آیا اورویند رقیب ماینکرفت است یا یک کپی دیگر؟
اینکه ماینکرفت را صرفاً یک بازی محبوب بدانیم، کم‌لطفی بزرگی در حق آن است. این اثر، پدیده‌ای بود که ژانر مدرن بقا-ساخت‌وساز را تعریف کرد و الهام‌بخش جریانی بی‌پایان از عناوین دیگر شد. به همین خاطر، جای تعجب ندارد که در طول این سال‌ها، توسعه‌دهندگان بی‌شماری، از استودیوهای بزرگ گرفته تا تیم‌های کوچک، تلاش کرده‌اند تا با ساخت کلون‌های مشابه، سهمی از این کیک موفقیت را به نام خود ثبت کنند.
اما واقعیت این است که بسیاری از این دنباله‌روها در تقلای رسیدن به ذره‌ای از محبوبیت نسخه اصلی، شکست می‌خورند. به ازای هر عنوان خلاقانه‌ای مانند Dragon Quest Builders، ده‌ها پروژه بی‌ارزش روانه بازار می‌شود که یا مکانیک‌های به ظاهر ساده ماینکرفت را کورکورانه کپی می‌کنند، یا اساساً فلسفه پشت آن را درک نکرده‌اند. در این میان، بازی مستقلی به نام اورویند (Everwind) پا به میدان گذاشته و امیدوار است از این سرنوشت محتوم بگریزد.
اورویند در نگاه اول شباهتی انکارناپذیر به ماینکرفت دارد، اما وعده تجربه‌ای نوین را می‌دهد. واضح‌ترین تفاوت، در سبک بصری آن نهفته است: اورویند همان گرافیک مبتنی بر واکسل را حفظ کرده، اما با افزودن بافت‌های دقیق‌تر، افکت‌های بصری پیشرفته و جزئیات طراحی، ظاهری «واقع‌گرایانه‌تر» به خود گرفته است. اما دریغ که این ویژگی، شاید آن برگ برنده‌ای نباشد که Everwind برای موفقیت به آن محتاج است.
موجنگ (Mojang)، استودیوی سازنده ماینکرفت، در حال حاضر روی قابلیتی به نام Vibrant Visuals (جلوه‌های بصری پرجنب‌وجوش) کار می‌کند که هدف آن، ارتقای جلوه‌های بصری بازی از طریق مجموعه‌ای از بهبودهای گرافیکی است؛ از جمله:
- نورپردازی جهت‌دار
- مه حجمی
- پراکندگی زیرسطحی نور
این نوع زرق‌وبرق‌های گرافیکی که در بازی‌های تراز اول (AAA) و مستقل به یک استاندارد تبدیل شده‌اند، معمولاً در عناوینی با هدف فوتورئالیسم به کار گرفته می‌شوند. اما پیاده‌سازی آن‌ها در دنیای غیرواقع‌گرایانه ماینکرفت، تضادی هنری و منحصربه‌فرد خلق می‌کند که گرافیک ساده و مکعبی بازی را با حس واقع‌نمایی در هم می‌آمیزد. در نهایت، به نظر می‌رسد این دقیقاً همان مسیری است که اورویند قصد پیمودن آن را دارد: پوشاندن جلوه‌های بصری مدرن بر تن دنیایی شبیه به ماینکرفت.
حتی اگر قابلیت Vibrant Visuals را که هنوز در دست توسعه است نادیده بگیریم، بازیکنان ماینکرفت سال‌هاست که به لطف مادها، واقع‌گرایی بصری عمیق‌تری را تجربه می‌کنند. در حقیقت، جامعه خلاق مادسازان ماینکرفت از سال‌ها پیش به بهشتی برای بازیکنانی تبدیل شده که به دنبال گرافیکی چشم‌نوازتر بوده‌اند. مادهای محبوبی مانند MakeUp و شیدرهای پیشرفته Bliss می‌توانند ماینکرفت را به تجربه‌ای تبدیل کنند که از لحاظ بصری با نسخه اصلی و Vibrant Visuals فعال‌شده برابری می‌کند. بنابراین، چنین جاه‌طلبی‌های زیبایی‌شناسانه‌ای برای جامعه این بازی به هیچ وجه پدیده جدیدی نیست.
با این تفاسیر، اصلی‌ترین نقطه قوت ظاهری اورویند، یعنی سبک بصری‌اش، بعید است بتواند طرفداران کارکشته ماینکرفت را غافلگیر کند. می‌توان گفت تلاش اورویند برای درخشش در این حوزه، با توجه به اقدامات مشابه و ریشه‌دار خودِ ماینکرفت، از پیش تضعیف شده است.
بنابراین، شاید ایده معرفی اورویند به عنوان «ماینکرفت واقع‌گرایانه» آن‌قدرها هم هوشمندانه نباشد، اما این به معنای شکست قطعی این بازی مستقل نوظهور نیست. واقعیت این است که حتی اگر ماینکرفت هیچ‌گاه به سراغ بهبودهای گرافیکی نمی‌رفت، اورویند باز هم کار سختی در پیش داشت اگر تنها تمایزش سبک هنری‌اش بود. تاریخ گواه است که کلون‌های بی‌شمار ماینکرفت ظهور و سقوط کرده‌اند و بسیاری از آن‌ها چیزی فراتر از یک کپی با تغییرات ظاهری نبوده‌اند.
راز ماندگاری ماینکرفت در گرافیک خیره‌کننده آن نیست؛ بازیکنان شیفته گیم‌پلی عمیق، اعتیادآور و بی‌پایان آن در دنیایی سرشار از خلاقیت می‌شوند. خوشبختانه، صفحه استیم اورویند به عناصر امیدوارکننده‌ای در گیم‌پلی اشاره دارد؛ مشخصاً یک سیستم ساخت‌وساز ساختاریافته‌تر و تأکید بیشتر بر المان‌های نقش‌آفرینی (RPG). شاید این‌ها عواملی باشند که به اورویند کمک کنند هویت مستقلی برای خود بسازد؛ هویتی که قطعاً بسیار مهم‌تر از گرافیک «واقع‌گرایانه» آن خواهد بود.
در نهایت، جنگ بر سر تصاحب قلب و ذهن بازیکنان ماینکرفت، نه در میدان نبرد گرافیکی، که در عرصه مکانیک‌ها و نوآوری در گیم‌پلی تعیین تکلیف خواهد شد.
منبع: gamerant
بهترین بازی سولزلایک تاریخ چیه؟ میزگیم با امیدلنون
نظرات