اخبار سینما و انیمیشن خبر

واقعیت تلخ فصل ۸ مدرسه قهرمانانه من برای شخصیت‌های فرعی

فصل ۸ انیمه مدرسه قهرمانانه من (My Hero Academia) در حال رقم زدن پایانی حماسی برای این اثر است، اما هم‌زمان واقعیتی خشن و تلخ را درباره شخصیت‌های مکمل سریال عیان می‌کند. اگرچه داستان «مدرسه قهرمانانه من» حول محور زندگی ایزوکو میدوریا (Izuku Midoriya) می‌چرخد، اما این اثر از گروه بازیگران و شخصیت‌های بسیار گسترده‌ای برخوردار است؛ به طوری که تقریباً تک‌تک اعضای این گروه در طول پخش هشت‌فصله سریال، لحظه‌ای برای درخشیدن داشته‌اند.

برخی از چهره‌های فرعی، نظیر شوتو تودوروکی (Shoto Todoroki) و اوچاکو اوراراکا (Ochaco Uraraka)، صاحب قوس‌های داستانی طولانی‌مدتی هستند که به خوبی با خط اصلی داستان توازن برقرار می‌کند. با این حال، با وجود انبوهی از قهرمانان حرفه‌ای (Pro Heroes) و دانش‌آموزان حاضر در دبیرستان یو.ای (U.A. High)، سهم اکثر آن‌ها خطوط داستانی کوتاهی است که تنها در چند قسمت، یا حتی در برخی موارد، در تعداد انگشت‌شماری سکانس خلاصه می‌شود.

۱۰ انیمه جدید که از وان پیس، بلیچ و ناروتو بهترند!

درست پیش از پایان انیمه، فصل ۷ «مدرسه قهرمانانه من» تمام تلاش خود را به کار بست تا به شخصیت‌هایی بپردازد که در فصول پیشین فرصت کافی برای ابراز وجود نداشتند. با وجود اینکه اسپینر (Spinner) از همان فصل ۲ عضو لیگ شروران (League of Villains) بود، اما تا زمان نبرد نهایی هیچ داستان ریشه‌ای یا اپیزود اختصاصی دریافت نکرد.

دانش‌آموزان کم‌رنگ‌تر کلاس ۱-A، مانند مزو شوجی (Mezo Shoji) و کوجی کودا (Koji Koda) نیز سرانجام این فرصت را پیدا کردند تا در قامت منجی ظاهر شوند. این صحنه‌ها ثابت می‌کنند که تک‌تک این افراد برای شکست دادن همه برای یکی (All for One)، شیگاراکی (Shigaraki) و متحدان آن‌ها نقشی حیاتی دارند. اما متأسفانه، تماشای فصل ۸ «مدرسه قهرمانانه من» نشان می‌دهد که این رویکرد، جنبه‌ای منفی نیز به همراه داشته است.

فصل ۸ ثابت می‌کند انیمه زمانی در اوج است که روی داستان اصلی تمرکز دارد

فصل ۷ «مدرسه قهرمانانه من» شاید توانسته باشد زمینه داستانیِ گمشده‌ی برخی شخصیت‌ها را فراهم کند، اما به جرئت می‌توان آن را ضعیف‌ترین فصل این انیمه دانست. بی‌شک سریال در فصل‌های ابتدایی خود در مقتدرترین حالت ممکن قرار داشت؛ یعنی زمانی که میدوریا هنوز در حال یادگیری و تسلط بر قدرت یکی برای همه (One for All) بود و آل مایت (All Might) نیز همچنان در میدان حضور فعال داشت.

نقد و بررسی فیلم Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba – Infinity Castle

با این وجود، نمایش در طول فصل‌های ۴ تا ۶ همچنان قدرتمند باقی ماند و فصل ۶ توانست سریال را دوباره به اوج‌های پیشین بازگرداند. در واقع طی فصل ۷ بود که ضرب‌آهنگ و ریتم داستان دچار لغزش شد و توضیحات و دیالوگ‌های بیش‌ازحد، مانع از درخشش سکانس‌های اکشن فوق‌العاده‌ای شد که در طول فصل پراکنده شده بودند. البته قابل درک است که سازندگان انیمه می‌خواستند پیش از معطوف کردن نگاه‌ها به نقطه اوج داستان، پرونده روایت‌های کوچک‌تر را ببندند.

اما برخی از فلاش‌بک‌ها و لحظات قهرمانانه فصل ۷ باید بسیار زودتر رخ می‌دادند؛ یا دست‌کم باید توازن بهتری با روایت داستانی میدوریا برقرار می‌کردند. خوشبختانه، فصل ۸ «مدرسه قهرمانانه من» درست پیش از آنکه انیمه با ما وداع کند، ورق را برگردانده است. بخشی از این تغییر مثبت را می‌توان مدیون تعداد کمتر قسمت‌ها دانست که به انیماتورها و نویسندگان اجازه می‌دهد تقریباً در هر قسمت، یک نمایش خیره‌کننده ارائه دهند.

