تاکنون بارها درباره قدرت آنریل انجین ۵ (Unreal Engine 5) در طراحی بازی و همچنین در ساخت فیلم، سریال و محیط‌های سه‌بعدی نوشته‌ایم. حالا نمونه جدیدی از توانایی‌های این موتور گرافیکی شگفت‌انگیز، بحث‌های زیادی را در یوتیوب به راه انداخته است. یک دموی گرافیکی جدید که با این موتور ساخته شده، واقع‌گرایی فوق‌العاده‌ای را نشان می‌دهد. اما مثل همیشه این سوال مطرح می‌شود که آیا استفاده از این تصاویر واقعی در بازی‌ها امکان‌پذیر است؟

دموی فنی آنریل انجین ۵.۴ که توسط کمپانی Scans Factory ساخته شده، نسخه‌ای تخیلی از شهر رُم با کافه‌ها، خیابان‌های سنگ‌فرش و تعداد زیادی موتور وسپا را نمایش می‌دهد. این دمو از قابلیت‌های Lumen و Nanite در آنریل انجین ۵ و همچنین فناوری فتوگرامتری در نرم‌افزار RealityCapture استفاده کرده است. این دمو شامل چندین سناریوی نورپردازی و بیش از ۱۰۰۰ اَسِت (Asset) مختلف از جمله جلوه‌های بصری، صداها و نمونه‌های متنوع از سطح زمین می‌شود.

این دموی ۵.۵ گیگابایتی را می‌توانید از طریق لینک گوگل درایو برای تجربه روی کامپیوتر خود دانلود کنید. فقط باید سیستم بسیار قدرتمندی داشته باشید تا این دمو بدون مشکل اجرا شود. سه حالت مختلف وجود دارند که شهر رم را در هنگام غروب، هوای ابری یا در روز نشان می‌دهند. سناریوی هوای ابری که در بالا به نمایش درآمده، شامل باران و چاله‌های آب است. ویدئوی زیر هم توسط جان پاپادوپولوس در سایت DSO Gaming با استفاده از کارت گرافیک انویدیا GeForce RTX 4090 در رزولوشن Native 4K و تنظیمات Ultra ضبط شده است.

این ویدیوها از نظر بصری بسیار جذاب هستند، هرچند کمی غیرطبیعی به نظر می‌رسند (به خاطر عدم وجود توریست‌ها و همچنین زباله روی زمین!) اما همان‌طور که بسیاری از افراد در بخش نظرات اشاره کرده‌اند، تبدیل این فضا به یک بازی با تعداد زیادی شخصیت NPC احتمالاً به قدرت پردازشی خیلی بیشتری نیاز خواهد داشت.

برخی از بینندگان ویدیوی سایت DSO Gaming حیرت‌زده شدند. یک نفر در کامنت‌ها نوشت: «فکر کن نسخه بازسازی شده Assassin’s Creed II با این کیفیت باشد.» فرد دیگری هم چنین گفت: «چیزی که واقعاً مهم است همین سنگ‌فرش‌های خیس و چاله‌های آب است. وقتی یک گیمر چنین چاله آبی را ببیند، تمام روز احساس غرق شدن در بازی را خواهد داشت!»

اما افرادی هم بودند که این ویدیوها برایشان قانع‌کننده نبود؛ برخی معتقدند این محیط بیشتر برای فیلم‌ها و سریال‌ها مناسب است. مثلا یک نفر نوشت: «هندسه ایستا و نورپردازی خوب از زمان پلی‌استیشن ۲ همیشه جذاب بوده‌اند. مشکل ذاتی بازی‌های ویدیویی زمانی است که اشیاء شروع به حرکت می‌کنند و فاقد تعامل می‌شوند. میلیاردها چندضلعی هیچ ارزشی ندارند، چون نمی‌توان با آن‌ها تعامل کرد. آنها ذاتاً سطوح صافی هستند که سعی می‌کنند محیط را شبیه‌سازی کنند». این کاربر افزود: «از زمان کارت‌های سری ۲۰ این کار قابل انجام بود (البته به شرط داشتن کارت ۲۰۸۰). اگر فقط یک اثر هنری باشد، می‌توان این کار را کرد. اما اگر چیزهای دیگر اضافه شود، به این شکل اجرا نخواهد شد.»

یکی نفر دیگر در انتقاد از گرافیک بازی‌های نسل جدید نوشت: «این فقط اتلاف منابع و نسل تکنولوژی است. این همه بازی جدیدی که منتشر می‌شوند، بهتر از عناوین ۱۰ سال پیش پلی‌استیشن ۴ به نظر نمی‌رسند. این در حالی است که قدرت پردازشی بیشتری مصرف می‌کنند و حتی بدتر هم اجرا می‌شوند. سازندگان روی شبیه‌سازی انعکاس نورها و ری‌تریسینگ برای تمام سطوح انعکاسی تمرکز کرده‌اند، در حالی که هیچ فایده‌ای ندارد. میلیاردها چندضلعی را رندر می‌کنند که به خاطر وضوح پایین اصلا دیده نمی‌شوند. این دیوانگی است؛ فقط نسخه‌های جدید Doom و GTA 6 می‌توانند این نسل را نجات دهند.»

یک نفر دیگر نوشت: «احساس دیجیتالی و غیرطبیعی دارد. برخی از ساختمان‌ها شبیه مش‌هایی با وضوح پایین و تکسچرهایی با وضوح بالا هستند. این به خوبی نشان می‌دهد که شما می‌توانید منابع زیادی را برای واقعی‌تر کردن چیزها صرف کنید، اما اگر فقط یک عامل ضعیف داشته باشید، کل اثر دچار نقص می‌شود.» فرد دیگری هم گفت: «این اساساً یک نقشه Counter Strike با جلوه‌های باران است. برای یک بازی تیراندازی اول شخص خوب است، اما برای نمایش تکنولوژی مناسب نیست.»

نظر شما درباره گرافیک بازی‌های نسل جدید چیست؟ آیا تفاوت چشمگیری در مقایسه با گرافیک بازی‌های نسل قبلی مشاهده می‌کنید؟ دیدگاه‌های خودتان را برای ما بنویسید.

منبع: Creativebloq

اگر دختر گیمر و پسر استریمر ازدواج کنند چی میشه؟ میزگیم با سایه و حمید