بازی Rise of the Ronin، اثری از استودیوی Team Ninja است که با همکاری Koei Tecmo توسعه یافته و در ابتدا در مارس ۲۰۲۴ به‌صورت انحصاری برای پلی‌استیشن ۵ منتشر شد. حالا در تاریخ ۱۱ مارس ۲۰۲۵، بالاخره شاهد حضور این بازی انحصاری بر روی پلتفرم کامپیوتر هستیم. این عنوان در سبک اکشن-نقش‌آفرینی (Action RPG) و جهان‌باز طراحی شده و هدف از طراحی آن، بازسازی ژاپن قرن نوزدهم و ارائه‌ی تجربه‌ای حماسی از زندگی یک رونین است که در ظاهر هم جذاب است و هم بسیارایده جدیدی به‌نظر می‌آید چرا که توجه بسیاری از طرفداران بازی‌های ویدیویی را جلب کرده است.

بازی Rise of the Ronin همانطور که می‌دانید تقریبا یک شکست برای انحصاری‌های پلی‌استیشن بود، چرا که نتوانست به آن پتانسیلی که باید برسد و با نمره ۷۶ بر روی این کنسول کار خود را پایان داد. حال که تقریبا بعد از یکسال این بازی از انحصار خارج شده می‌خواهیم بررسی کنیم که آیا این پورت PC توانسته به وعده‌های خود عمل کند؟ این سوال از این بابت اهمیت دارد که بدانیم استودیو Team Ninja توانسته بازی خود را از بحران خارج گرداند یا این بازی که در دوره جذابی از ژاپن روایت می‌شود، قرار است برای همیشه یک شکت خورده بافی بماند.

داستان بازی Rise of the Ronin

داستان Rise of the Ronin در اواخر دوره‌ی ادو و در زمان باکوماتسو (Bakumatsu) جریان دارد؛ دوره‌ای که شوگون‌سالاری توکوگاوا پس از حدود ۲۶۵ سال قدرت، در آستانه‌ی فروپاشی قرار گرفته بود. ورود کشتی‌های سیاه آمریکایی به رهبری متیو پری در سال ۱۸۵۳، ژاپن را به سوی تغییرات اجتناب‌ناپذیر و جنگ داخلی بوشین (Boshin War) سوق داد. شما در این زمان در نقش یک رونین قرار می‌گیرید، یک سامورایی بدون ارباب که آزاد است سرنوشتش را خودش تعیین کند.

بازی با ماموریت ترور متیو پری توسط دوقلوهای بلید (Blade Twins) آغاز می‌شود؛ شخصیت‌هایی که جنسیت، ظاهر، و برخی ویژگی‌هایشان توسط بازیکن قابل شخصی‌سازی است. پس از این مقدمه، داستان شما را به شهرهای تاریخی یوکوهاما، کیوتو، و ادو (توکیوی امروزی) می‌برد و درگیر درگیری‌های سیاسی و نظامی میان نیروهای وفادار به شوگون و حامیان امپراتور می‌کند. ایده‌ی اولیه‌ی داستان جذاب است و بازه‌ی زمانی انتخاب‌شده، که کمتر در بازی‌های ویدیویی به آن پرداخته شده، پتانسیل بالایی برای خلق یک روایت عمیق و احساسی دارد ولی داستان بازی در عمل نمی‌تواند به این پتانسیل واقعی خود دست یابد.

شخصیت اصلی اغلب به‌عنوان یک پوسته‌ی خالی عمل می‌کند که فاقد انگیزه‌های شخصی قوی یا عمق عاطفی است. این موضوع باعث می‌شود بازیکن نتواند ارتباط معناداری با او برقرار کند. در مقابل، برخی شخصیت‌های فرعی مانند ریوما ساکاموتو، سامورایی تاریخی و انقلابی، با دیالوگ‌های خوب و انگیزه‌های قابل‌فهم، از نقاط قوت روایت هستند.

سیستم «Bond» در بازی که به شما اجازه می‌دهد با کاراکترهای مختلف رابطه برقرار کنید و داستان‌های فرعی مرتبط با آن‌ها را باز کنید، ایده‌ی جالبی است. این مکانیک به بازیکن امکان می‌دهد با اهدای هدایا یا انجام ماموریت‌های خاص، روابط خود را تقویت کند و حتی در برخی موارد، مسیرهای متفاوتی در داستان باز کنند. اما این سیستم در نهایت به دلیل تکراری شدن ماموریت‌ها (که اغلب به جمع‌آوری آیتم یا کشتن گروهی از دشمنان خلاصه می‌شوند) و تاثیر محدود انتخاب‌ها بر پایان‌بندی کلی، از جذابیتش کاسته می‌شود. روایت جالبی که گیم اسپات (GameSpot) در این باره بیان می‌دارد این است که انتخاب‌های بازیکن بیشتر «توهم انتخاب» ایجاد می‌کنند تا یک تغییر واقعی در روایت.

