وقتی صحبت از بازی‌های استراتژیک می‌شود، سری Civilization همیشه نامی بوده که هم‌ زمان حس نوستالژی و هیجان را در دل طرفدارانش بیدار می‌کند و شما را در دل یک ماجراجویی پر از استراتژی قرار می‌دهد. بازی Civilization از اولین نسخه خود در سال ۱۹۹۱ تا امروز، با امضای خلاقانه‌ی Firaxis Games توانسته استانداردهای سبک 4X (اکتشاف، گسترش، بهره‌برداری و نابودی) را به خوبی بازتعریف کند. در ادامه همراه مجله بازار باشید تا به بررسی یکی از استراتژی‌ترین بازی‌های تاریخ بپردازیم که با نسخه جدید خود، ویژگی‌های جدیدی را هم برای ما فراهم کرده است.

 بازی Civilization VII بلاخره از راه رسید و با خودش قول یک تحول بزرگ را آورده است؛ تحولی که هم قرار است طرفداران قدیمی را راضی نگه دارد و هم بازیکنان جدید را به این دنیای پرجزئیات بکشاند. اما آیا این نسخه واقعا توانسته به وعده‌هایش عمل کند؟ در این مطلب سر بَر بررسی دقیق این بازی داریم و به موارد مختلفی خواهیم پرداخت تا در آخر به این سوال پاسخ دهیم که این نسخه با ویژگی‌های جدیدش می‌تواند در مسیر شکوه قرار گیرد، یا تجربه‌ی نسخه‌های قدیمی‌تر و ارزشمندتر خواهد بود؟

بازی Civilization 7 با ساختار جدید

بگذارید از همان اول درباره انقلابی‌ترین ویژگی این بازی صحبت کنیم. بزرگ‌ترین تغییر Civilization VII که از همان لحظه‌ی اعلامش سر و صدا به پا کرد، سیستم عصرها (Ages) و امکان تغییر تمدن در طول بازی است. برخلاف نسخه‌های قبلی که شما را در یک تمدن واحد از دوران باستان تا آینده قرار می‌گرفتید، حالا بازی به سه بخش مشخص تقسیم شده که در ابتدا عصر باستان (Antiquity)، سپس عصر اکتشاف (Exploration) و در نهایت عصر مدرن (Modern) قرار دارد. در پایان هر عصر، شما این فرصت را خواهید داشت که تمدن خود را تغییر دهید و با یک فرهنگ جدید به گسترش قلمرو خود ادامه دهید. مثلا می‌توانید با روم باستان شروع کنید، در عصر اکتشاف به نورمن‌ها بپیوندید و در نهایت در عصر مدرن سکان آمریکا را به دست بگیرید. این ایده، که تا حدی از بازی Humankind الهام گرفته شده است، حداقل بر روی کاغذ فوق‌العاده به نظر می‌رسد؛ حال شما فرصتی برای تنوع استراتژیک و بازسازی تاریخ به شکلی که خودتان می‌خواهید دارید که شاید بزرگترین نقطه قوت این نسخه است.

اما همانطور که گفتیم صرفا رو کاغذ جذاب است چرا که این سیستم هم نقاط قوت و هم ضعف‌های بازی را نشان می‌دهد. از یک طرف، تغییر تمدن‌ها حس تازگی به بازی می‌دهد و مانع از این می‌شود که در دام تکرار یک استراتژی خاص گیر کنید. بیایید تصور کنیم در عصر باستان با پیاده‌نظام قدرتمند روم درحال له کردن و سلاخی تمام دشمنان هستید، و زمانی که به عصر اکتشاف رسیدید، این بار با سواره‌نظام مغول‌ها نقشه را جارو کنید، در اولین تجربه این کار می‌تواند لذت تجربه بازی را چندین برابر کند. اما بعد از مدتی  حس خواهید کرد که این تعویض‌ها گاهی اوقات حس پیوستگی را از بازی می‌گیرند. تغییر تمدن زمانی برای شما دردسرساز خواهد شد که شما در زمانی که در حال یک جنگ عظیم و نفس‌گیر هستید، ناگهان خواهید دید سربازان در حال بازگشت به خانه هستند، چرا که موعد تغییر عصر فرا رسیده است. این مورد می‌توانند برای بازیکنانی که عاشق مدیریت بلندمدت هستند، کمی آزاردهنده باشد و تمام برنامه‌های که برای بازی ریخته‌اند را نقش بر آب کند.

بازی Civilization VII به استقبال تازه واردان می‌آید

یکی از اهداف اعلام‌شده‌ی Firaxis استودیو سازنده بازی این بوده که می‌خواهند بازی را برای تازه‌ واردان قابل‌فهم‌تر کنند، بدون اینکه این بازی عمق استراتژیکش را از دست بدهد. شاید به همنی دلیل در بازی Civilization 7 کارگرها (Builders) حذف شده‌اند و مدیریت شهرها جدا ساده‌تر شده است. رشد شهری تغییر کرد است و حالا شما کافی است با کلیک روی کاشی‌های خالی و تخصیص منابع به گسترش شهرها بپردازید. یا اینکه فرماندهان ارتش به شما اجازه می‌دهند چند واحد را روی هم سوار کنید و به‌ صورت یکجا جابه‌جایشان کنید. این تغییرات قطعا سرعت بازی را بالا برده‌اند و از آن خستگی مدیریت ذره‌بینی یا micromanagement که در اواخر بازی‌های Civilization VI حس می‌شد، خبری نیست.

