قسمت دوم سریال شغال را تماشا کرده‌اید؟ به نظر شما این سریال آشنا نیست؟ یا این طور بگویم: جایی قبلاً آن را تماشا نکرده‌اید؟ به نظر من که این طور است. اگر می‌خواهید، دلیل این حرفم را بدانید، کافی است تا انتهای این مقاله همراه مجله بازار باشید تا به علت آن پی ببرید.

سریال شغال به کارگردانی بهرنگ توفیقی به ایستگاه دوم رسیده، قسمت اول این اثر با بازخوردهای مختلفی همراه بود، برخی از این بازخوردها مثبت و برخی دیگر منفی بودند. من خودم جز کسانی بودم که از قسمت اول این سریال استقبال کردم و بر این عقیده بودم که شاید در ادامه‌ی راه از کندی آن کاسته شود و عملکرد بهتری از خودش نشان دهد اما زمانی که قسمت دوم را تماشا کردم، بالکل نظرم راجع‌به سریال عوض شد، چون این اثر به معنای واقعی کلمه یک ساخته‌ی بوچ و تکراری است و هیچ چیزی برای عرضه ندارد.

در ادامه اسپویل وجود دارد.

فیلم هندی یا سریال ترکی؟

پیش از اینکه به سراغ بررسی قسمت دوم شغال برویم، یک مروری بر‌ اتفاقات قسمت اول این سریال داشته باشیم تا با آگاهی کامل‌‌تری به این قضیه ورود پیدا کنیم. اپیزود اول سریال شغال در جایی به پایان رسید که فرها‌د کاویان متوجه‌ی خبط پسرش کامیار می‌شود، برای همین به سراغش می‌رود تا او را مخفی کند تا مبدا که اتفاقی برای او بی‌افتد. زمانی که کامیار در حال فرار کردن از شرکت است، سیاوش معشوقه‌ی آوا سر می‌رسد. این اتفاقات برای‌ سکانس‌ پایانی قسمت اول است. خب اگر منطقی بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم، باید گفت: این سکانس برای پایان یک اپیزود انتخاب بسیار خوبی است، چرا که مخاطب را مجاب به تماشای قسمت بعدی می‌کند.

 من به عنوان مخاطب از این قضیه استقبال کردم و قسمت دوم را مشاهده کردم اما ای‌کاش هیچگاه مجاب به تماشای آن نمی‌شدم. وقتی متوجه شدم که سیاوش فرزند خوانده‌ی فرهاد کاویان است. از خنده روده‌بُر شده بودم. چون این اتفاق را پیش‌تر در سریال‌های ترکی مشاهده کرده بودیم. واقعاً برایم جای سوال دارد، نویسنده‌ی سریال شغال چنین داستانی را از کدام فیلم‌ هندی یا سریال‌ترکی اقتباس گرفته است؟ اگر خودتان توانایی ساختن و نوشتن ندارید، قرار نیست حتماً سریال بسازید، را کنار بکشید تا دیگر کارگردان‌ها ساخته‌های خودشان را ارائه دهند، چه نیاز است که حتماً کار کنید.

تکرار نقش برای چندمین سال

زمانی که من از همان ابتدا نقدم را به کارگردانی سریال شروع می‌کنم، علت دارم، وقتی که شما دست به ساخت اثری می‌زنید، تمام مسئولیت آن با شما است. من تیتر این بند را تکرار نقش برای چندمین سال گذاشته‌ام، پاسخ این سوال را باید از جناب توفیقی پرسید، حال سوال چیست؟ سوالی که در این باره مطرح می‌شود مربوط به نقش فرهاد کاویان با بازی مهدی سلطانی است. در وهله‌ی اول بگویم: موضوع الان بازیگری نیست بلکه نقش و‌ شخصیت ایشان است. تا پیش از این شما مهدی سلطانی را در تمام سریال‌ها یک آدم کت شلواری با ریش و موی سفید می‌دیدید که درگیر چنین مسائل مشابه‌ای شده، برای نمونه می‌توان به سریال آقازاده، پدر و… اشاره داشت.

حال مسئله‌ی اصلی کجاست؟ اینکه کارگردان دو اثر قبلی نیز بهرنگ توفیقی است، من نمی‌دانم ایشان قصد دارد تا کی با همین فرمان پیش برود اما بهتر است، حتماً بعد از این سریال به فکر تغییر باشد. تکرار نقش‌ فقط مختص به مهدی سلطانی نیست، چون پسرش هم درگیر چنین مشکلی است. شخصیت و استایلی که امیرحسین فتحی در این سریال دارد، درست شبیه به نقش «سامان» در سریال قطب شمال است. واقعاً برایم سوال است، مگر کارگردان‌، کارهای قبلی بازیگران را تماشا نکرده که باز هم آن‌ها چنین نقش‌هایی را بازی می‌کنند، تا کجا باید این زنجیره ادامه داشته باشد و شاهد تکرار نقش باشیم؟

نقد قسمت دوم سریال شغال

سریال شغال همچنان به کندی خود در روایت داستان ادامه می‌دهد، تا الان دو ساعت از این اثر پخش شده و مخاطب می‌تواند آن را برای دیگران در یک خلاصه‌ی دو خطی تعریف کند. این موضوع نشان دهنده‌ی این است که سریال قصد دارد با برخی سکانس‌ها و تبلیغات اینستاگرامی بیننده را ترغیب به تماشا کند. جدیداً باب شده برای اینکه اثرات ساخته شده مخاطب بیشتری جذب کنند، آن ساخته برای مدتی توقیف می‌شود یا اینکه پیش از پخش از جمله‌ی این اثر برای افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود، استفاده می‌کنند. در قسمت دوم سریال شغال شاهد چنین صحنه‌ای هستیم، من که چیزی در این اثر مشاهده نکردم و اصلاً علت نمایان شدن این جمله را در تیتراژ درک نمی‌کنم.

۱۰ سریالی که نتفلیکس را به امپراتوری امروزش تبدیل کرده‌اند

سریال شغال ضعف‌ها متعددی دارد که مهم‌ترین آن نیز داستانش است، هرچه سریال روبه جلو حرکت می‌کند، این ضعف‌ها بیشتر نمایان می‌شوند. اگر یک فلش بک به نقد قسمت اول سریال شغال بزنیم، در پایان‌بندی به این موضوع اشاره کردم که سریال‌های ایرانی فقط استارت کار را خوب می‌زنند اما هرچه جلوتر می‌روند، به تدریج شاهد آب بستن به آن‌ها می‌شویم. واقعاً جای تأسف دارد چون هزینه‌های هنگفتی برای ساخت این آثار می‌شود که اصلاً ارزش ندارند، طبق اخباری که من شنیده‌ام، کم‌ترین هزینه‌ای که برای ساخت هر اپیزود در شبکه نمایش خانگی می‌شود، چیزی حدود دو میلیارد تومان است، با این اوصاف نباید بابت ساخت چنین چیزی تأسف خورد؟

صدایی که حتما شنیدی! دوبله فان با سارا جامعی