فیلم‌های گانگستری معمولاً از جذاب‌ترین آثار تاریخ سینما هستند و نمی‌توان آن‌ها را دست‌کم گرفت. چون بهترین فیلم‌های این ژانر معمولاً در فهرست بهترین فیلم‌های تاریخ قرار می‌گیرند. از فیلم‌های پدرخوانده گرفته تا شاهکارهای مارتین اسکورسیزی مانند رفقای خوب، کازینو، خیابان‌های پایین‌شهر و ایرلندی. این آثار شاهکارهایی تمام‌عیار هستند که جایگاهشان در تاریخ سینما تثبیت شده است.

اما اگر کمی عمیق‌تر به ژانر گانگستری نگاه کنیم، آثار کم‌تر شناخته‌شده و قدرنادانسته را هم پیدا می‌کنیم که به همان اندازه شایسته توجه و تحسین هستند. بعضی از این فیلم‌ها چندان مشهور نیستند، اما کیفیت ساخت و روایت قوی‌شان آن‌ها را در رده بهترین‌های این ژانر قرار می‌دهد. پس بیایید باهم به این فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته ولی تحسین‌برانگیز نگاهی بیندازیم و آن‌ها را دوباره کشف کنیم.

Menace II Society – 1993

فیلم تهدیدی برای جامعه جزء فیلم‌های بلوغ قرار می‌گیرد. اما برخلاف بسیاری از فیلم‌هایی که به داستان‌های این‌چنینی می‌پردازند، روایتی به‌شدت تلخ، واقع‌گرا و از نظر احساسی سنگین دارد. این فیلم زندگی یک جوان و اطرافیانش را روایت می‌کند که در خیابان‌های خشن لس‌آنجلس تلاش می‌کنند زنده بمانند؛ بعضی از آن‌ها آرزوی زندگی متفاوتی دارند.در همین حال، بعضی‌های دیگر سعی می‌کنند در همان شرایط سخت بهترین کار را انجام دهند.

این فیلم هیچ ابایی از نمایش واقعیت‌های تلخ ندارد. چه در استفاده از زبان خشن و چه در به تصویر کشیدن خشونت در تصویر بی‌‌پروا عمل می‌کند. فیلم تهدید برای جامعه، قطعاً مخاطب را شوکه می‌کند، اما این شوک هدفمند است. شاید حتی در لحظاتی روایت فیلم به‌خاطر ماهیت فیلم بودنش اغراق‌آمیز به‌نظر برسد. اما همه‌اش به این دلیل است که تلاش می‌کند سبک خاصی از زندگی را به نمایش بگذارد.  با این حال فیلم از واقع‌گرایی دور نمی‌شود و به‌اندازه کافی واقعی و خشن هست که تماشایش سخت شود. به‌نظر می‌رسد این کار ضروری بوده. به هر حال این اثر یکی از مهم‌ترین فیلم‌های دهه ۹۰ درباره جنایت‌های مرتبط با گروه‌های گانگستری است. به همین دلیل هم باید بین برترین فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته جایی داشته باشد.

State of Grace – 1990

شاید فیلم لطف خدا بین فیلم‌های گانگستری آن‌قدر شناخته شده نباشد، اما بازیگر‌هایش قطعا شناخته‌شده‌اند. کافی است فقط نگاهی به فهرست بعضی از بازیگرانی که  در این فیلم حضور دارند بیندازید: اد هریس، شان پن، گری اولدمن، رابین رایت و جان تورتورو در این فیلم حضور دارند. نکته جالب اینکه  ۱۹۹۰ سال خوبی برای جان تورتورو  در فیلم‌های گانگستری-جنایی بود. چون علاوه بر این فیلم، نقش مکملی در فیلم گانگستری Miller’s Crossing ساخته برادران کوئن هم داشت.

از نظر داستانی، State of Grace اثری انقلابی محسوب نمی‌شود. اما همچنان داستانی نسبتاً جذاب را روایت می‌کند و درام جنایی مستقیم و بی‌پرده‌ای است. در فیلم لطف خدا با ماجرای زندگی شخصیتی همراه می‌شوید که پس از بازگشت به محله کودکی‌اش، ارتباطش را با دوست دوران بچگیشاز سر می‌گیرد. همین ارتباط پای او را به دنیای جنایتکاران باز می‌کند. State of Grace رویکردی بزرگ‌نمایانه دارد و گاهی حتی به سمت ملودرام کشیده می‌شود. اما بازیگران کارکشته با تمام توان نقش‌هایشان را ایفا و به حفظ کیفیت فیلم کمک می‌کنند. این فیلم در بهترین لحظاتش توانسته هم تأثیرگذار باشد و هم پرتنش.

