نوستالژی: معرفی سری بازی خاطره‌انگیز Twisted Metal

مجموعه بازی‌های Twisted Metal مانند تکه‌ای از شیرینی مادربزرگ است که بعد از مدت‌ها، زمانی که به خانه‌اش رفته‌اید، میل می‌کنید؛ در اولین برخوردی که با این شیرینی دارید، شما به گذشته خواهید رفت، به زمانی که با بچه‌های فامیل در یک خانواده‌ی دوست‌داشتنی، مشغول به بازی می‌شدید، بازی‌هایی از جنس گذشته. این حس همانی خواهد بود که دوباره با این اثر شاید بشود تجربه‌اش کرد، فرقی نمی‌کند که چنین اثری را تجربه کرده‌اید یا خیر یا اینکه در سال انتشارِ اولین نسخه از این مجموعه بازی که ۱۹۹۵ است، شما کجای زندگی خود بوده‌اید، مهم آن است که قرار است سفری به قلب تاریخ گیم داشته باشیم.

بازی Twisted Metal یکی از آن دسته بازی‌هایی است که شاید همه‌ی نسخه‌های آن را بازی نکرده باشید اما قطعاً یکی از نسخه‌های آن را تجربه کرده‌اید یا دسته‌کم نامش را شنیده‌اید. این فرانچایز که با نسخه ۱۹۹۵ شروع شده و با سه بازی دیگرا دامه پیدا کرد ولی شروع کننده مسیری جدید بود که Twisted Metal نام گرفت و جای بحث دارد چرا که تاثیراتی را بر دنیای گیم گذاشته و ارزشمند است که آن را با هم مرور کنیم. همراه مجله بازار باشید تا خط زمانی را به عقب برگردیم تا به معرفی فرانچایز خاطره‌انگیز Twisted Metal بپردازیم و کمی نوستالژی شویم.

سری بازی‌های Twisted Metal: سفری در دنیای تخریب و دیوانگی

سری بازی‌های Twisted Metal یک از سری بازی‌های تقریباً انقلابی است که در سبک اکشن و نبرد ماشین یا همان Vehicular Combat ظاهر شد و توسط استودیوی SingleTrac توسعه پیدا کرد. نسخه اول بازی Twisted Metal مانند همه‌ی نسخه‌های این بازی، توسط Sony Computer Entertainmen منتشر شد و در کنسول PlayStation 1 میزبان پلیرهای خود بود. همانطور که اشاره کردیم این اثر پایه‌گذار فرانچایز‌ Twisted Metal است و توانست با گیم‌پلی خلاقانه اما تاریکِ خود شما را با شخصیت‌های جالبی همراه کنند که دوران اولیهِ سونی را پایه‌گذاری کردند.

شاید بتوان گفت که اولین بازیِ سونی که شامل ژانرهای طنز سیاه و اکشن پرهیجان است، Twisted Metal نام دارد اما مهم نیست که اولی کدام است بلکه سونی با همین بازی در راستای تاریخ‌سازی خود بود. ایده ساختِ Twisted Metal از ذهن خلاق فردی به نام دیوید جفی (David Jaffe) و تیم استودیوی SingleTrac شکل گرفت. جفی و تیمش هدفشان خلق تجربه‌ای بود که هیجان مسابقات رانندگی را با نبردهای مسلحانه و داستانی عجیب و غریب ترکیب کنند. حاصل این تفکرات در تیم دیوید جفی، منجر به اولین نسخه بازی Twisted Metal شد.

بازی Twisted Metal شاید در اولین نسخه نتوانسته باشد نمره خوبی بگیرد اما با تجربه آن خواهید فهمید که چرا سری Twisted Metal موفق شده است. این عملکرد، سونی و توسعه‌دهندگان بازی را به سوی دنباله‌ها و اسپین‌آف‌های مختلف فرستاد تا در پلتفرم‌های مختلف دیگر مانند پلی‌استیشن ۲، PSP و پلی‌استیشن ۳ نیز Twisted Metal داشته باشند. حال می‌رویم تا هر کدام از بازی‌های تویستد متال را جداگانه معرفی و بررسی کنیم.

بازی Twisted Metal 1995

اولین بازیِ Twisted Metal پایه‌گذار سبکِ مبارزه‌ای خودرویی بود. این اثر که در ماه نوامبر منتشر شد، یک پائیز متفاوت برای عاشقان دنیای گیم رقم زد. در این تویستد متال، شما با کنترل خودروهای مسلح به سلاح‌هایی مانند موشک، مسلسل و مین باید در میدان نبردی حاضر می‌شدید که اوج تخریب، انفجار و هیجان بود. این بازی داستان هم داشت، این روایت حول محور تورنمنت مرگباری به نام Twisted Metal می‌چرخید که که توسط شخصیتی مرموز به نام کالپسو (calypso) برگزار می‌شد.

هر شخصیتی در این بازی هدف و آرزویی داشتند، همین دلیلی بود که در این مسابقات شرکت کنند. بازی تویستد متال شامل انواع شخصیت‌های نمادینی بود که بسیار خاطره‌انگیز هستند، مثلاً Sweet Tooth (ون بستنی‌فروشی)، Mr. Grimm (موتورسواری انتقام‌جو)، Outlaw (خودروی پلیس) و Warthog (تانک نظامی) از شخصیت‌های بازی هستند. گیم‌پلیِ بازی کمی استراتژیک بود اما بیشتر مبارزه سریع تمرکز اصلی در این بخش است. شما در بازی محیط‌های شهری و صنعتی مختص به گرافیک آن زمان را می‎‌بینید که ساده طراحی شده‌اند و چیز خاصی برای ارائه ندارند.

