

آلن دلون نقش مکمل را دارد و برادرزاده رئیس خاندان است و احتمالا رئیس بعدی خاندان هم او خواهد بود. ساختن یک درام در مورد آدم‌های ثروتمند کار سختی است، ولی ویسکونتی با ستاره‌هایی مثل آلن دلون و لنکستر، این درام را به زیباترین شکل ممکن ساخته است.

۵ – Purple Noon (1960)

ظهر بنفش

این فیلم از یک رمان با نام The Talented Mr.Ripley اقتباس شده است. آلن دلون نقش آقای ریپلی را بازی می‌کند که شخصیت بدنامی است. او با تمام جذابیت و زیبایی‌اش آنقدر این نقش را خوب از کار درآورده که باور نمی‌کنیم آلن دلون هم می‌تواند اینقدر خشن و بی‌رحم باشد. (البته در زندگی واقعی‌اش، اتهام قتل زنش را در پرونده دارد که به خاطر نبود شواهد کافی تبرئه شد.)

می‌توان گفت ظهر بنفش یک فیلم خاکستری است و قصد ندارد هیچ پیام اخلاقی خاصی را به مخاطب برساند. فیلم‌های زیادی از آقای ریپلی وجود دارند و حتی سریال‌هایی هم با این شخصیت ساخته شده‌اند، ولی هیچکدام به پای این فیلم و بازی درخشان آلن دلون نمی‌رسند.

۴ – Mr. Klein (1976)

آلن دلون در نقش یک تاجر آثار هنری

آقای کلاین یک فیلم تریلر دارک است و در میانه‌ی جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد. این فیلم همچنین یکی از تاریک‌ترین و شیطانی‌ترین بازی‌های آلن دلون را به نمایش می‌گذارد. او در نقش یک تاجر هنری بازی می‌کند و جنگ برای او، سودآوری خیلی زیادی دارد. او آثار هنری مردم را با قیمت خیلی کمی می‌خرد و با قیمت گزافی می‌فروشد.

نباید بیشتر از این، در مورد این فیلم حرف بزنیم، چون اسپویل‌‌های مهمی دارد و باید خودتان عاقبت آقای کلاین را ببینید و پایان تاریک و عجیب و غریب فیلم را تجربه کنید. این فیلم اصلا سرگرم‌کننده نیست و اصلا یکی از دلایل جذابیت این فیلم هم همین است. قرار نیست همه فیلم‌ها برای سرگرمی ساخته شوند، بعضی فیلم‌ها را باید تجربه کرد و احساس فیلم را گرفت. آقای کلاین یکی از این فیلم‌هاست.

۳ – The Swimming Pool (1969)

استخری با داستان‌های تاریک

یک فیلم آرام ولی زیبا و دلنشین که در یک عمارت مجلل با هوای آفتابی و استخری نمادین می‌گذرد. این عمارت مجلل تا حد زیادی داستان تاریک فیلم را پنهان می‌کند و ما آرام آرام از یک داستان عاشقانه، وارد یک تنش عجیب می‌شویم. جلوه‌های ویژه فیلم در نوع خودش منحصربه‌فرد است و صحنه‌های جسورانه‌ای دارد که قبلا در کمتر فیلمی دیده بودیم.

۲ – L’Eclisse (1962)

کسوف آنتونیونی با آلن دلون و مونیکا ویتی

آنتونیونی فیلمساز بزرگی است و فیلم‌هایش ترکیبی از درام‌های روانشناختی مرموز، کند و البته شلوغ هستند. فیلم کسوف هم یکی از همان‌هاست و در ادامه دو فیلم ماجرا و شب ساخته شده‌ است. فیلم داستان دو نفر را دنبال می‌کند که خیلی ناگهانی عاشق می‌شوند و همین ناگهانی بودن باعث می‌شود این عشق بارها و بارها آزمایش شود. آلن دلون و مونیکا ویتی در این فیلم درخشان بازی می‌کنند. دلیل نام‌گذاری فیلم هم همزمانی شکست عشقی با کسوف خورشید است. این فیلم آزاردهنده و گیج‌کننده است، ولی احتمالا اگر حتی یک بار هم آن را ببینید هیچوقت فراموشش نمی‌کنید.

۱ – Borsalino (1970)

ژان پل بلموندو و آلن دلون در کنار هم

بورسالینو یک فیلم جنایی است که دو اسطوره فرانسوی در آن بازی می‌کنند. آلن دلون و ژان پل بلموندو دو رقیب عشقی هستند و این رقابت تا جایی جلو می‌رود که متوجه می‌شوند خیلی شبیه هم هستند و امپراتوری جنایی خودشان را می‌سازند. آن‌ها مافیای محلی را رها می‌کنند و رقابت آن‌ها به یک رفاقت مافیایی بدل می‌شود.

این فیلم با حضور دو ستاره کاریزماتیک و موسیقی متن پرانرژی‌اش یکی از مهم‌ترین فیلم‌های جنایی سینماست. هرچقدر که به پایان فیلم نزدیک‌تر می‌شویم، خشونت آن هم بیشتر می‌شود. یک صعود ناگهانی را در فیلم می‌بینیم و ناگهان همه‌چیز سقوط می‌کند.

بهترین فیلم آلن دلون از نظر شما کدام است؟

آلن دلون فیلم‌های خیلی زیادی بازی کرده، بعضی از آن‌ها اصلا خوب نیستند و اصطلاحا گیشه‌‌ای هستند و صرفا برای فروش بیشتر فیلم در آن‌ها حضور دارد، ولی تعداد فیلم‌های خوبش آنقدر زیادند که می‌توانیم فیلم‌های گیشه‌ای آلن دلون را فراموش کنیم. حالا شما بگویید: به نظر شما کدام فیلم آلن دلون بهتر است؟ بهترین فیلم با بازی آلن دلون کدام است؟ حتما در کامنت‌ها برای ما بنویسید.

منبع: Collider