۱۰ تا از بهترین سریال‌های تاریخ ۳۰ سال اخیر را بشناسید

در این مطلب به ۱۰ تا از بهترین سریال‌های تاریخ ۳۰ سال اخیر می‌پردازیم که به‌شدت ارزش تماشا کردن را دارند و می‌بایست برایشان وقت بگذاریم. در ادامه همراه مجله بازار با رتبه‌بندی شاهکارهای ۳۰ سال اخیر تلویزیون باشید.

قبل از اینکه مقدمه را شروع کرده می‌بایست اشاره کنیم که این لیست، به‌واسطه‌ی رسانه‌ی Collider جمع‌آوری شده و نظر شخصی ما نیست؛ همین‌طور لازم است این را هم بدانید که این رتبه‌بندی، به برترین آثار «تلویزیونی ۳۰ سال اخیر» اشاره می‌کند و نه مواردی که شاید انتظارشان را می‌کشیدید. برویم به‌سراغ اصل مطلب، تلویزیون همواره به‌عنوان منبعی پایان‌ناپذیر از هنر و سرگرمی، جایگاه ویژه‌ای داشته و توانسته مخاطبان عادی و منتقدان سخت‌گیر را به یک اندازه مجذوب خود کند؛ در حالی که این مدیوم، پیوسته در حال تکامل است اما در ۳۰ سال گذشته، آثار مناسب بسیاری را به ما هدیه داده که تصور نبودشان نیز دشوار به‌نظر می‌رسد؛ از کمدی‌های دیوانه‌وار و دوست‌داشتنی مانند The Office تا درام‌های جنایی پرالتهابی چون The Wire. همین دو نمونه به خوبی نشان می‌دهند که مسیر رشد تلویزیون متوقف نشده و به‌سوی مسیری بهتر حرکت می‌نماید و برای غافل‌گیری‌های جذاب‌تری برنامه‌ریزی می‌کند.

اکنون فرصتی پیش‌آمده تا به این سه‌دهه‌ی طلایی در تاریخ تلویزیون نگاهی بیندازیم؛ به همین منظور در این فهرست، ۱۰ اثر برتر این دوران را که شایسته‌ی تایتل «شاهکار» هستند را جمع‌آوری کرده و بررسی خواهیم کرد. معیار ورود به این فهرست، کیفیتی بی‌نقص و ثباتی تزلزل‌ناپذیر در تمامی  قسمت‌ها بوده است؛ آثاری که از سطح سرگرمیِ صرف فراتر رفته و به یک فرم هنری تمام‌عیار تبدیل شده‌اند. این سریال‌ها بر اساس قدرت داستان‌گویی، کارگردانی، نفوذ فرهنگی، اصالت، هنرنمایی بازیگران و ستایش همه‌جانبه‌ی منتقدان، شایستگی کسب این عنوان را پیدا کرده‌اند، در ادامه همراه ما باشید.

۱۰- سریال ‘BoJack Horseman’ (2014-2020)

هنوز بسیاری با این پیش‌داوری دست‌و‌پنجه‌نرم می‌کنند که انیمیشن، مدیومی صرفاً برای کودکان است؛ باوری که مانع بزرگی برای درک و ستایش برخی از بهترین آثار تلویزیونی، از جمله BoJack Horseman محسوب می‌شود. این سریال، ماجرای یک ستاره‌ی هالیوودی از دوران اوج-گذشته‌ی دهه‌ی ۹۰ را روایت می‌کند که زندگی خود را در الکل و مواد مخدر غرق کرده. او حالا سودای بازگشت به شهرت را در سر می‌پروراند اما خیلی زود در می‌یابد که قواعد بازی کاملاً تغییر کرده و بازپس‌گیری جایگاه سابقش، به تلاشی بسیار بیشتر از گذشته نیاز دارد.