A Prophet – 2009

بسیاری از فیلم‌هایی که داستانشان در زندان می‌گذرد روی  موضوع فرار از زندان تمرکز می‌کنند. اما فیلم پیامبر رویکرد متفاوتی را پیش می‌گیرد و بیشتر به بقا در زندگی پشت دیوارهای زندان می‌پردازد. این فیلم تلاش می‌کند نشان دهد که قوانین و سبک زندگی‌ای که مجرمان بیرون از زندان دارند، به‌نوعی دیگر درون زندان هم وجود دارد. فقط شکلش کمی تغییر می‌کند و درواقع سازوکار همچنان همان است.

این موضوع به‌ویژه از طریق درگیری‌های بین باندها در زندان به تصویر کشیده می‌شود. در این درگیری‌ها می‌بنیم که زندگی در زندان به همان اندازه بیرون خطرناک و پرریسک است. به همین دلیل فیلم پیامبر اثر ژاک اودیار بین فیلم‌های گانگستری، اثر متفاوتی به نظر می‌رسد. فیلم ۱۵۵ دقیقه است و نسبتا طولانی به‌نظر می‌رسد، مخصوصا باتوجه به این‌که تنوع مکانی کمی دارد و داستانش داستان زندان است. اما ریتم فیلم خوب است و داستان جذاب و شخصیت‌محور باعث می‌شود به‌راحتی نتواند از دیدنش دل بکنید، پس باید جایی برایش بین برترین فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته در نظر بگیریم.

هیولای جذاب – ۲۰۰۰

شاید اسم هیولای جذاب برای فیلم باعث شود یاد فیلم‌های اروتیک بیافتید. اما فیلم اصلا به این سبک نزدیک هم نیست. این فیلم گانگستری جسورانه و بی‌نهایت خوش‌ساخت آن‌قدر خوب هست که حتی تماشاگرانی که با تصور دیگری به سراغش آمده‌اند را ناامید نمی‌کند. هیولای جذاب فیلمی جنایی و محصول بریتانیا است. اما ماجراها بیشتر در اسپانیا می‌گذرد. این‌جا با داستان دزد بازنشسته‌ای که  گاوصندوق باز می‌کرده همراه می‌شوید. اما نه با داستان دوران بازنشستگیش. چون همکاری خشن و بی‌رحم او را تحت فشار می‌گذارد تا دوباره به دنیای جرم‌ و جنایت برگردد.

فیلم با همین داستان موفق می‌شود تا صحنه‌های زیادی از طنز تلخ خلق کند. البته فضای کلی اثر اغلب پرتنش و ناخوشایند است. بن کینگزلی در این فیلم یکی از درخشان‌ترین و بی‌نظیرترین بازی‌های کارنامه خود را ارائه می‌دهد که دیدنش واجب است. سایر بازیگران، از جمله ری وینستون و ایان مک‌شین نیز به بهترین شکل نقش‌های خود را ایفا می‌کنند. در کل، هیولای جذاب فیلم عجیبی است و قرار دادنش در یک دسته‌بندی مشخص کار راحتی نیست. با این حال اثری بسیار خوب و دیدنی محسوب می‌شود که رگه‌های گانگستری پررنگی دارد.

Animal Kingdom – 2010

قبل از آن‌که سریال درام موفقی به اسم قلمرو حیوانات وجود داشته باشد، فیلمی به اسم وجود داشت که یکی از بهترین آثار جنایی و گانگستری دهه خودش به شمار می‌رفت. فیلم درباره خانواده‌ای است که بین اعضایش درگیری و تنش‌های بسیاری وجود دارد. چون بعضی از افراد خانواده با فعالیت‌های مجرمانه و گروه‌های گانگستری در ارتباط هستند. تصور کنید ترکیب درام خانوادگی و جرم‌ و جنایت در پدرخوانده با خیانت بیشتر و خشونت صریح‌تر همراه شود و در استرالیا بگذرد!