گیم‌پلی Rise of the Ronin

اگر داستان بازی نقطه‌ی ضعف آن باشد، گیم‌پلی قطعا نقطه‌ی قوت اصلی Rise of the Ronin است. Team Ninja بار دیگر نشان داده که در طراحی سیستم‌های مبارزات استاد است. نبردها ترکیبی از سرعت و دقت هستند و به بازیکن اجازه می‌دهند از مجموعه‌ای متنوع از سلاح‌ها و سبک‌های مبارزه استفاده کند. کاتانا، نیزه، شمشیر دوگانه، و حتی سلاح‌های گرم مانند تفنگ‌های فتیله‌ای و هفت‌تیر، همگی در دسترس هستند و هر کدام حس و حال متفاوتی به مبارزات می‌دهند.

مکانیک Counterspark که نوعی Parry (عمل مسدود کردن یا منحرف کردن حمله حریف با استفاده از یک حرکت یا اقدام خاص) که نیاز به زمان‌بندی دقیق دارد، هسته‌ی اصلی مبارزات است و به شما اجازه می‌دهد حملات دشمن را خنثی کرده و ضربات مهلکی وارد کنید. همچنین سه سبک اصلی شمشیرزنی در بازی وجود دارد: سبک Ten (سریع و هجومی)، سبک Chi (تدافعی با تمرکز بر دفاع و Parry) و سبک Jin (قدرتی با ضربات سنگین).

هر سبک با سلاح‌های مختلف و مهارت‌های قابل‌آموزش همراه است که از طریق سیستم مهارت‌ها (Skill Tree) باز می‌شوند. این تنوع به بازیکنان اجازه می‌دهد استراتژی‌های خود را بر اساس نوع دشمن یا سبک بازی شخصی‌شان تنظیم کنند. برای مثال، در برابر گروه‌های بزرگ دشمنان، سبک Ten با حملات سریع و زنجیره‌ای موثرتر است، در حالی که در نبردهای تک‌به‌تک با باس‌ها، Chi و زمان‌بندی کردن دقیق Parryها به شما برتری خواهد داد.

جهان‌باز بازی نیز یکی از جنبه‌های کلیدی تجربه است. نقشه شامل سه شهر اصلی و مناطق روستایی اطراف آن‌هاست که با جزئیات فراوان طراحی شده‌اند. ابزارهایی مانند طناب‌گیر (Grappling Hook) برای بالا رفتن از ساختمان‌ها و گلایدر برای پرواز کوتاه در آسمان، حس آزادی و تحرک را تقویت می‌کنند. فعالیت‌های جانبی متعددی مانند جمع‌آوری گربه‌ها، پیدا کردن گنج‌ها و تسخیر پایگاه‌های دشمن نیز در دسترس هستند. این جهان‌باز، گاهی بیش از حد شلوغ و پراکنده به نظر می‌رسد. همان‌طور که Polygon در نقد خود اشاره کرده، «نقشه‌ی بازی پر از آیکون‌هایی است که بیشتر حس انجام یک چک‌لیست را القا می‌کنند تا یک ماجراجویی ارگانیک». ماموریت‌های جانبی اغلب فاقد خلاقیت هستند و به کشتن دشمنان یا تحویل آیتم محدود می‌شوند، که پس از مدتی خسته‌کننده خواهد شد.

عملکرد فنی بازی Rise of the Ronin روی PC، وعده‌های بزرگ، مشکلات بزرگ‌تر

نسخه‌ی PC بازی با تبلیغات گسترده‌ای همراه بود که در این تبلیغات به مواردی مانند پشتیبانی از رزولوشن 8K، نرخ فریم تا ۱۲۰ فریم بر ثانیه، صدای سه‌بعدی، و سازگاری با مانیتورهای اولتراواید (Ultrawide) اشاره شده بود. همچنین فناوری‌هایی مانند DLSS 3 برای کارت‌های انویدیا، FSR 3 برای AMD، و حتی XeSS برای اینتل در دسترس هستند تا عملکرد گرافیکی بازی را بهبود ببخشند اما واقعیت با این وعده‌ها فاصله دارد. نیاز به ۱۸۰ گیگابایت فضای SSD، حتی برای استانداردهای ۲۰۲۵، بسیار بالاست و بهینه‌سازی ضعیف بازی باعث شده که حتی سیستم‌های رده‌بالا نیز با مشکلاتی مواجه شوند.