تحمل تماشای BoJack Horseman کار ساده‌ای نیست. این اثر بدون شک یکی از تیره‌ترین و گزنده‌ترین سریال‌های انیمیشنی تاریخ به شمار می‌آید اما همین تاریکی، بستر بی‌نقصی برای ارائه‌ی یکی از دقیق‌ترین تصویرسازی‌ها از افسردگی و سلامت روان در تلویزیون به‌شمار می‌آید. مخاطب در طول تماشا، با شخصیت اصلی در یک کشمکش دائمیِ عشق و انزجار دست به گریبان می‌شود؛ چرا که بوجک در همان حال که برای بازگرداندن زندگی‌اش به مسیر درست تلاش می‌کند، دست به اعمالی هولناک و نابخشودنی می‌زند. BoJack Horseman نه تنها یکی از بهترین آثار اورجینال نتفلیکس محسوب می‌شود بلکه جایگاه خود را به‌عنوان یک ستون اصلی و نمادین در انیمیشن این قرن، تثبیت کرده است.

۹- سریال ‘Atlanta’ (2016-2022)

دونالد گلاور را باید هنرمندی چندوجهی به شمار آورد؛ او در بازیگری، استندآپ کمدی، خوانندگی و ترانه‌سرایی، توانایی‌های شگفت‌انگیزی از خود نشان داده است اما سریال «آتلانتا» (Atlanta) ثابت می‌کند که گلاور در عرصه‌ی نویسندگی و کارگردانی نیز یک خالق برجسته محسوب می‌شود. این شهر که نام سریال را یدک می‌کشد، به کانونی داغ برای رپرهای جوان بدل شده است؛ از جمله آلفرد مایلز (برایان تایری هنری) که به همراه مدیر برنامه‌هایش اِرن (گلاور) و دست راستش داریوس (لاکیت استنفیلد)، رویای رسیدن به قله‌ی موفقیت در این شهر را در سر می‌پرورانند.

هر فصل از سریال آتلانتا کیفیت بی‌نقصی را ارائه می‌دهد و تعادلی استادانه میان کمدی سیاه، طنز اجتماعی تلخ، لحظات سورئال و پیچش‌های داستانی دراماتیک برقرار می‌کند. سبک متمایز سریال، اصالتی کم‌نظیر و جذابیتی میخ‌کوب کننده دارد. این اثر مخاطب را در دنیایی غرق می‌کند که به شکلی فریبنده، واقعی به‌نظر می‌رسد اما هم‌زمان مرزهای میان واقع‌گرایی و سورئالیسم را جابجا می‌نماید. در مجموع، Atlanta به خاطر سبک بصری عجیب‌وغریب و روایت داستانی باشکوهش، اثری شمرده شده که تماشای آن به هر بیننده‌ای توصیه می‌شود.

۸- سریال ‘Chernobyl’ (2019)

آثار زندگی‌نامه‌ای-تاریخی (Biopics) همواره آثاری آموزنده و میخکوب کننده محسوب می‌شوند، حتی اگر پایبندیِ صددرصدی به واقعیت نداشته باشند؛ یکی از بهترین نمونه‌ها در این سبک، مینی‌سریال «چرنوبیل» (Chernobyl) به شمار می‌آید که به فاجعه‌ی انفجار در نیروگاه هسته‌ای هم‌نامش می‌پردازد. این رخداد هولناک، جهان را تغییر داد و این سریال تلویزیونی، نگاهی بسیار شخصی‌تر به این رویداد ارائه می‌دهد. سریال چرنوبیل تمرکز خود را روی اولین امدادگران حاضر در صحنه و خانواده‌هایشان و همچنین افرادی که مسئولیت پاکسازی و مهار فاجعه را بر عهده داشتند، قرار می‌دهد.

این نگاه عمیق و انسانی به یکی از ویرانگرترین فجایع تاریخ بشر، روایتی گزنده، رعب‌آور و در عین‌حال، به شکلی بی‌رحمانه، جذاب از آب درآمده است. تمرکزِ بر امدادگران اولیه و خانواده‌هایشان، یک جزئیات‌پردازی فوق‌العاده به شمار می‌رود که زاویه‌ی دیدی شخصی‌تر به مخاطب می‌بخشد؛ رویکردی که همه‌چیز را حتی تراژیک‌تر جلوه می‌دهد. سریال Chernobyl اثری کنجکاوبرانگیز، تاریک، آموزنده و بی‌نقص است که جایگاه خود را به‌عنوان یکی از بهترین مینی‌سریال‌های تمام دوران تثبیت کرده است.

