در هر ژانری از سینما کاراکترهایی وجود دارند که هیچوقت حرف زدنشان را ندیده‌ایم. یا نمی‌توانند حرف بزنند یا کاراکترشان به گونه‌ای طراحی شده که نیازی به حرف زدن ندارند. با اینکه حرف نمی‌زنند در نقش‌شان عالی ظاهر می‌شوند و حتی نیازی هم به حرف زدن ندارند. شاید حتی اگر حرف می‌زدند این شخصیت‌های فوق‌العاده اصلا ساخته نمی‌شدند. آن‌ها با زبان بدن، چشم‌ها و نگاه‌هایشان حرف می‌‌زنند و تمام ارتباطی که ما به عنوان مخاطب با آن‌ها داریم از این طریق است. 

سکوت و حرف نزدن این شخصیت‌ها گاهی رازآلود است و بخشی از فضای معماگونه فیلم به این شخصیت‌ها برمی‌گردد. گاهی اوقات هم کارگردان‌ها عامدانه دیالوگ‌ها را از این کاراکتر می‌گیرند تا مخاطب بیشتر با اکت‌های او درگیر شود. در ادامه ۹ تا از این شخصیت‌های بدون دیالوگ دنیای سینما را بررسی می‌کنیم. شخصیت‌هایی که به یک آیکن تبدیل شده‌اند و حرف نزدن‌شان بخشی از جذابیت کاراکترشان است. البته کاراکترهای سینمای صامت در این لیست نیستند چون آن موقع هنوز تکنولوژی ترکیب صدا و تصویر وجود نداشت. 

Michael Myers

مایکل مایرز از مجموعه هالووین دقیقا به خاطر همین سکوت مرگبارش شناخته می‌شود. عدم وجود دیالوگ‌ها یک حالت وهم‌آلود و معمایی به این شخصیت داده است. این شخصیت اسلشر قاتل با همین سکوتش ترس را در دل همه ما زنده می‌کند. ما در سراسر مجموعه هالووین که از سال ۱۹۷۸ تا الان عرضه می‌شود با یک معمای روانشناسانه در مورد این شخصیت مواجه هستیم. نمی‌دانیم انگیزه او از این کار چیست و چه دلایلی روانشناختی پشت حرکت‌های او وجود دارد. این سکوت او را به یک سمبل خالص شیطانی تبدیل کرده است. سکوت او باعث می‌شود ترس‌هایی که مخاطب دارد روی او پروجکت شود. او نمادی از وحشت است و سکوت طولانی و مرگبارش به این وحشت اضافه می‌کند. 

Mr. Shhh

این شخصیت با بازی استیو بوشمی در یک درام جنایی به نام Thing to Do in Denver When You’re Dead ظاهر می‌شود. او ساکت است و این سکوت یک فضای معمایی و غیرقابل‌پیش‌بینی به او می‌دهد. او بدون حرف زدن هر دستوری که می‌خواهد را تنها با نگاه و حرکات بدنش به بقیه می‌رساند. اینکه هیچ دیالوگی با او رد و بدل نمی‌شود فضای معمایی داستان را تقویت می‌کند و در تمام طول فیلم با کنجکاوی تمام سعی می‌کنیم گذشته او به عنوان یک هیت‌من را بررسی کنیم. Mr. Shhh نماد سکوت و در عین حال عملکرد حرفه‌ای است. سکوت او نشان می‌دهد که عمل قدرتمندتر از حرف است. سکوت این کاراکتر نشانی از خالی بودن او نیست. او با همین سکوت روایت داستان را جلو می‌برد و بازی استیو بوشمی در این نقش هم جزو بهترین نقش‌های اوست. 

