۸ حقیقتی که هر طرف‌دار سرسخت استودیو جیبلی باید بداند

استودیو جیبلی بیشتر به‌خاطر انیمه‌های چشم‌نواز، داستان‌های دل‌نشین و تعهد بی‌نظیرش به هنر شناخته می‌شود. چه مناظر خیال‌انگیز همسایه من توتورو باشد و چه مضامین عمیق مدفن کرم‌های شب‌تاب، این استودیوی افسانه‌ای برخی از محبوب‌ترین انیمه‌های سینمایی تاریخ را ساخته است. استودیو جیبلی در سال ۱۹۸۵ توسط هایائو میازاکی، ایسائو تاکاهاتا و تهیه‌کننده توشیو سوزوکی تأسیس شد و تأثیر غیرقابل‌انکاری بر سینمای جهانی گذاشته است. اما حتی اگر طرفداران ۱۲ بار شهر اشباح را دیده باشند یا در هنگام تماشای شاهزاده مونونوکه گریه کرده باشند، همیشه چیزهای بیشتری درباره این استودیوی نمادین برای کشف وجود دارد.

برای طرفداران سرسختی که فکر می‌کنند همه چیز را درباره استودیو جیبلی می‌دانند، هنوز حقایق شگفت‌انگیز و جذابی وجود دارد که ممکن است برایشان تعجب‌آور باشد. از اسرار پنهان در فرآیند انیمیشن‌سازی گرفته تا اطلاعات پشت‌صحنه، این نکات به هر طرفدار انیمه‌ای کمک می‌کنند تا قدردانی‌اش از جادو و زیبایی آثار استودیو جیبلی بیشتر شود. چه الهامات غیرمنتظره پشت برخی از محبوب‌ترین فیلم‌های استودیو باشد و چه توجه دقیق به یکپارچگی هنری که کارشان را تعریف می‌کند، هر قطعه از این اطلاعات، شور و اشتیاقی را که استودیو جیبلی را به چیزی ویژه تبدیل کرده، آشکار می‌کند. حتی حرفه‌ای‌ترین طرفداران ممکن است با این جزئیات کمتر شناخته‌شده از فیلم‌های نوآورانه‌اش و ذهن‌های خلاقی که آن‌ها را به زندگی آورده‌اند، دلایل جدیدی برای تحسین میراث این استودیو پیدا کنند.

همسایه من توتورو و مدفن کرم‌های شب‌تاب به‌عنوان یک فیلم دوگانه اکران شدند

ممکن است سخت به نظر برسد، اما همسایه من توتورو و مدفن کرم‌های شب‌تاب که از نظر لحن فیلم‌های کاملاً متفاوتی هستند، در سال ۱۹۸۸ به طور مشترک به‌عنوان یک فیلم دوگانه اکران شدند. درحالی‌که همسایه من توتورو داستانی دل‌گرم‌کننده از شگفتی‌های دوران کودکی است، مدفن کرم‌های شب‌تاب داستانی تکان‌دهنده از تراژدی‌های دوران جنگ است. دلیل پشت این جفت‌سازی غیرمعمول عمدتاً مسائل مالی بود. در آن زمان، هیچ‌یک از فیلم‌ها انتظار نمی‌رفت که موفقیت تجاری عظیمی کسب کنند، بنابراین ترکیب آن‌ها به‌عنوان یک بسته، روشی برای جذب مخاطبان گسترده‌تر بود.

باوجود تفاوت‌هایشان، این دو فیلم واقعاً به طور قدرتمندی یکدیگر را تکمیل می‌کنند. مدفن کرم‌های شب‌تاب واقعیت‌های تلخ جنگ را به تصویر می‌کشد، درحالی‌که همسایه من توتورو فراری آرامش‌بخش به دنیای بی‌گناهی و جادو ارائه می‌دهد. تماشاگران سالن‌های سینما را با احساسی متناقض ترک کردند؛ از یک فیلم ویران شده و از دیگری روحیه گرفته بودند. این استراتژی غیرمعمول در اکران در نهایت به هر دو فیلم کمک کرد تا مخاطبان خود را پیدا کنند و شهرت استودیو جیبلی را به‌عنوان یک نیروی قدرتمند در داستان‌گویی تثبیت کند.

شهر اشباح الهام‌گرفته از یک تعطیلات واقعی

شهر اشباح ساخته هایائو میازاکی در سال ۲۰۰۱ یکی از برجسته‌ترین فیلم‌های استودیو جیبلی است، اما طرفداران ممکن است ندانند که خلق آن از یک تعطیلات تابستانی الهام‌گرفته شد. میازاکی ایده این فیلم را در حین گذراندن وقت با دختر یک دوستش به دست آورد. او متوجه شد که بسیاری از فیلم‌ها و کتاب‌ها برای کودکان خردسال یا نوجوانان ساخته شده‌اند، اما احساس کرد که داستان‌های کافی برای دختران ۱۰ساله وجود ندارد. او می‌خواست یک شخصیت اصلی خلق کند که با این گروه سنی ارتباط برقرار کند و به‌این‌ترتیب، چیهیرو متولد شد.