شاید این مقایسه خیلی سطح توقع را بالا ببرد و فیلم Animal Kingdom را بیش از حد بزرگ جلوه دهد. اما واقعا با فیلمی طرفیم که بسیار خوش‌ساخت، غیرقابل‌پیش‌بینی است و بازی‌های فوق‌العاد‌ه‌ای هم دارد. هیچ‌چیز در آن اضافه نیست و تعداد زیادی از شخصیت‌ها در مدت‌زمانی کمتر از دو ساعت به‌خوبی پرداخته می‌شوند. این اثر، چه طرفدار فیلم‌هایی با محوریت جنایات سازمان‌یافته باشید و چه نه، تجربه‌ای ارزشمند و تماشایی است.

The Asphalt Jungle – 1950

خیلی وقت‌ها فیلم‌های سرقت یا گانگستری را می‌توان در هر دودسته قرار داد. هر دو نوع فیلم زیرمجموعه‌ای آثار جنایی به حساب می‌آیند. چون معمولا برای فیلمی با موضوع سرقت هم به مجرم‌هایی نیاز دارید که باهم همکاری کنند و برنامه‌ای سازمان‌یافته داشته باشند. بنابراین، می‌توانیم بگوییم سرقت هم یکی از جرایم سازمان‌یافته است و با کمی چشم‌پوشی خیلی از فیلم‌های سرقت، گانگستری هم هستند. پس بنا به همه این توضیحات باید بین برترین فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته به The Asphalt Jungle هم بپردازیم.

در این فیلم با مجرمی طرفیم که برای سرقت جواهرات گروهی از خلاف‌کار‌ها را دور هم جمع می‌کند. این طرح داستانی شاید آشنا به نظر برسد، اما این‌قدر خوب اجرا شده که اصلا کلیشه‌ای به نظر نمی‌رسد. فیلم جنگل آسفالت باتوجه به استانداردهای دهه ۱۹۵۰ اثری بی‌پروا و سرراست است. اگر ترکیب ژانر سرقت و گانگستری برایتان کافی نیست، شاید خوشحال شوید بدانید که این فیلم در دسته آثار نوآر نیز قرار می‌گیرد.

Carlito’s Way – 1993

تقریباً همه فیلم صورت زخمی اثر برایان دی پالما را می‌شناسند. فیلمی که یکی از بهترین بازسازی‌های تاریخ سینما و همچنین یکی از افسانه‌ای‌ترین آثار گانگستری است که تا حالا ساخته شده. اما کمتر کسی درباره فیلم راه کارلیتو شنیده است. فیلمی که دی پالما ده‌سال بعد از صورت زخمی ساخت و باز هم آل پاچینو بود که نقش اصلی را بر عهده داشت.

راه کارلیتو داستان گانگستر سابقی است که زمان زیادی را در زندان گذرانده و بعد از آزادی تلاش می‌کند زندگی تازه‌ای برای خودش بسازد. اما این کار برای کسی مثل او هرگز آسان نیست. چون گذشته مدام مانند سایه دنبالش می‌کند و همیشه تهدیدی بالقوه محسوب می‌شود. این فیلم شاید پرزرق‌وبرق‌ترین یا انفجاری‌ترین اثر گانگستری نباشد، اما به‌عنوان برداشتی واقع‌گرایانه‌تر و دراماتیک از این ژانر خیلی خوب عمل می‌کند. راه کارلیتو نوعی دنباله‌ای معنوی و متفاوت و جذاب برای صورت زخمی است.

A Colt Is My Passport – 1967

فیلم‌های گانگستری خودشان زیر مجموعه ژانر اصلی جنایی محسوب می‌شوند و یکی دیگر از خرده‌ژانر‌های این دسته فیلم‌های یاکوزایی هستند این آثار به جنایات سازمان‌یافته در ژاپن  و مافیای ژاپنی می‌پردازند. این فیلم‌ها بیشتر محصول سینمای ژاپن هستند و در خارج از این کشور کمتر طرفدار دارند. این فیلم‌ها معمولا طرفدارانی وفادار اما محدود برای خودشان پیدا می‌کنند. به همین دلیل است که بسیاری از فیلم‌های یاکوزا دست‌کم گرفته شده‌اند.

در این بین فیلمی مثل A Colt Is My Passport اثری کوتاه و البته بسیار سرگرم‌کننده در ژانر یاکوزا محسوب می‌شود. داستان درباره آدم‌کشی است که درگیر جنگ بین دو گروه خلافکار می‌شود. رهبر یکی از این گروه‌ها او را استخدام می‌کند تا رئیس گروه دیگر را از بین ببرد. این فیلم یکی از آثار متعدد گانگستری با بازی جو شیشیدو است، ستاره‌ای ژاپنی که بدون کوچک‌ترین زحمتی با خونسردی تمام در چنین فیلم‌هایی می‌درخشید. فیلم سبکی خاص دارد و در زمان کمتر از ۹۰ دقیقه، تصویری پرانرژی و چشم‌نواز ارائه می‌کند که دیدنش تجربه‌ای جذاب و به‌یادماندنی خواهد بود.

The Yakuza – 1974

نباید در فهرست برترین فیلم‌های قدرنادانسته گانگستری از فیلم‌های یاکوزایی هم غافل شویم. این‌بار نوبت فیلمی خاص‌تر از فیلم قبل است. یاکوزا توسط کارگردانی آمریکایی به‌نام سیدنی پولاک ساخته شده و بازیگر آمریکایی رابرت میچام، ستاره آن است. با همه این حال، فیلم The Yakuza یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده درباره یاکوزا به‌حساب می‌آید. همانطور که از نامش پیداست، این فیلم به داستان گانگسترهای یاکوزا می‌پردازد. روایت حول محور مردی آمریکایی می‌چرخد که به ژاپن می‌رود تا دختر یک دوست را از دست اعضای یک گروه جنایتکار نجات دهد.

داستان فیلم یاکوزا آرام و ملایم پیش می‌رود. همین قدم‌های آهسته باعث می‌شوند تنش در فیلم بیشتر شود و اوج انفجاریش بیشتر به‌ چشم بیاید. این فیلم به تفاوت‌های فرهنگی میان ایالات متحده و ژاپن، به‌ویژه در رابطه با جنایات سازمان‌یافته در هر دو کشور، می‌پردازد. از نظر سبک و نوع تصاویر، فیلم کاملاً حال‌و‌هوای دهه ۱۹۷۰ میلادی را در خودش حفظ کرده است. اما به‌طور کلیخوب از پس موضوع برمی‌آید و همچنان هم دیدنی و جذاب است.

Killing Them Softly – 2012

اندرو دامینیک در جایگاه کارگردان، چندین فیلم تلخ در کارنامه دارد. از بین آن‌ها می‌توان به وسترنی غم‌انگیز به اسم The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford، یک فیلم بیوگرافی تاریکی با عنوان Blonde و فیلم گانگستری تیره‌و‌تاری که مورد صحبت ما در این مطلب خواهد بود. فیلم کشتن به آرامی درباره آشوبی است که در دنیای جنایتکاران به راه می‌افتد. دلیل این آشوب یک دزدی است. سه‌نفر از بازی‌ کارتی‌ای که تحت حمایت مافیا بوده دزدی می‌کنند.

کار شخصیتی که برد پیت مقشش را بازی می‌کند پاکسازی است. او بعد از ماجرای دزدی وارد داستان می‌شود تا به این وضعیت به‌همریخته سروسامانی بدهد و این کار را هم بی‌رحمانه انجام می‌دهد. Killing Them Softly واقعاً مقدار زیادی کشتن دارد. اما آرام از کجا می‌آید؟ به‌نظر می‌رسد که این کلمه در عنوان، به سرعت و ریتم گاها کند و محاسبه‌شده فیلم اشاره دارد. درست است که به ریتم کند و حساب‌شده اشاره کردیم، اما فیلم ذره‌ای کسل‌کننده نیست. این اثر در بین فیلم‌های گانگستری کمی متفاوت و بی‌پروا به‌نظر می‌رسد. به همین خاطر سراغ جنبه‌هایی از این ژانر می‌رود که کمتر دیده‌ایم. کشتن به آرامی، فضایی تاریک دارد و به‌خوبی از پس چیزی‌که از فیلم‌های گانگستری انتظار داریم برمی‌آید.