۷- سریال ‘Barry’ (2018-2023)

دوام آوردن در هالیوود، به‌خصوص برای بازیگرانِ جوان یا تازه‌کار، چالش ساده‌ای نیست؛ اما دنیای آدمکشی، مسیری به مراتب پرخطرتر و بی‌رحم‌تر به شمار می‌رود. سریال «بری» (Barry) داستان شخصیتی هم‌نام با تایتل سریال را دنبال می‌کند که از زندگی خود به‌عنوان یک هیتمن (آدمکش حرفه‌ای) خسته و دل‌زده شده است اما پس از آنکه شور و اشتیاق پنهان خود برای بازیگری را کشف می‌کند، «بری» (بیل هیدر) می‌کوشد تا هر دو زندگی را هم‌زمان مدیریت نماید؛ تلاشی پرمخاطره تا مطمئن شود این دو دنیا با هم تلاقی پیدا نکنند و برای او یا دوستانش مشکلی به وجود نیاورند.

سریال Barry تعادلی بی‌نظیر میان کمدی، درام، اکشن و تنش برقرار می‌کند و یک کمدی سیاهِ ماندگار خلق می‌نماید که به‌همان اندازه که جذاب و درگیر کننده است، خنده‌دار نیز ظاهر می‌شود. تک‌تک شخصیت‌ها سرشار از زندگی و دارای ویژگی‌های شخصیتی دوست‌داشتنی‌ای هستند و هر بازیگر، اجرایی شایسته‌ و بی‌نظیری را به‌نمایش گذاشته و به‌تصویر می‌کشد. مخاطب هرگز نمی‌داند در «بری» باید منتظر چه اتفاقی باشد؛ از کودکان شیطانی که بر روی پشت‌بام‌ها می‌دوند تا مهمانی گرفتن گنگسترها در رستوران «Chuck E. Cheese». این سریال یک سواری دیوانه‌وار می‌باشد که در ۳۰ سال گذشته، هیچ اثری شبیه به آن ساخته نشده است.

۶- سریال ‘Adolescence’ (2025)

بیشتر آثار این فهرست به اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ تا اواخر دهه‌ی ۲۰۱۰ تعلق دارند اما «Adolescence» (دوران نوجوانی) جدیدترین ورودیِ این لیست به شمار می‌رود. این مینی‌سریال که در سال ۲۰۲۵ منتشر شد، در همین مدتِ کوتاه توانسته نام خود را به‌عنوان یکی از بهترین مینی‌سریال‌های تاریخ مطرح کند. داستان زمانی آغاز می‌شود که یک نوجوان به نام جیمی میلر (اوون کوپر) به قتل یکی از همکلاسی‌هایش متهم می‌شود. والدین او هم‌زمان با تلاش برای مدیریت این وضعیت، بدترین کابوس زندگی خود را تجربه می‌کنند.

سریال Adolescence که به سادگی می‌توان آن را بهترین سریال ۲۰۲۵ و شاید بهترین اثر این دهه دانست، یک شاهکار مدرن محسوب می‌شود که هم‌زمان تأثیرگذار، میخکوب کننده و دل‌خراش ظاهر می‌شود. برداشت سریال از مفاهیمی چون «مردانگی سمی» (toxic masculinity) و نفوذ آنلاین، نگاهی تلخ، خلاقانه و در عین‌حال دقیق دارد. همین ویژگی Adolescence را به اثری کمیاب بدل کرده که موفق می‌شود در کنار روایت یک داستان، به جامعه آگاهی‌بخشی نیز کند. سطح بازیگری نیز خارق‌العاده است و در این میان، اوون کوپر، ستاره‌ی تازه‌وارد سریال، اجرایی خیره‌کننده و ماندگار از خود به نمایش می‌گذارد.

۵- سریال ‘Cowboy Bebop’ (1998-1999)

هنرِ انیمه به‌عنوان یک مدیوم روبه رشد، با سبک انیمیشن و خلاقیت منحصربه‌فرد خود، به سرعت در حال پیشی گرفتن از آثار محبوب دیگر است. «کابوی بیباپ» (Cowboy Bebop) جایگاه خود را به‌عنوان یکی از بهترین‌های این مدیوم ثابت کرده است. سریال، ماجراهای اسپایک اسپیگل و گروه جایزه‌بگیرش را دنبال می‌کند که برای امرار معاش‌شان، کهکشان را از وجود جنایتکارانش پاکسازی می‌کنند اما زمانی که گذشته‌ی تاریک اسپایک دوباره پدیدار می‌شود، او باید با شیاطین درونش رویارو شود؛ در غیر این صورت، هم خود و هم دوستانش را به کام مرگ خواهد فرستاد.