پارک تفریحی متروکه و حمام عجیبی که در شهر اشباح مشاهده می‌شود، از مکان‌های واقعی الهام‌گرفته شده‌اند که میازاکی در سفر خود به آن‌ها برخورد کرده بود. واقع‌گرایی جادویی فیلم که با عناصر شینتو و فولکلور آمیخته شده است، از احترام عمیق میازاکی به فرهنگ و سنت‌های ژاپنی شکل گرفت. به این واسطه یک شاهکار خلق شد که جایزه اسکار بهترین فیلم انیمیشن را به دست آورد و همچنان یکی از محبوب‌ترین انیمه‌های سینمایی در سراسر جهان باقی‌مانده است.

شاهزاده مونونوکه تقریبا آخرین فیلم میازاکی بود

در اواسط دهه ۱۹۹۰، میازاکی آماده بازنشستگی بود و قصد داشت شاهزاده مونونوکه در سال ۱۹۹۷ آخرین فیلم او باشد. او تمام توان خود را صرف این پروژه و داستانی پیچیده خلق کرد که به نبرد بین پیشرفت صنعتی و طبیعت می‌پرداخت. فیلم در ژاپن موفقیت عظیمی کسب کرد، رکوردهای گیشه را شکست و تحسین‌های گسترده‌ای از منتقدان در سراسر جهان به دست آورد.

بااین‌حال، بازنشستگی برای میازاکی ماندگار نشد. در عوض، اشتیاق خلاقانه او را به دنیای سینما بازگرداند و او به کارگردانی چندین فیلم دیگر پرداخت. بااین‌وجود، شاهزاده مونونوکه همچنان یکی از جاه‌طلبانه‌ترین و غنی‌ترین آثار او باقی‌مانده است که به تخریب محیط‌زیست، طمع انسانی و تعادل بین پیشرفت و حفظ طبیعت می‌پردازد به‌گونه‌ای که هنوز هم امروز بازتاب دارد.

قلعه متحرک هاول تحت‌تأثیر موضع ضدجنگ میازاکی

درحالی‌که فیلم قلعه متحرک هاول ساخته سال ۲۰۰۴ یک ماجراجویی عاشقانه فانتزی است که بر اساس رمان دیانا وین جونز ساخته شده، این فیلم پیام ضد جنگی متمایزی را منتقل می‌کند که در کتاب به این‌گونه آشکار نبود. میازاکی در طول حرفه‌اش به طور آشکاری طرفدار صلح بوده است و دیدگاه‌های او در اوایل دهه ۲۰۰۰ به‌ویژه در زمانی که ژاپن در حال بحث درباره مشارکت خود در جنگ عراق بود، به‌شدت قوی بود. در نتیجه، او فیلم را به‌عنوان بیانیه‌ای علیه خشونت و جنگ‌های بی‌دلیل شکل داد.

تصویر جنگ در قلعه متحرک هاول، با کشتی‌های جنگی پرنده و ویرانی‌های بی‌معنی، ناامیدی میازاکی از تهاجم نظامی را بازتاب می‌دهد. شخصیت هاول که از جنگیدن امتناع می‌کند و به‌جای آن به دنبال محافظت از کسانی است که دوست دارد، نمایانگر امید میازاکی به جهانی است که صلح را بر قدرت ارجح می‌شمارد. این عمق مفهومی دیگر به فیلمی که از پیش افسون‌کننده بود، اضافه می‌کند.

بازگشت گربه یک اسپین‌آف از نجوای درون

بسیاری از طرفداران متوجه نمی‌شوند که فیلم بازگشت گربه ساخته سال ۲۰۰۲ در واقع به فیلم نجوای درون ساخته استودیو جیبلی در سال ۱۹۹۵ مرتبط است. شخصیت بارون هومبرت وون جیکینگت، آن گربه شیک‌پوش از نجوای درون، به‌عنوان شخصیت اصلی در بازگشت گربه بازمی‌گردد. درحالی‌که نجوای درون یک داستان عاشقانه با محوریت بلوغ است، بازگشت گربه لحن فانتزی‌تری دارد و به ماجراجویی‌های بیشتری می‌پردازد.

ارتباط میان این دو فیلم مثال خوبی از توانایی استودیو جیبلی در خلق یک دنیای مشترک و درعین‌حال به طور آزادانه متصل است. درحالی‌که بازگشت گربه دنباله‌ای مستقیم نیست، به گسترش افسانه‌های جذابی که در نجوای درون شکل‌گرفته، می‌پردازد و آن را به سورپرایزی لذت‌بخش برای طرفدارانی تبدیل می‌کند که به پیوندهای عمیق‌تر داستانی در کاتالوگ استودیو جیبلی اهمیت می‌دهند.

