سازمان ناسا به تازگی با استفاده از JWST (تلسکوپ فضایی جیمز وب) در یکی از قمرهای اطراف سیاره اورانوس یک کشف عظیم انجام داده است. این کشف جدید نشان می‌دهد که در زیر قمر مذکور یک اقیانوس مایع وجود دارد.

آ‌ریل (Ariel) یکی از ۲۷ قمر (یا همان ماه) موجود در اطراف سیاره اورانوس است. اورانوس که هفتمین سیاره دور از خورشید محسوب می‌شود، سومین سیاره بزرگ منظومه شمسی هم به شمار می‌رود. قمر آریل یکی از چهار قمر منظومه شمسی است که دانشمندان همیشه تمرکز زیادی روی آن می‌گذارند و اعتقاد دارند که می‌توان در سطح آن آب پیدا کرد. اگر کنجکاو هستید باید بدانید سه قمر دیگری که شانس پیدایش آب در آن‌ها وجود دارد آمبریل (Umbriel)، تایتانا (Titana) و ابرون (Oberon) هستند. نام آریل از یکی از شخصیت‌های نمایشنامه طوفان (The Tempest) ویلیام شکسپیر برگرفته شده و تایتانا و ابرون هم براساس شخصیت‌های نمایشنامه A Midsummer Night’s Dream نامگذاری شده‌اند.

سازمان ناسا به عنوان بخشی از پروه «قمرهای اورانوس» چهار قمر مذکور را به مدت ۲۱ ساعت با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب مورد بررسی قرار دارد. آن‌ها در این پروژه به دنبال عناصری نظیر آمونیاک، مولکول‌های اورگانیک، آب و دی‌اکسید کربن به شکل یخ هستند. با توجه به اینکه سیاره اورانوس از خورشید فاصله زیادی دارد (۲۰ برابر بیش‌تر از زمین)، احتمال اینکه در اطراف آن یخ دی‌اکسید کربن پیدا شود به شدت کم است؛ چرا که در این فاصله عناصر به شکل گاز تغییر شکل می‌دهند.

با وجود تمامی این شرایط سطح قمر آریل شامل دره‌ها، شیارها و مناطق صاف است که در دل آن‌ها یخ دی‌اکسید کربن پیدا شده. بیش‌تر این یخ‌ها در وجهه‌ای از آریل دیده می‌شوند که از طریق آن دور مدار می‌چرخد. حال اینکه یخ دی‌اکسید کربن از کجا چشمه می‌گیرد خود یک راز بسیار بزرگ محسوب می‌شود. طبق آنچه که در رسانه The Astrophysical Journal Letters آمده به نظر می‌رسد که این یخ‌ها از اقیانوس مایعی که زیر سطح آریل واقع شده می‌آیند.

اگر این ادعاها درست باشند برای پیدا کردن حیات بیگانه حتی نیاز نیست از منظومه شمسی خارج شویم

دانشمندی که ریچاد کارت‌رایت درباره این یخ‌ها توضیح می‌دهد:«آن‌ها نباشند آنجا باشند. برای پایدار شدن دی‌اکسید کربن دما باید به زیر منفی ۲۴۳ درجه سانتی‌گراد (منفی ۴۰۵ درجه فارنهایت) برسد.» این در حالی است که به گزارش ناسا سطح آریل ۱۸ درجه سانتی‌گراد (۶۵ درجه فارنهایت) گرم‌تر از عدد مذکور است. فرضیه دیگری که وجود دارد این است که یخ دی‌اکسید کربن موجود در آریل از طریق شکسته شدن مولکول‌های این قمر توسط اشعات مغناطیسی اورانوس حاصل شده.

حال این موارد چه ارتباطی به وجود حیات دارند؟ همان‌طور که می‌دانید حیات روی کره زمین هم از موجودات ذره‌بینی که در آب وجود داشتند شروع شده است. طبق آنچه که بسیاری از افراد هم می‌گویند آب می‌تواند حاوی معنای حیات باشد. حال از آنجایی که قمر آریل شامل یک اقیانوس زیرزمینی است، احتمال وجود موجودات ذره‌بینی در آن وجود دارد. به‌طور کلی اقیانوس‌های زیر زمینی به شدت جذاب هستند، ولی این به معنی غیرمعمولی بودن آن‌ها نیست. آن‌ها در سه تا از قمرهای سیاره مشتری یعنی اروپا، گانیمد و کالیستو هم به چشم خورده‌اند. علاوه بر این گزارش‌هایی از وجود این اقیانوس‌های زیرزمینی در قمرهای سیاره زحل هم وجود دارد. اما نکته جالب‌تر این است که از دید زمین شناسی تنها دنیاهای فعال می‌توانند میزبان اقیانوس‌های زیر زمینی شوند.

علاوه بر این موارد تحقیقات ناسا اشاره می‌کنند که در سطح آریل عنصر کربنات پیدا شده؛ چیزی که از تماس سنگ و آب به وجود می‌آید. البته وجود کربنات هنوز به طور قطعی تایید نشده و هنوز جای مشاهده و تحقیقات بیش‌تر دارد. اما اگر بتوان با قاطعیت در موردش صحبت کرد معانی هیجان‌انگیزی خواهد داشت. نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم کافه‌بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Forbes

گیم‌پلی ماینکرفت #۱ بازار استریت وارد می‌شود!