در حالی که بسیاری از بینندگان هنوز انیمه را یک سرگرمی ساده می‌پندارند، این مدیوم می‌تواند عمیقاً تأمل‌برانگیز ظاهر شود و «کابوی بیباپ» این ادعا را به اثبات می‌رساند. این سریال ترکیبی استادانه از «نوآر نیویورکی»، موسیقی «جَز»، اکشن دهه‌ی ۱۹۸۰ و المان‌های رایج انیمه ارائه می‌دهد. Cowboy Bebop بی‌دلیل به یکی از بهترین انیمه‌های تمام دوران بدل نشده؛ اعتبار آن فراتر از جلوه‌های بصری چشم‌نوازش می‌رود. داستانِ عمیق و میخکوب‌ کننده‌اش در کنار اکشن و انیمیشن‌های باشکوهش، ارزش سرگرمی آن را دوچندان می‌کنند. همین ترکیب، «کابوی بیباپ» را به گزینه‌ای بی‌نقص برای کسانی بدل کرده که حتی طرفدار انیمه نیستند.

۴- سریال ‘Succession’ (2018-2023)

درگیری میان خواهر و برادرها امری طبیعی به شمار می‌رود اما خانواده‌ی «روی» در سریال (Succession) «جانشینی»، این رقابت را به سطح کاملاً متفاوتی می‌رسانند؛ البته چنین چیزی طبیعی به نظر می‌رسد، آن هم زمانی که همه برای تصاحب جایگاه ریاست می‌جنگند. این فرزندان، وارثان یک امپراتوری رسانه‌ای هستند که پدرشان آن را بنا نهاده اما در میانه‌ی تاکتیک‌های پنهانکارانه و پدری دسیسه‌چین، به‌نظر می‌رسد که این افرادِ هولناک، هرگز به خواسته‌ی نهایی خود دست پیدا نمی‌کنند.

سریال Succession با موفقیتش توانست جایگاه خود را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین سریال‌های مدرن تلویزیون تثبیت کند؛ این سریال از ترکیب کمدی و درام بهره می‌برد تا یک شاهکار خوش‌ساخت را خلق نماید. تک‌تک بازیگران، بهترین اجرای خود را به نمایش می‌گذارند و همین امر، این اثر برجسته را به گزینه‌ای عالی برای تماشای چندباره بدل می‌کند. گروه بازیگران، درخشان و بسیار هوشمندانه به کار گرفته شده‌اند و همگی در این رقابت نقشی ایفا می‌کنند که مخاطب هرگز نمی‌تواند نتیجه‌ی آن را پیش‌بینی نماید. سریال Succession اثری اصیل و به شکلی منحصربه‌فرد، جذاب است و می‌توان آن را گواهی بر قدرت تلویزیون مدرن دانست.

۳- سریال ‘The Sopranos’ (1999-2007)

اکنون که این فهرست به سه جایگاه برتر خود می‌رسد، مخاطبان می‌توانند انتظار داشته باشند که با برخی از بزرگ‌ترین آثار تاریخ تلویزیون روبرو شوند؛ آثاری همچون (The Sopranos) «خانواده سوپرانو». این درام جنایی نمادین، داستان تونی (جیمز گاندولفینی)، رئیس خانواده‌ی مافیایی سوپرانو را روایت می‌کند. او در کنار سایر اعضای خانواده، می‌کوشد تا امپراتوری جنایی خود را مدیریت نماید و هم‌زمان با کشمکش‌های شخصی و حرفه‌ای بی‌پایانی دست‌وپنجه‌نرم می‌کند.

دلایل بی‌شماری برای شاهکار بودن The Sopranos وجود دارد و بسیاری از طرفداران با قاطعیت از آن به‌عنوان بهترین سریال تلویزیونی تمام دوران یاد می‌کنند. این اثر به مضامین بسیار مهمی می‌پردازد؛ از جمله نقش‌های جنسیتی، نبرد ابدی میان خیر و شر، سلامت روان و فرهنگ ایتالیایی-آمریکایی. سریال The Sopranos از منظر فنی نیز یک اثر برجسته به شمار می‌رود؛ سریال از فیلمبرداری، موسیقی و کارگردانی خود بهره می‌برد تا برخی از بی‌نقص‌ترین لحظاتی را خلق کند که یک مخاطب تلویزیونی تا به حال به تماشا کردن‌شان نشسته است.