انیمه پونیو تقریبا به طور کامل به‌صورت دستی کشیده شد

در دوره‌ای که انیمیشن دیجیتال به استاندارد صنعت تبدیل شده بود، میازاکی برای فیلم پونیو در سال ۲۰۰۸ بر رویکردی سنتی‌تر تاکید کرد. بیش از ۱۷۰,۰۰۰ فریم دستی برای این فیلم ساخته شد که آن را به یکی از پیچیده‌ترین تولیدات بصری استودیو جیبلی تبدیل کرد. میازاکی معتقد بود که حرکت سیال و ارگانیک انیمیشن دستی برای زنده کردن اقیانوس و موجوداتش ضروری است. تعهد میازاکی به انیمیشن دستی کمک کرد تا پونیو به‌عنوان یک اثر شاداب و منحصربه‌فرد در فهرست استودیو جیبلی برجسته شود که بسیاری از افراد آن را دوست دارند. انیمیشن شگفت‌انگیز آب در این فیلم که شامل امواجی است که به ماهی تبدیل می‌شوند و دنیایی که هم واقعی و هم رویاگونه به نظر می‌رسد، گواهی بر تلاش‌های بی‌وقفه‌ای است که در خلق آن انجام شده.

استودیو جیبلی سیاست سخت‌گیرانه‌ای در مورد عدم سانسور در نسخه‌های غربی دارد

وقتی فیلم‌های استودیو جیبلی به‌صورت بین‌المللی اکران می‌شوند، تقریباً همیشه به تماشاگران در فرم اصلی خود نمایش داده می‌شوند و هیچ ویرایش یا سانسور عمده توسط توزیع‌کنندگان انجام نمی‌شود. این سیاست از یک تجربه بد ناشی می‌شود، فیلم نائوشیکا از دره باد در شرایطی در ایالات متحده روی پرده رفت که به‌شدت ویرایش شده و با نام جنگجویان باد شناخته می‌شد. این نسخه دیدگاه میازاکی را به طرز قابل‌توجهی تغییر داده و این مورد برای او و استودیو جیبلی غیرقابل‌پذیرش بود.

از آن زمان به بعد، جیبلی یک سیاست سخت‌گیرانه را به اجرا درآورد و مطمئن شد که فیلم‌هایش برای تمامی اکران‌های خارجی آینده بدون تغییر باقی بمانند. همچنین گفته می‌شود تهیه‌کننده، توشیو سوزوکی، یک شمشیر سامورایی را با یادداشتی با مضمون «بدون تغییر» به شرکت آمریکایی مسئول اکران پرنسس مونونوکه ارسال کرده است. درخواست برای انتشار بدون تغییر به تمام جنبه‌های بومی‌سازی گسترش می‌یابد و اطمینان حاصل می‌کند که هم تصاویر و هم دیالوگ‌ها طبق نسخه اصلی باقی می‌مانند. اصرار جیبلی بر حفظ دیدگاه هنری خود به حفظ یکپارچگی داستان‌هایش کمک و فیلم‌هایش را جاودانه و دوست‌داشتنی کرده است.

میازاکی بارها بازنشسته شده است

هیائو میازاکی چندین بار از بازنشستگی خود خبر داده است، اما هر بار به دنیای فیلمسازی بازگشته است و برنامه‌های بازنشستگی او به شوخی داخلی در میان طرفداران استودیو جیبلی تبدیل شده است. فیلم «نهایی» او چندین بار اعلام شده است، اما او همیشه خود را دوباره به دنیای انیمه کشیده است. آخرین بازگشت او منجر به فیلم پسرک و مرغ ماهی‌خوار در سال ۲۰۲۳ شد و یک‌بار دیگر ثابت کرد که روح خلاقانه میازاکی همچنان به قوت خود باقی است.

درحالی‌که شاید او بالاخره برای همیشه بازنشسته شود، تأثیر میازاکی بر دنیای انیمیشن غیرقابل‌انکار است. خلاقیت بی‌پایان و تعهد او به هنر خود باعث شده است که او یکی از محترم‌ترین شخصیت‌ها در صنعت انیمیشن باشد. چه به ساخت فیلم‌های جدید ادامه دهد و چه نه، میراث او به الهام‌بخشی نسل‌های آینده هنرمندان و فیلمسازان ادامه خواهد داد و اطمینان می‌دهد که جادوی استودیو جیبلی برای سال‌ها زنده خواهد ماند.

نظر شما در رابطه با موارد گفته شده چیست؟ کدام‌یک را می‌دانستید؟ کدام اثر استودیو جیبلی انیمه سینمایی محبوب شما است؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

منبع: Screenrant

همه یوتیوب فارسی رو جاج کردیم! میزگیم با پیکسی پریسا