اما حذف تکامل‌های بازی غرامت‌هایی دارد و این ساده‌سازی به قیمت از دست رفتن برخی از لایه‌های عمیق‌تر بازی تمام شده است. با یک مثال دقیق‌تر می‌شویم مثلا در سری ۶ بازی، نیاز به منابع خاص برای ساخت واحدها بشدت حیاتی بود ویک چالش استراتژیک واقعی بود؛ اگر قرار بود تانک بسازید، باید نفت آن را تامین می‌کردید اما تغییرات جدید باعث شده همه بتوانند تانک بسازند و داشتن نفت فقط در قدرت حمله تاثیراتی جزئی خواهد داشت. این تغییرات باعث می‌شود حس کنید بخشی از آن لذت برنامه‌ریزی عمیق که سری Civilization را خاص می‌کرد، کم‌ رنگ شده است. البته هنوز هم انتخاب‌های تاکتیکی زیادی وجود دارد؛ مثلا استفاده از نقاط میراث (Legacy Points) برای تقویت تمدن در آستانه‌ی عصر بعدی، یا مدیریت Influence برای دیپلماسی و جذب شهرهای مستقل، عمق خوبی به بازی می‌دهند. ولی نمی‌توان انکار کرد که در حین تجربه این بازی، دلتان برای پیچیدگی‌های ریز قدیمی تنگ نمی‌شود.

جلوه‌های بصری و صوتی بازی Civilization VII، یک سمفونی زیبا برای شما

از نظر گرافیک و صدا، بازی Civilization VII یک قدم بزرگ رو به جلو برداشته است. در بازی شما با شهرهایی روبه‌رو هستید که با جزئیات خیره‌کننده‌ای طراحی شده‌اند و زمانی که روی آنها زوم می‌کنید، می‌توانید تک‌تک ساختمان‌ها و تفاوت‌های فرهنگی را ببینید؛ از معابد رومی گرفته تا دشت‌های مغولی، هر تمدن هویت بصری مخصوص به خود را دارد. انیمیشن رهبران هم جذاب‌تراز قبل شده و حس حال بهتری به بازی می‌دهند اما چون که رهبران با عوض شدن عصرها تغییر ظاهری نمی‌کنند یکم از لذت بازی می‌کاهد. فرض کنید بنجامین فرانکلین با یک لباس قرن هجدهمی به شما اعلان جنگ کند، قبل از آنکه بخواهید اقدامی برای مقابله به مثل کنید، در تفکری عمیق فرو خواهید رفت که الان دقیقا کدام تمدن را رهبری می‌کند. موسیقی بازی هم توسط کریستوفر تین (Christopher Tin) با الهام از ادبیات باستانی مانند ایلیاد و رامایانا ساخته شده است که حس عظمت و شکوهی را منتقل می‌کند که کاملا با روح Civilization هم‌خوانی دارد و با هر بار پخش در بک‌گراند شما را به خلق یک حماسه تشویق می‌کند.

 در بازی Civilization 7 دیگر با چه  چیز‌هایی طرف هستیم؟

متاسفانه، همه چیز در Civilization VII بی‌نقص نیست. رابط کاربری (UI) بازی یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف بازی در زمان عرضه بود. اطلاعات مهم گاهی گم می‌شوند، منوها شلوغ و گیج‌کننده‌اند و باگ‌های ریز و درشتی هم گهگاه سر راهتان سبز می‌شوند. مثلا در حین تجربه بازی پیام‌هایم (نوتیفیکیشن‌ها) قاطی کردند و نمی‌دانستم کدام شهرم دارد مورد حمله قرار می‌گیرد. توسعه‌دهندگان بازی با پچ‌های اصلاحی در تلاش برای رفع مشکلات هستند و تا امروز که من این مطلب را می‌نویسم، چند به‌روزرسانی کوچک منتشر شده است اما این بازی در زمان عرضه کمی ناپخته بود. برای عنوانی که ۷۰ دلار قیمت دارد، انتظار می‌رود تجربه‌ی روان‌تری داشته باشید.

یک شروع تازه یا یک گام به عقب؟

پاسخ می‌دهیم به سوال ابتدای مطلب که این نسخه با ویژگی‌های جدیدش می‌تواند در مسیر شکوه قرار گیرد، یا تجربه‌ی نسخه‌های قدیمی‌تر و ارزشمندتر خواهد بود؟ در واقع Civilization 7 یک بازی جسورانه به‌حساب می‌آید و تغییراتی که Firaxis در این نسخه پیاده کرده است، نشان‌دهنده‌ی تلاشی برای بازسازی این سری قدیمی و محبوب است.  بعضی از این تغییرات، مثل تنوع تمدن‌ها و گرافیک جذاب آن، واقعا جواب داده‌ است و تجربه‌ای تازه و هیجان‌انگیز خلق کرده‌ اما در عین حال، ساده‌سازی بیش از حد و مشکلات فنی باعث می‌شوند که در تجربه‌ی بازی حس کنید که این نسخه هنوز به پتانسیل کامل خود نرسیده است.