۲- سریال ‘Breaking Bad’ (2008-2013)

احتمالاً بسیاری از بینندگان انتظار داشتند با تایتل Breaking Bad در این فهرست مواجه شوند و شاید از اینکه این سریال جایگاه نخست را تصاحب نکرده، شگفت‌زده شده‌اند. داستان از جایی آغاز می‌شود که والتر وایت (برایان کرنستون) درمی‌یابد که به سرطان مبتلا شده است. او برای تأمین هزینه‌های درمان یا فراهم آوردن آینده‌ای امن برای خانواده‌اش پس از مرگ، به مسیری بی‌بازگشت قدم می‌گذارد. او تصمیم می‌گیرد تا با همکاری یکی از دانش‌آموزان سابقش (آرون پال)، به تولید مت‌آمفتامین روی بیاورد و یک امپراتوری مواد مخدر را بنا کند.

این سریال یکی از بهترین اپیزودهای تمام دوران تلویزیون را در کارنامه‌ی خود دارد؛ اپیزودی که به تنهایی یک شاهکار کامل و انقلابی در مدیوم تلویزیون به شمار می‌رود. اما خودِ سریال در سطحی کاملاً متفاوت قرار می‌گیرد. روایت پخته و فزاینده‌ی داستان، رخدادهای غیرمنتظره، شخصیت‌پردازی‌های بی‌نقص و سیر تحول حساب‌شده‌ی کرکترها، تنها بخشی از دلایلی هستند که Breaking Bad را به یکی از مدعیان اصلی تایتل بهترین سریال تاریخ تلویزیون بدل کرده‌اند. تنها عاملی که آن را از رسیدن به جایگاه نخست این فهرست بازمی‌دارد، طولانی بودن سریال است که منجر به وجود چند اپیزود افت‌کرده (down episodes) در میانه‌ی راه شده است.

۱- سریال ‘Band of Brothers’ (2001)

جنگ جهانی دوم، گنجینه‌ای پایان‌ناپذیر برای فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی به شمار می‌رود؛ گنجینه‌ای که امکانات بی‌شماری را در اختیار سازندگان قرار می‌دهد. یکی از بهترین درام‌های جنگی، مینی‌سریال (Band of Brothers) «جوخه برادران» محسوب می‌شود. این اثر، گروهان ایزی (Easy Company) را دنبال می‌کند که خود را برای حمله‌ی سرنوشت‌ساز به سواحل نرماندی در «روز دی» (D-Day) آماده می‌سازند. گرچه سریال بر اساس رخدادهای واقعی شکل گرفته اما برای خلق داستانی جذاب‌تر و پرحادثه‌تر، این رویدادها را به شکلی پررنگ دراماتیزه می‌کند.

این مینی‌سریال ۱۰ قسمتی، با مفهوم «شکست» بیگانه است. هر اپیزود بی‌نقصِ آن بر پایه‌ی قسمت قبلی بنا می‌شود تا در نهایت، یک درام جنگیِ فراموش‌نشدنی را خلق نماید؛ اثری که امضای استیون اسپیلبرگ و تام هنکس را بر پیشانی دارد. اثر Band of Brothers تجربه‌ای سینمایی را به مخاطب هدیه می‌دهد که کیفیتی فراتر از اکثر فیلم‌های سینمایی دارد. این سریال، بینندگان را مستقیماً به قلب میدان نبرد می‌برد؛ جایی که آن‌ها وحشت جنگ را از نزدیک لمس می‌کنند. سریال Band of Brothers اثری میخکوب کننده، تراژیک، عمیقاً غوطه‌ورکننده و به شکلی انکارناپذیر، بی‌نقص است؛ یک شاهکار مطلق که شاید تا ۳۰ سال آینده نیز اثری نتواند از آن پیشی بگیرد.

نظر شما چیست؟ به‌نظر شما نباید سریال‌های بهتر و بیشتری در این فهرست حاضر می‌شدند؟ نظرات‌تان را با ما و دیگر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

منبع: Collider

لایو استریم کانتر استرایک ۲ بازار استریت با حضور بهترین‌های ایران و جایزه برای بیننده‌ها