بازی Tails of Iron 2: Whiskers of Winter، ساخته‌ی استودیوی مستقل Odd Bug Studio می‌باشد که توسط United Label منتشر شده است و دنباله‌ای بر عنوان قبلی خود یعنی Tails of Iron است که بسیار هم موفق بوده است. این بازی که تقریبا برای تمامی پلتفرم‌ها در دسترس است، نسخه‌ی قبلی آن هم قابل تجربه بر روی تمام سکوها است. تیلز او آیرون ۲ که در ژانر اکشن-نقش‌آفرینی (Action-RPG) و با المان‌های Souls-like دوبعدی طراحی شده، بار‌ی‌دیگر همه را متحیر از پیوند‌های عجبیبی که در دنیای گیم رخ داده است قرار داده و ما را به دنیای فانتزی جوندگان می‌برد؛ در ادامه همراه مجله بازار باشید تا به بررسی این بازی بپردازیم.

بازی Tails of Iron 2: Whiskers of Winter این بار ما را به سفری در سرزمین‌ شمالی و البته برفی Ratdom  می‌برد. شما در یک روایت حماسی قرار خواهید گرفت که توسط Doug Cockle، صداپیشه‌ی معروف گرالت در سری The Witcher، وظیفه نقل آن را به عهده دارد. طبیعتا نسخه‌ی دوم این سری باید تلاش کند تا تجربه‌ای عمیق‌تر و گسترده‌تر از نسخه‌ی اول را ارائه دهد اما از یک بازی سولز-لایک چه انتظاری می‌توان داشت؟

داستان بازی Tails of Iron 2: Whiskers of Winter،  حماسه‌ای در سرزمین‌های برفی

داستان Tails of Iron: Whiskers of Winter در ادامه‌ وقایع نسخه‌ اول رخ می‌دهد اما این بار تمرکز از Redgi، قهرمان نسخه پیشین بازی به Arlo، وارث نگهبان سرزمین‌های بایر شمالی تغییر کرده است. پس از جنگی بزرگ میان موش‌ها و قورباغه‌ها که در نسخه‌ اول شاهد آن بودیم، حالا تهدیدی جدید و تاریک‌تری در قالب ارتش خفاش‌ها، موسوم به Dark Wings، از شمال سر برآورده است. این موجودات خون‌خوار با بال‌های سیاه و دندان‌های تیز به دنبال انتقام و نابودی قلمرو موش‌ها هستند. داستان با صلحی شکننده در Winter’s Edge آغاز می‌شود، جایی که آرلو و پدرش به شکار می‌روند؛ اما این آخرین شکار پدر و پسری می‌شود و آرامش آن به‌ سرعت با حمله‌ی خفاش‌ها تبدیل به آشوب می‌شود. پدر آرلو کشته می‌شود و او باید انتقام بگیرد، قلمروش را بازسازی کند و رازهای خونین پشت تاج پادشاهی را کشف کند.

روایت بازی، اگرچه به اندازه‌ی عناوینی چون The Witcher یا Dark Souls پیچیده نیست، اما به لطف صدای گرم و گیرای داگ کاکل (Doug Cockle)، حس حماسی خاصی پیدا کرده است. یکی از نقاط ضعف داستان اثر این است که گاهی در میانه‌ی مبارزات، روایت کاکل پخش می‌شود و تمرکز بازیکن بین گوش دادن به داستان و نبردهای نفس‌گیر تقسیم می‌شود. این مسئله باعث می‌شود برخی جزئیات داستان از دست برود، مخصوصا برای بازیکنانی که ترجیح می‌دهند روی گیم‌پلی متمرکز شوند یک پدیده بدشت منفی است.

گیم‌پلی بازی Tails of Iron 2، تکامل یک سولزلایک دوبعدی

بازی Tails of Iron 2 یک بازی سولزلایک دوبعدی است که سیستم مبارزات آن بر زمان‌ بندی دقیق، جاخالی دادن (Dodge) و دفاع (Parry) استوار است. این نسخه نسبت به بازی اول پیشرفت‌های قابل‌ توجهی داشته و المان‌های جدیدی را در بر خود دارد. بازیکنان می‌توانند از چهار جادوی عنصری (آتش، یخ، سم و برق) استفاده کنند که هر کدام با زمان‌بندی مشخص فعال می‌شوند و تنوع تاکتیکی به مبارزات می‌افزایند. همچنین، امکان شکار ۱۵ موجود افسانه‌ای برای جمع‌آوری منابع و ارتقای تجهیزات، یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی این نسخه است.