One Eye

یک موجود تک‌چشم ساکت که هیچ حرفی نمی‌زند. مدز میکلسن در Valhalla Rising با تبری روی دوشش تمام بار خشونت فیلم را به دوش می‌کشد. این فیلم از نظر سینماتوگرافی و تصویربرداری در نوع خودش بی‌نظیر است و کاراکتر وان‌آی به عنوان ضدقهرمان بدون دیالوگ خشونت لازم را به فیلم تزریق می‌کند. سکوت او معنای دیگری هم دارد. او منزوی است و همین انزوا باعث شده تا چشم‌انداز و ایده‌هایی که دارد جنس خشونت بگیرند. او برای زنده ماندن جنگیده است. سکوت این شخصیت باعث می‌شود تا مخاطب نه‌تنها فضایی رازآلود را احساس کند، بلکه به مخاطب این اجازه را می‌دهد تا در گذشته او هم کندوکاو کند. او یک سفر ادیسه‌وار از جنس سکوت دارد. این کاراکتر و در حقیقت این فیلم نشان داد که چطور می‌توان حتی بدون دیالوگ یک قصه تروتمیز و بدون باگ داستانی را روایت کرد که حتی از داستان‌های کلامی هم هیجان‌انگیزتر است.

The Xenomorph

هیولاها و موجودات وحشی معمولا حرف نمی‌زنند یا اصلا دیالوگی ندارند و صرفا می‌کشند و جلو می‌روند ولی Xenomorph فرق دارد. او در تمام سری Alien یک کاراکتر ساکت و بی‌کلام است ولی حتی می‌توانیم میزان خشمش را حدس بزنیم. می‌‌توانیم حدس بزنیم دقیقا به چه چیزی فکر می‌کند و می‌توانیم حدس بزنیم که غریزه‌اش تا چه حد فعال است. سکوت او باعث می‌شود به نقاط دست‌نیافتنی شخصیتش نزدیک‌تر شویم. طراحی بیومکانیکی او و چرخه زندگی‌اش بدون هیچ کلمه‌ای می‌تواند به یک کابوس بدل شود. حالا همه این‌ها را کنار گذشته تاریک این موجود و بک‌گراند عجیبش قرار دهید، باز هم ترسناک‌تر می‌شود. موجودی منزوی که از طریق کشتار و قتل و خشونت جان تازه‌ای می‌گیرد و دوباره متولد می‌شود. 

پیشنهاد ما: شخصیت‌های منفور دنیای سینمایی مارول

Magic Carpet

فرش جادویی یا مجیک کارپت علاالدین را به یاد دارید؟ کاراکتر ساکت اما تاثیرگذاری که هیچ دیالوگی ندارد. اصلا دهانی ندارد که بخواهد دیالوگی برقرار کند اما با این حال از طریق حرکات و ری‌اکشن‌هایش شخصیت و احساساتش را به بیننده منتقل می‌کند. همینکه او نمی‌تواند حرف بزند و دیالوگی ندارد به جذابیت‌های این فرش اضافه کرده است. حرکات ظریف او حین حرکت یک پیوند عمیق عاطفی با بیننده می‌سازد. او مثل یک پت بسیار باهوش از تمام موانع کلامی عبور می‌کند و با کوچکترین حرکاتش می‌تواند هر چیزی که بخواهد را بگوید. چون جهان علاالدین تا حد زیادی موزیکال است ترکیب این شخصیت با موسیقی حس و حال متفاوتی به کل ماجرا می‌دهد. 

Elisa Esposito

کاراکتر بدون کلامی که جزو تاثیرگذارترین‌هاست و یکی از کلیدی‌ترین نقش‌های The Shape of Water گیلرمو دلتورو است. الیسا حرف نمی‌زند و از طریق زبان علامت‌ها و بروز احساسات هر چیزی که می‌خواهد را بیان می‌‌کند. او تنها از این طریق می‌تواند با تنها موجود عجیب فیلم یعنی Amphibian Man ارتباط برقرار کند. ارتباط جالبی که داستان کلی فیلم را جلو می‌برد و آن دو بدون اینکه هیچ حرفی بزنند می‌توانند ساعت‌ها با یکدیگر معاشرت کنند. یکی دیگر از دلایلی که این کاراکتر کاملا سایلنت طراحی شده به خاطر دغدغه‌های دل‌تورو برای افرادی است که به خاطر عدم توانایی در حرف زدن به حاشیه رانده شده‌اند و در انتهای فیلم به خوبی دغدغه‌اش را عملی کرده است. الیسا در حقیقت نماد یک انسان ناتوان در حرف زدن است و نماد احساساتی است که هیچوقت سعی نکرده‌ایم به زبان بیاوریم.

