سفر به دنیای هری پاتر: سکوی نه و سه چهارم، دروازه میان دو دنیا
سکوی نه و سه چهارم (Platform Nine and Three-Quarters یا Platform 9¾)، یک سکوی خیالی در دنیای هری پاتر است که در ایستگاه کینگز کراس شهر لندن واقع شده. این سکو که برای ماگل‌ها پنهان شده، دریچه‌ای بین دنیای ماگل‌ها و جادوگرها است که از آن، برای رفت و برگشت به مدرسه جادوگری هاگوارتز استفاده می‌شود.
سکوی نه و سه چهارم یک مکان نمادین و معروف در دنیای جادوگری جی. کی. رولینگ است که در ایستگاه کینگز کراس شهر لندن درست شده. این سکو از دید ماگل‌ها یا غیرجادوگرها پنهان است و آن‌ها قادر به دیدن چنین مکانی نیستند. به عبارتی دیگر، این بخش بین سکوی ۹ و ۱۰ ایستگاه قطار مذکور واقع شده که جادوگرها از طریق آن، می‌توانند به سمت قطار هاگوارتز بروند. تمام دانش‌آموزهای انگلیسی، در تاریخ اول سپتامبر از این سکوی جادویی عبور می‌کنند تا با قطار هاگوارتز اکسپرس، به محل آرزوهای ما بروند و سال تحصیلی جدید را شروع نمایند.
اگر به تماشای فیلم‌های هری پاتر یا مطالعه کتاب‌های آن پرداخته باشید، از نحوه ورود به مکان مورد بحث خبر دارید. سکوی نه و سه چهارم برای ماگل‌ها صرفا یک دیوار سفت و سخت است که به صورت بدیهی، نمی‌توان از میان آن رد شد. منتها جادوگرهایی که قصد رفتن به هاگوارتز را دارند، از بین این دیوار رد می‌شوند و مسیر مدرسه آرزوها را در پیش می‌گیرند. در نزدیکی این سکو یک نگهبان جادوگر می‌ایستد تا افرادی که می‌خواهند از Platform 9¾ برگردند را مدیریت کند. وظیفه این نگهبان این است که اجازه ندهد ماگل‌ها جادوگرها را ببینند و به دروازه جادویی ایشان پی ببرند.
هر سال در ساعت ۱۱ صبح تاریخ ۱ سپتامبر، دانش‌آموزهای جادوگر به ایستگاه کینگز کراس می‌روند تا از سکوی نه و سه چهارم عبور کنند. در این برهه زمانی خاص، دانش‌آموزها با وسایل حجیم و حیوان‌های خانگی غیرمتعارفی نظیر جغدها دور سکو جمع می‌شوند و در زمان موعود، از آن گذر می‌کنند. بر اساس اطلاعات، این سکو بوی خاصی دارد که جادوگرهای جوانی مثل خود هری پاتر را به سمت خود می‌کشند.
سکوی نه و سه چهارم به طور معمول تنها ۶ روز در طی سال مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو روز برای آغاز و پایان سال تحصیلی، دو روز برای رفت و آمد عید کریسمس و دو روز هم مختص رفت و برگشت عید پاک. در این ۶ روز خاص، ایستگاه کینگز کراس حسابی شلوغ می‌شود و از همیشه زنده‌تر به نظر می‌رسد. درست در ساعت ۱۱، زنگوله قطار هاگوارتز اکسپرس به صدا در می‌آید تا آغاز حرکت را به اطلاع همگان برساند.
سکوی نه و سه چهارم دروازه‌ای است بین دنیای جادوگران و دنیای ماگل‌ها
ایده ساخت سکوی نه و سه چهارم توسط وزیر سحر و جادوی وقت، اوانجلین اورپینگتون، در دهه ۱۸۵۰ مطرح شد و به ثمر نشست. این سکو در آن زمان به اولین دروازه مخفی جادوگران در ایستگاه قطار کینگز کراس تبدیل شد. البته حدود ۲۰ سال پیش از آن، اوتالین گمبول به عنوان وزیر سحر و جادو وقت، قطار هاگوارتز اکسپرس را به مالکیت خود درآورده بود و در شهر هاگزمید نیز یک ایستگاه برای آن ساخت. در ابتدا وزارت سحر و جادو با ساخت مکان مورد بحث در ایستگاه کینگز کراس مخالف بود؛ چرا که این موضوع می‌توانست کنجکاوی و توجه ماگل‌ها را به سمت خود جلب کند.
اما هنگامی که اوانجلین اورپینگتون به صندلی وزارت رسید، راه‌حل خوبی ارائه کرد. او پیشنهاد داد در ایستگاه کینگز کراس که در آن زمان تازه تأسیس شده بود، یک سکوی مخفی ساخته شود که فقط جادوگران امکان دسترسی به آن را داشته باشند. نکته جالب توجهی که وجود دارد این است که جی. کی. رولینگ فکر باقی تاریخچه سکوی نه و سه چهارم را نکرده است. ما در حال حاضر نمی‌دانیم که دانش‌آموزها پیش از ساخت این تشکیلات چگونه به مدرسه هاگوارتز رفت و آمد می‌کردند.
با وجود آن‌که ساخت سکوی نه و سه چهارم راه‌حلی هوشمندانه و موفق برای انتقال جادوگران جوان به هاگوارتز بود، همیشه چالش‌های کوچکی نیز به‌همراه داشت. از چمدان‌هایی که در آن‌ها کتاب‌های جادویی گازگیر یا اجزای عجیب و غریب معجون‌سازی که ناگهان بر کف صیقلی ایستگاه رها می‌شدند گرفته تا دانش‌آموزانی که با سر و صدای بیش از اندازه از دیوار سکو عبور می‌کردند. این رویدادها گاه و بی‌گاه باعث جلب توجه ماگل‌هایی می‌شد که با وجود میل باطنی‌شان برای نادیده‌گرفتن جادو ممکن بود چیزهایی غیرعادی ببینند. به همین دلیل، وزارت سحر و جادو همواره چند مأمور خود را با لباس مبدل در ایستگاه مستقر می‌کند تا در صورت لزوم، با وردهای خاص حافظه، خاطرات ماگل‌هایی را که بیش از حد کنجکاو شده‌اند را اصلاح کنند و از نقض قانون بین‌المللی رازداری جادوگری جلوگیری نمایند.
نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
منبع: Harrypotter.fandom
بزرگ‌ترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی
سلام و سپاس. جالب بود. خانم رولینگ به هر حال به جزییات بسیاری در کتاب‌ها پرداخته‌اند.