مبارزات بازی همچنان چالش‌برانگیز و بی‌رحم هستند و شباهت زیادی به عناوین سولزلایک مانند Hollow Knight یا Salt and Sanctuary دارند. شما باید الگوهای حرکتی دشمنان را یاد بگیرید و با استفاده از سلاح‌های متنوع، از جمله شمشیر، گرز، نیزه و کمان، استراتژی مناسبی برای هر نبرد طراحی کنید. این بازی که به نقلی از برخی بازیکنان، یک «سولزلایک پلتفرمر» است که تعادل خوبی بین سختی و رضایت‌بخشی ایجاد می‌کند. اگر چه که در بازی به مشکلاتی در Hitbox بر خواهید خورد که گاهی باعث می‌شود ضربات به اشتباه ثبت شوند یا بازیکن به ناحق آسیب ببیند.

یکی از جنبه‌های جدید و جذاب گیم‌پلی، سیستم ارتقای سکونتگاتان است. آرلو می‌تواند با استفاده از منابعی که از دشمنان و شکار به دست می‌آورد، پایگاه خود را گسترش دهد و امکاناتی مانند آهنگری، آشپزخانه و فروشگاه را بهبود ببخشد. این مکانیزم که یادآور بازی‌هایی مانند Darkest Dungeon است، حس پیشرفت و مدیریت را به تجربه‌ی بازی اضافه می‌کند. هرچند، تنوع مراحل فرعی و باس‌های فرعی می‌توانست بیشتر باشد تا این بخش از بازی عمق بیشتری پیدا کند.

گرافیک بازی Whiskers of Winter

یکی از نقاط قوت اصلی Tails of Iron 2، طراحی هنری خیره‌کننده‌ی آن است. استودیوی Odd Bug بار دیگر از سبک دست‌ساز و نقاشی‌مانند خود استفاده کرده که به بازی جلوه‌ای شبیه به یک کتاب مصور فانتزی قرون‌وسطایی می‌دهد. محیط‌ها، از جنگل‌های طلایی (Golden Forest) گرفته تا تونل‌های زیرزمینی و مناظر برفی وسیع، با جزئیات بی‌نظیری طراحی شده‌اند. هر منطقه هویت بصری خاص خود را دارد و تنوع دشمنان، از مارهای غول‌پیکر گرفته تا خفاش‌های عظیم، این زیبایی را تکمیل می‌کند. این سبک گرافیکی، یکی از بهترین نمونه‌ها در میان بازی‌های مستقل است و حس زنده بودن را به دنیای Ratdom می‌بخشد. البته که برخی منتقدان معتقدند که این زیبایی بصری گاهی با انیمیشن‌های ساده‌تر شخصیت‌ها تضاد دارد و می‌توانست بیشتر از آنچه که در حال حاضر توسعه یافته، طراحی شود.

موسیقی Tails of Iron 2، که توسط Odd Bug Studio و با همکاری آهنگسازان حرفه‌ای ساخته شده، فضایی حماسی و در عین حال غم‌انگیز را به بازی تزریق می‌کند. تم‌های موسیقی با حال و هوای سرد و خشن سرزمین‌های شمالی هم‌خوانی دارند و در لحظات حساس، مانند نبرد با باس‌ها، شدت می‌گیرند. صداگذاری محیطی، از صدای باد در مناطق برفی تا غرش موجودات عظیم، به خوبی حس حضور در این دنیای فانتزی را منتقل می‌کند. اما ستاره‌ی اصلی بخش صدا، بدون شک، داگ کاکل است. صدای او که با تجربه‌ی سال‌ها روایت در The Witcher پخته شده، به داستان بازی عمق و جذابیتی خاص می‌بخشد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، تداخل روایت با گیم‌پلی گاهی از تاثیرگذاری آن می‌کاهد.

درباره بازی Tails of Iron 2: Whiskers of Winter چه می‌توان گفت؟

به نقل از XboxEra، این بازی یک «ازدواج موفق بین ژانرها» است که توانسته تعادل خوبی بین سختی سولزلایک و جذابیت یک ماجراجویی فانتزی برقرار کند. اگر به دنبال تجربه‌ای ۱۰ تا ۱۵ ساعته هستید که شما را در دنیایی زیبا و خشن غرق کند، Tails of Iron 2 قطعا ارزش امتحان کردن را دارد اما اگر انتظار داستانی عمیق‌تر یا گیم‌پلی بدون نقص دارید، ممکن است کمی ناامید شوید. در نهایت، این بازی یک موش آهنین دیگر است که در سرمای شمال، آماده‌ی نبرد است؛ اما هنوز جای رشد دارد تا به یک افسانه‌ی واقعی تبدیل شود.