بازی روی سیستمی با RTX 4080 و Ryzen 7 5800X در رزولوشن 4K با تنظیمات Ultra، نرخ فریم متوسطی بین ۴۵ تا ۶۰ فریم بر ثانیه ارائه می‌دهد که با فعال کردن DLSS نهایتا به ۷۰ الی ۸۰ فریم می‌رسد اما افت فریم‌های ناگهانی، باگ‌های گرافیکی مانند سایه‌های ناقص و حتی کرش‌های گاه‌به‌گاه در بازی دیده می‌شوند. حداقل سیستم مورد نیاز این اثر از شما سخت‌افزار Intel Core i5-10400 یا Ryzen 5 1600، کارت گرافیک GTX 1060، و ۱۶ گیگابایت رم می‌خواهد اما برای تجربه‌ی پایدار، سخت‌افزاری که RTX 3060 و Ryzen 5 5600X برای بازی مناسب است.

کاربران این بازی به مشکلات اجرا روی Steam Deck هم اشاره کرده‌اند و بسیاری معتقدند که این بازی بر روی این دستگاه قابل تجربه نیست. این موضوع یادآور سابقه‌ی نه‌چندان درخشان Koei Tecmo در پورت‌های PC است؛ عناوینی مانند Nioh 2 نیز در زمان عرضه با مشکلات مشابهی مواجه بودند که بعدا با آپدیت‌ها برطرف شدند. انتظار می‌رود که Team Ninja با انتشار پچ‌های بعدی برخی از این مسائل را حل کند، اما در حال حاضر، تجربه‌ی اولیه‌ی PC چندان رضایت‌بخش نیست.

گرافیک بازی Rise of Ronin

از نظر گرافیکی، Rise of the Ronin در بازسازی ژاپن فئودالی موفق عمل کرده است. خیابان‌های شلوغ یوکوهاما با معماری ترکیبی شرقی-غربی، معابد آرام کیوتو، و مناظر طبیعی پوشیده از شکوفه‌های ساکورا، همگی حس زنده‌ای از آن دوران را منتقل می‌کنند. نورپردازی بازی، به‌ویژه در صحنه‌های غروب و شب، چشم‌نواز است و طراحی لباس‌ها و زره‌ها با دقت تاریخی انجام شده است. با این حال، در مقایسه با بازی‌های مدرن دیگر مانند Ghost of Tsushima، گرافیک Rise of the Ronin کمی تاریخ‌ مصرف‌ گذشته به نظر می‌رسد. بافت‌ها در برخی نقاط کیفیت پایینی دارند، انیمیشن‌های NPCها اغلب خشک و تکراری هستند، و افکت‌ها بازی مانند افکت‌ دود یا آتش فاقد ظرافت لازم‌اند.

در بخش صدا، موسیقی متن بازی با الهام از آلات موسیقی سنتی ژاپنی مانند شامیسن و کُتو، اتمسفر فوق‌العاده‌ای خلق می‌کند. قطعات حماسی در لحظات نبرد و ملودی‌های آرام در زمان کاوش، به‌خوبی با حال‌وهوای بازی هماهنگ هستند. صداگذاری نیز، به‌ویژه در نسخه‌ی ژاپنی، کیفیت بالایی دارد و بازیگرانی مانند تاکایوکی سوگا (صداپیشه‌ی ریوما) عملکردی درخشان ارائه داده‌اند. نسخه‌ی انگلیسی هم قابل‌قبول است، اما حس اصالت ژاپنی در آن کمی کم‌ رنگ می‌شود.

آیا رونین می‌تواند با اثر خاصی رقابت کند؟

برای درک بهتر جایگاه Rise of the Ronin، مقایسه‌ی آن با Ghost of Tsushima که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد و بعدا به PC آمد، با جهان‌باز منسجم‌تر، گرافیک خیره‌کننده‌تر، و داستانی عمیق‌تر، استاندارد بالایی برای بازی‌های سامورایی‌محور تعیین کرد، ضروری است. بازی Rise of the Ronin در مبارزات تاکتیکی و تنوع سلاح‌ها برتری دارد، اما در روایت و طراحی جهان از رقیب خود عقب می‌ماند. از سوی دیگر، Sekiro: Shadows Die Twice از FromSoftware، با تمرکز بر مبارزات دقیق و دشوار، مخاطبان متفاوتی را هدف گرفته، اما عمق گیم‌پلی آن فراتر از چیزی است که Rise of the Ronin ارائه می‌دهد.

اگر سخت‌افزار قدرتمندی دارید و به بازی‌های سامورایی‌-محور علاقه‌مندید، Rise of the Ronin می‌تواند ساعت‌ها شما را سرگرم کند. اما اگر انتظار یک شاهکار بی‌نقص یا تجربه‌ای در حد Ghost of Tsushima دارید، ممکن است ناامید شوید. با آپدیت‌های احتمالی در آینده، این بازی می‌تواند بهتر شود، اما در حال حاضر، یک تلاش نصفه‌نیمه از Team Ninja است که نتوانسته به خوبی بر روی رایانه‌های شخصی پورت شود.