 

با این حال، نقطه قوت فصل ۸ حقیقتی تلخ را نیز درباره شخصیت‌های فرعی و داستان‌هایشان آشکار می‌سازد: اگرچه آن‌ها لایه‌های جذابی به جهان داستان می‌افزایند، اما زیاده‌روی در پرداختن به آن‌ها بسیار آسان است. تضاد فاحش میان فصل ۷ و ۸ گواهی بر این است که انیمه زمانی بهترین عملکرد را دارد که بر درگیری اصلی و قهرمانان محوری‌اش متمرکز باشد. فصل نهایی از این حیث متمایز است. تا بدین لحظه، بخش عمده فصل ۸ بر روی میدوریا، کاتسوکی باکوگو (Katsuki Bakugo) و آل مایت و تلاش‌های نفس‌گیر آن‌ها برای غلبه بر شیگاراکی و همه برای یکی متمرکز بوده است. این بازگشت به سه شخصیت کلیدی انیمه و دو شرور اصلی کاملاً جواب داده و به ما یادآوری می‌کند که اصلا چرا پای تماشای این اثر نشسته‌ایم.

شخصیت‌های فرعی عالی هستند، اما اکثرشان توان کشش داستانی مستقل را ندارند

فصل ۸ «مدرسه قهرمانانه من» به وضوح نشان می‌دهد که ما در طول انیمه واقعاً روی سرنوشت چه کسانی سرمایه‌گذاری عاطفی کرده‌ایم، اما این هرگز بدین معنا نیست که شخصیت‌های مکمل به خوبی پرداخته نشده‌اند. بخشی از عواملی که دنیای این سریال را تا این حد باورپذیر می‌کند، تعهد خالق اثر، کوهی هوریکوشی (Kōhei Horikoshi)، به جزئیات ریزتر است. این شامل اطمینان از این موضوع است که میدوریا همواره توسط هم‌سالان و مربیان احاطه شده باشد، درست همان‌طور که هر دانش‌آموز دبیرستانی دیگری در دنیای واقعی چنین شرایطی دارد.

تعریف اهداف و چالش‌های فردی برای همه آن‌ها، پس‌زمینه داستان را واقع‌گرایانه‌تر و گیرا می‌کند و همچنین شخصیت‌های بیشتری را برای هواداری در اختیار بینندگان قرار می‌دهد. این رویکرد معمولاً به سود سریال تمام می‌شود، اما تنها زمانی که تعادل به درستی رعایت شود. فصل ۷ «مدرسه قهرمانانه من» زمان بیش‌ازحدی را صرف بازیگران مکمل کرد، از جمله چند نفری که پیش‌تر زمان کافی در صفحه نمایش نداشتند تا ما واقعاً به سرنوشتشان اهمیت بدهیم؛ و در بحبوحه‌ی بزرگ‌ترین نبرد سریال، این انتخابی بحث‌برانگیز به شمار می‌رود.

 

تعداد بسیار اندکی از شخصیت‌های فرعی، حتی جذاب‌ترین و پخته‌ترینِ آن‌ها، پتانسیل این را دارند که قوس‌های داستانی مستقل خود را به گونه‌ای پیش ببرند که گنجاندنشان در نبرد نهایی رضایت‌بخش باشد. شخصیت‌هایی نظیر تودوروکی، اوراراکا، اندور (Endeavor) و هاکس (Hawks) استثنا هستند؛ اما حتی در مورد آن‌ها هم، انیمه از رعایت تعادل نفع می‌برد، نکته‌ای که فصل ۶ به خوبی آن را مدیریت کرد.

فصل ۸ داستان دکو را درست همان‌طور که شروع شد به پایان می‌رساند؛ و این اتفاق خوبی است

اینکه «مدرسه قهرمانانه من» تمرکز را دوباره به میدوریا، باکوگو و آل مایت معطوف کرده، بهترین تصمیم ممکن است؛ و نه فقط به این دلیل که این دقیقاً همان چیزی است که ما منتظرش بودیم. انجام این کار همچنین داستان را به نقطه آغاز بازمی‌گرداند و دایره روایت را تکمیل می‌کند، چرا که انیمه دقیقاً از همین نقطه آغاز شد. هر سه شخصیت از لحظه‌ای که میدوریا برای نخستین بار از آل مایت پرسید که «آیا او هم می‌تواند قهرمان شود؟»، دستخوش تغییرات به‌سزایی شده‌اند. البته، دقیقاً به همین دلیل است که این بازگشت به ریشه‌ها تا این حد حس رضایت‌بخشی دارد. انیمه نه تنها در زمان حال به آن پرسش پاسخ می‌دهد، بلکه نشان می‌دهد که هر سه نفر آن‌ها تا کجا پیش رفته و رشد کرده‌اند.

بازگشت بزرگ یک قهرمان از مرگ در فصل آخر مدرسه قهرمانانه من

این لایه‌های احساسی به اکشن خارق‌العاده سریال افزوده می‌شوند و مقدمات را می‌چینند تا سریال در اوج قدرت به کار خود پایان دهد. با توجه به مهارت خاص «مدرسه قهرمانانه من» در ارجاع دادن به صحنه‌های قدیمی و تکمیل کردن حلقه‌های داستانی، کاملاً به‌جا است که فصل ۸ نماد این ویژگی باشد. آشنایی با شخصیت‌های مکمل انیمه تجربه‌ای عالی بود، اما اکنون که تنها چند قسمت باقی مانده، زمان آن رسیده است که روی آنچه واقعاً اهمیت دارد تمرکز کنیم: میدوریا، باکوگو و سفر پرماجرای آن‌ها برای تبدیل شدن به قهرمانانی درست مانند آل مایت. نظر شما درباره روند فصل ۸ «مدرسه قهرمانانه من» تا این لحظه چیست؟ دیدگاه خود را در بخش نظرات بنویسید و به بحث بپیوندید.

منبع: comicbook


Loading

تگ ها

نظرات

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها