هنگامی که در مورد افسانه پری‌های دریایی صحبت می‌کنیم، یکی از اولین مضامینی که به ذهن‌مان می‌رسید زیبایی است. آریل (Ariel) یکی از پرنسس‌های زیبای دیزنی است که باعث شد این مفهوم در ذهن عموم مردم تشدید شود و یک رابطه دوطرفه بین مفهوم پری دریایی و زیبایی به وجود آید.
پرنسس آریل اسم شخصیت اصلی انیمیشن پری دریایی کوچولو (The Little Mermaid) است که شرکت دیزنی، آن را در سال ۱۹۸۹ راهی پرده‌های سینما کرد. این شخصیت هفتمین و جوان‌ترین دختر شاه تریتون و ملکه آتنا محسوب می‌شود و همین موضوع، او را به یکی از شاهزادهای شهر افسانه‌ای آتلانتیس تبدیل می‌کند. با وجود عظمت و زیبایی پادشاهی آتلانتیس، شاهزاده جوان همیشه علاقه زیادی به دنیای انسان‌ها داشت و می‌خواست یک روز در میان آن‌ها به زندگی بپردازد.
اما علاقه به زندگی در دنیای انسان‌ها یک امر ممنوعه بود. اهالی آتلانتیس این موضوع را اهانت تلقی می‌کردند و آریل، باید این آرزو را در دلش مخفی نگه می‌داشت. اما این موضوع چیزی از علاقه او به زندگی روی خشکی کم نمی‌کرد. او این آرزوی قدرتمند را مدت‌ها در دلش نگه داشت تا اینکه توانست در انیمیشن مذکور، راهی به سمت دنیای انسان‌ها پیدا کند و چند صباحی هم که شده، به دور از پادشاهی زیرآبی آتلانتیس زندگی کند.
شرکت دیزنی انیمیشن پری دریایی کوچولو را با اقتباس از یک رمان دانمارکی با اسمی مشابه ساخت که فردی به اسم هانس کریستین اندرسن آن را در سال ۱۸۳۷ منتشر کرده بود. اما خب اقتباس شرکت دیزنی با رمان منبع تفاوت‌های زیادی داشت. در رمان اصلی آریل معشوقه‌اش را از دست می‌دهد، خودش می‌میرد و یک روح ابدی به دست می‌آورد. اما انیمیشنی که در سال ۱۹۸۹ روی پرده رفت، پایان شادتری داشت تا کودکان و نوجوانان از تماشای آن لذت بیش‌تری ببرند و از غمناک بودن داستان اصلی دور شوند.
آریل و انیمیشن پری دریایی کوچولو آغازگر دوران رنسانس دیزنی بودند
آریل چهارمین پرنسس رسمی دیزنی محسوب می‌شود و یک نکته مهم در مورد او وجود دارد. او اولین پرنسسی است که پس از مرگ والت دیزنی فقید انیمیشن اختصاصی خود را دریافت کرد. جناب والت دیزنی خودش قصد داشت در دوران زندگی‌اش انیمیشنی بر اساس این شخصیت بسازد؛ اما خب عمرش آنقدری قد نداد که این پروژه را تکمیل کند. بدین ترتیب، Ariel و انیمیشن The Little Mermaid به شروع کننده عصری تبدیل شدند که آن را با اسم رنسانس دیزنی (Disney Renaissance) می‌شناسیم.
حال اگر بخواهیم در مورد زیبایی ظاهری آریل صحبت کنیم، باید بدانید که با یک پری دریایی لاغراندام، بینی کوچک، پوستی بی‌نقص و موهایی قرمز صحبت می‌کنیم که چشم‌های آبی بزرگی به رنگ دریا دارد. برخلاف سه پرنسس قبلی دیزنی یعنی سفید برفی، سیندرلا و آرورا که چشم‌ها و سرهای کوچکی داشتند، پری دریایی کوچولو چشم‌ها و سری درشت دارد. به عبارت ساده‌تر، پرنسس‌های قبلی بیش از اینکه مانند دخترهای نوجوان به نظر برسند، بیش‌تر شبیه زن‌های بالغ و زیبا بودند. اما خب Ariel از این منظر متفاوت بود و بیش‌تر شبیه یک دختر نوجوان به نظر می‌رسید. این رویکرد در ادامه به الگوی اصلی طراحی پرنسس‌های دیزنی تبدیل شد و اشخاصی مثل راپونزل، آنا، السا و موانا بیش‌تر ویژگی‌های آریل را به دوش می‌کشیدند تا سیندرلا و سفید برفی.
تفاوت مهم دیگری که آریل با پرنسس‌های کلاسیک دیزنی دارد، این است که او علاقه بیش‌تر به ماجراجویی و گشت و گذار نشان می‌دهد. شخصیت‌های قدیمی‌تر سرنوشتی شبیه هم داشتند و اکثرا در انزوا زندگی می‌کردند. اما پری دریایی کوچولو اینگونه نبود. هرچند که او هم نمی‌توانست با خیال آزاد رویاهایش را دنبال کند، ولی خب به طور کلی زندگی بهتری را پشت سر گذاشت و با وجود یک سری چالش‌ها، تلخی زندگی را مانند سفید برفی، آرورا و سیندرلا نچشید.
نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
منبع: Disney.fandom
نظرات