Pusher – 1996

موادفروش یکی از بهترین فیلم‌های گنگستری دهه ۱۹۹۰ است و بدون شک یکی از برترین فیلم‌های گانگستری آن دوران نیز به شمار می‌رود. از نظر داستانی، فیلم بسیار ساده است. اما این داستان نیست که فیلم موادفروش را خاص می‌کند، بلکه رویکرد و نحوه روایت آن است. اگر خلاصه بگوییم، داستان درباره مردی است که در دنیای مواد مخدر دست دارد و بعد از به‌هم خوردن یکی از معاملات، با بحران مالی روبه‌رو می‌شود. حالا او باید راهی برای پرداخت بدهی سنگینش به یک باند خطرناک پرداخت کند.

سبک و خشونت بی‌وقفه این فیلم چیزی است که آن را ویژه و متفاوت می‌کند. همین ویژگی است که داستان ساده این فیلم، که در فیلم‌های دیگر هم مشابهش را بسیار دیده‌اید، به طور عجیبی جذاب می‌کند. این فیلم همزمان هم جذاب است و هم کمی ناخوشایند. چیزی متفاوت و تاثیرگذار در این اثر وجود دارد که در تمام طول فیلم با موفقیت حسی واقعی و ناراحت‌کننده ایجاد می‌کند.

Miller’s Crossing – 1990

دوره‌ای در تاریخ آمریکا وجود دارد که در آن پخش و خرید و فروش نوشیدنی‌های الکلی ممنوع بود. این دوره احتمالا برای کسانی‌که به این نوع نوشیدنی‌ها علاقه داشتند بسیار سخت گذشته است. به‌علاوه، این ممنوعیت به شکل‌گیر باند‌هایی برای قاچاق این نوشیدنی‌ها هم دامن زد و نکته مثبتش، خلق فیلم‌های جنایی برجسته با الهام از فضای آن دوره است. البته باید در نظر داشته باشید که مدت‌ها از این دوره گذشت تا فیلم‌هایی با موضوع آن بتواند ساخته شود. خوش‌بختانه دست‌کم حالا آثاری مثل Miller’s Crossing وجود دارند که می‌توان از آن‌ها لذت برد.

این فیلم یکی از آثار اولیه برادران کوئن است که می‌توان گفت برای اولین اوج توانایی آن‌ها در این فیلم به نمایش درمی‌آید. بی‌راه نیست اگر بگوییم تقاطع میلر  اولین فیلم واقعاً بزرگ یا حداقل تقریباً بی‌نقص این‌دو برادر به شمار می‌آید. داستان این فیلم درباره جنگ‌های گانگستری پایان دهه ۱۹۲۰ است. شخصیت‌های مختلفی طی روند داستان باهم درگیر می‌شوند و یکدیگر را از بین می‌برند. اما روایت اصلا جوری نیست که گیج و سردرگمتان کند. فیلم Miller’s Crossing در طول داستان خود به‌خوبی بین ژانرها و احساسات مختلف حرکت می‌کند و البته این‌کار را به‌شکلی کاملا متعادل انجام می‌دهد. فیلم تاریک، هیجان‌انگیز، تأثیرگذار است و گاهی طنز سیاهی هم در دلش دارد.

Rififi – 1955

ریفی‌فی هم مثل جنگل آسفالت، دیگر فیلمی است که از نظر فنی بیشتر به خرده‌ژانر سرقت نزدیک است. اما اگر توضیحاتی که برای آن فیلم دادیم را در نظر بگیرد و خیلی در دسته‌بندی فیلم‌ها سخت‌گیر نباشید اجازه می‌دهید که ریفی‌فی را هم جزء برترین فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته قرار دهیم. این اثر به‌عنوان فیلم سرقت آن‌قدر بی‌نقص است که نمی‌توانید جلوی خودتان را بگیرید و تحسینش نکنید. چون ری‌فی‌فی از نظر ساختار و سبک ایده‌آل این ژانر است.

داستان درباه سارقی حرفه‌ای است که نقشه‌های بلند‌پروازانه‌ای برای سرقت می‌کشد. اما در مسیر سرقت بی‌نقصش با گانگستر‌ها درگیر می‌شود. فیلم بیشتر به‌خاطر کل ماجرایی که روایت می‌کند هیجان‌انگیز و جذاب است. سکانس طولانی این فیلم که سرقت را به تصویر می‌کشد یکی از صحنه‌های معروف تاریخ سینماست. اما اتفاقاتی که به این صحنه منتهی می‌شود و بعد هم عواقب آن به‌اندازه همین سکانس دیدنی قابل بحث و بررسی هستند. درکل ری‌فی‌فی اثری موفق است که دیدنش می‌تواند برای هرکسی اوقاتی خوش رقم بزند.