Kevin

کوین در Sin City شخصیت ترسناک و خون‌سرد و قاتل ماجراست که هر بار او را روی صفحه می‌بینیم به خوبی این حس ترس را به وجودمان تزریق می‌کند. ماجرا زمانی ترسناک‌‌تر می‌شود که متوجه می‌شویم او حرف نمی‌زند و زمانی خیلی ترسناک‌تر می‌شود که همین حرف نزدن به یک نقطه قوت اصلی برای او تبدیل می‌شود. و یک هیولا در لباس و ظاهر انسان است. در شهری که سایه‌ها حکمفرمانی می‌کنند و او بدون هیچ کلامی عقل و احساسات ما را در دستش می‌گیرد. کوین می‌تواند حرف بزند حتی سرنخ‌هایی وجود دارد که او یک خواننده با صدای خیلی زیباست ولی با انتخاب خودش تصمیم گرفته که حرف نزند. حتی در پایان فیلم که سرنوشت خودش را می‌‌پذیرد بدون هیچ حرفی این نوآر جنایی را به پایان می‌رساند. 

Dumbo

دامبو از دنیای دیزنی می‌آید. تنها کاراکتر بی‌کلام دیزنی که در سال ۱۹۴۱ ساخته شده است. او حتی بدون اینکه یک کلمه حرف بزند قهرمان بی‌چون و چرای داستان است. دامبو احساساتش را با حرکات چهره و چشم‌ها و زبان بدنش بیان می‌کند. در تصویر بالا خوب می‌بینید که چطور ترس در چشم‌ها و چهره‌اش جمع شده است. اینکه دامبو حرف نمی‌زند شخصیتش را هم از نگاه مخاطب کودک و هم از نگاه مخاطب بزرگسال به شدت تقویت کرده است. داستان بدون هیچ نقصی جلو می‌رود و همین سکوت دامبو یکی از عناصر اصلی داستان است. به نظر می‌رسد اگر دامبو حرف می‌زد هیچوقت نمی‌توانست مثل دامبوی بی‌کلام داستان را جلو ببرد. سکوت دامبو حسی از کشف و شناخت هم دارد. ما خودمان را در سکوت شخصی‌مان می‌شناسیم و دامبو هم در سکوتش به دنبال کشف کردن خودش است.

Ocean of Solaris

اقیانوسی که در سولاریس می‌بینیم جزو عجیب‌ترین شخصیت‌ها در یکی از عجیب‌ترین فیلم‌های سای‌فای است. تارکوفسکی این اقیانوس را به یکی از المان‌های اصلی در فیلمش تبدیل کرده است. ولی او حرف نمی‌زند. ساکت است و دقیقا چیزی است که از یک اقیانوس انتظار داریم. اقیانوس سولاریس زمانی مهم می‌شود که از طریق نشان دادن خاطرات انسان‌ها به یک کاراکتر مهم تبدیل می‌شود. اقیانوس با ما حرف می‌زند. ما متوجه می‌شویم که این اقیانوس چقدر باهوش است. چطور ذهن آدم‌ها را می‌خواند و یا حتی چطور آن‌ها را فریب می‌دهد. او حرف نمی‌زند ولی می‌تواند انگیزه‌ها، اهداف و حتی بک‌گراندش را از طریق این سکوت منتقل کند. اقیانوس در این فیلم تارکوفسکی نمادی از پیچیدگی‌های انسانی است. 

بیشتر بخوانید: بهترین فیلم‌های جنگی تاریخ سینما

شخصیت‌های بی‌کلام محبوب شما کدامند؟

کاراکترهای ساکت و بدون دیالوگ در دنیای سینما زیادند. اگر سینمای صامت و بزرگانی مثل چارلی چاپلین و باستر کیتون را در نظر نگیریم به نظر شما مهم‌ترین شخصیت بی‌کلام در دنیای سینما کدام شخصیت بوده است و چرا؟ حتما نظرات خودتان را در کامنت‌ها برای ما بنویسید تا همه با این کاراکترهای شگفت‌انگیز محبوب شما آشنا شویم.