Road to Perdition – 2002

فیلم راهی به تباهی یکی از بهترین فیلم‌های سال ۲۰۰۲ بود. شاید در مقایسه با فیلم‌های گانگستری‌ای که تا این‌جا معرفی کردیم شناخته‌شده‌تر هم باشد. اما همچنان آن‌طور که باید و شاید مورد تحسین قرار نگرفته است. این فیلم هم یکی از آثار برجسته گانگستری قرن بیست‌و‌یکم و از جنس فیلم تقاطع میلر است. اتفاقا از نظر موضوعی هم به تقاطع میلر تزدیک است و به داستان گانگستر‌های دوران ممنوعیت الکل می‌پردازد.

یکی از نکات قابل‌توجه درباره این فیلم حضور تام هنکس در نقشی است که انتظارش نمی‌رود. کاراکتر او در این فیلم بسیار تاریک‌تر از شخصیت‌هایی است که هنکس معمولا بازی می‌کند. راهی به تباهی، فیلمی زیباست. داستان فیلم احساسی است و رابطه پیچیده پدر و پسری را به تصویر می‌کشد و در این بین به موضوعاتی مانند خشونت و فداکاری می‌پردازد. این اثر بسیار جسورانه است و البته گاهی هم به‌شدت تاثیرگذار و دردناک. همین ویژگی‌هاست که آن را به یکی از برترین فیلم‌های قدرنادانسته گانگستری تبدیل می‌کند.

Battles Without Honor and Humanity – 1973

این اسم به مجموعه‌ای از فیلم‌ها اشاره دارد. اما احتمالا بهترین آن‌ها همان اثر اولی باشد که این مجموعه را در سال ۱۹۷۳ آغاز کرد. نبرد‌های بدون شرافت و انسانیت، یکی از بهترین فیلم‌های یاکوزایی است و یکی از انفجاری‌ترین، گیج‌کننده‌ترین، پرآشوب‌ترین و دیوانه‌وارترین فیلم‌هایی جنایی‌ای است که تا حالا ساخته شده است.

اگر بخواهیم خیلی کلاسیک به فیلم و روایت نگاه کنیم، گفتن خلاصه‌ای از داستان این فیلم تقریبا غیرممکن به‌نظر می‌رسد. Battles Without Honor and Humanity درباره یک جنگ گانگستری به‌شدت آشفته ایت. طوری‌که به نظر می‌رسد هیچ‌کس از اتفاقاتی که اطرافش می‌افتد ذره‌ای خبر ندارد. خیانت‌ها و قتل شخصیت‌های مهم فیلم خیلی ناگهانی اتفاق می‌افتد و شگفت‌زده‌تان می‌کند. فیلم می‌تواند گاهی گیج‌کننده باشد و درکش سخت شود. این مسئله گاهی تا جایی پیش می‌رود که برای بعضی از ببینده‌ها فراتر از حد تحمل است. اما باید بدانید که این یکی از ویژگی‌های فیلم است. کاملا عمدی و حساب‌شده بوده و به‌جای آن‌که مخاطب را خسته کند، او را مجذوب می‌کند.

جمع‌بندی

فیلم‌های گانگستری را در نهایت باید زیرمجموعه فیلم‌های جنایی بدانیم. چون گانگستر‌ها هم خللاف‌کار‌هایی هستند که دورهم جمع شده‌اند و جرم و جنایت انجام می‌دهند. اما مشخصا این خرده‌ژانر ویژگی‌های خاص خودش را هم دارد. اول از همه این‌که گروه‌های گانگستری ویژگی‌های خاص خودشان را دارند. بعد هم باید در نظر بگیرد که همه فیلم‌های جنایی به جرم و جنایت‌های سازمان‌یافته نمی‌پردازند و این موضوع تقریبا خاص دسته گانگستری است. اگر شما هم طرفدار این سبک فیلم‌ها هستید شاید دلتان بخواهد فیلم‌های بی‌نقص و کمتر شناخته‌شده را هم در لیست تماشایتان قرار دهید. در این مطلب می‌توانید درباره برترین فیلم‌های گانگستری قدرنادانسته بخوانید.

منبع: Collider

بهترین کالاف دیوتی موبایل پلیر ایران کیه؟ میزگیم با فاطی فایتر