تویستد متال ارزش افزوده‌هایی داشت که مهم است، مثلاً گیم‌پلی اعتیادآور و موسیقی متن راک از جمله مواردی هست که می‌توان به آن اشاره کرد. البته چیزی که باعث شد تا این اثر در لیست بازی‌های کلیدی پلی‌استیشن ۱ قرار بگیرد، پایه‌گذارِ فرمول اصلی سری و ارائه سبکِ جدیدی از بازی‌ها بود. همین موارد هم نقطه قوتِ این بازی محسوب می‌شوند اما گرافیک و کنترل‌های محدود به دلیل فناوری ابتدایی پلی‌استیشن ۱، مانع از بلوغِ کامل بازی شدند. در هر صورت این مسئله راهی جدید در شرکت سونی برای سرمایه‌گذاری باز کرد.

بازی Twisted Metal 2 یا Twisted Metal: World Tour

طولی نکشید که بازی Twisted Metal 2 منتشر شد. در واقع نسخه دوم تویستد متال در سال ۱۹۹۶ باز هم برای پلی‌استیشن ۱ آمد البته با این تفاوت که این نسخه از کاربران ویندوز هم میزبانی می‌کرد. SingleTrac نام این اثر را در واقع Twisted Metal: World Tour گذاشته است و به‌عنوان یکی از بهترین نسخه‌های سری شناخته می‌شود. این بار در نسخه دوم تویستد متال که با نام ورلد تور نام گذاری شده شما با مراحل متنوع‌تری روبه‌رو هستید و به پاریس، هنگ‌کنگ و قطب جنوب سفر خواهید کرد.

این بار اما گرافیک بازی بهبود یافته بود و داستان‌های پیچیده‌تر شخصیت‌ها شما را بیشتر درگیر بازی می‌کرد. البته که اولین بار در فرانچایز Twisted Metal، حالت چندنفره در این بازی پیاده‌سازی شد و شما می‌توانستید با یکی از دوستانتان، بازی را در یک کنسول تجربه کنید، همین مورد محبوبیت این بازی را رشد داد و به شهرت این بازی افزود. اگر چه که مشکلاتی مانند کنترل سخت وسایل نقلیه یا بهره‌وری از تجهیزات، در تویستد متال کار ساده‌ای نبود اما هر چه که بود، نمی‌شد از تجربه آن گذشت.

Twisted Metal: World Tour با اضافه کردن سلاح‌های جدید مانند موشک‌های هدایت‌شونده و قابلیت‌های ویژه به هر خودرو، ارزش بازی خود را بالا برد و کیفیت ساخت آن را به رخ سایرین کشید. همچنین گیم‌پلی بازی پر از چالش‌های جذابی بود که در کنار میانبرها و آیتم‌های مخفی، باعث می‌شد نتوانید از تجربه بازی دست بکشید. باز هم موسیقی راک در بازی به گوش می‌رسید تا خشونت را بهتر تداعی کند، همین مسائل هم باعث شد که این نسخه سری الهام‌بخش بسیاری از بازی‌های مشابه شود. حضور شخصیت‌های جدید مانند Axel با خودرویی که دو چرخ غول‌پیکر دارد، Spectre که یک ماشین اسپرت داشت و Grasshopper که در کنار شخصیت‌های قبلی یعنی Sweet Tooth و Mr. Grimm، تجربه‌ای بهتر خلق کردند.

بازی Twisted Metal 3

سومین نسخه در اکتبر ۱۹۹۸ از راه رسید. Twisted Metal III باز هم میزبان پلیرهای پلی‌استیشن ۱ بود اما این بار توسعه بازی توسط ۹۸۹ Studios صورت گرفت. این اتفاق به دلیل این رخ داد که پس از جدایی SingleTrac از سونی، حق امتیاز بازی تویستد متال در دست سونی باقی ماند، در نتیجه این شرکت ژاپنی تصمیم گرفت که سرنوشت بازی به دستان استودیو ۹۸۹ سپرده شود. بازی Twisted Metal III با تمرکز بر گیم‌پلی سریع‌تر و موسیقی متن راک سنگین‌تر منتشر شد و قرار بود در این بازی به لندن و مصر هم بروید اما طراحی مراحل و داستان‌سرایی ضعیف این بازی را در برابر منتقدین بی‌دفاع کرد.

بازی تویستد متال ۳ شخصیت‌های جدیدی مانند Flower Power (خودرویی با تم هیپی) و Club Kid (شخصیتی با تم کلاب‌های شبانه) را به این اثر افزود. همچنین گیم‌پلی بازی نیز به سوی سرعت و تخریب بیشتر متمرکز شد اما این تغییرات زمانی به بازی ضربه زد که عمق نسخه قبلی، دیگر در تویستد متال ۳ دیده نمی‌شد. همین مسئله تمرکز بر نسخه جدیدی که بتواند این سری را از منجلاب نجات دهد، اهمیت پیدا کرد.

سازندگان جدید تلاش زیادی کردند تا به فرانچایز Twisted Metal وفادار بمانند تا فرمول سِری را حفظ کنند اما تغییرات جدید و اندیشه‌های خلاقانه استودیو تازه، بیشتر از تاثیرات مثبت، ضرباتی بر پیکره‌ی بازی وارد کرد. اگر چه که موسیقی متن قوی با آهنگ‌هایی از Rob Zombie یا تنوع سلاح‌ها، تا حدی گیم‌پلی را جذاب کرده بود ولی داستان‌ ضعیف‌ و کم تمرکز بازی به اضافه طراحی مراحل بدون خلاقیت و مشکلات تعادل در گیم‌پلی، آینده سری تویستد متال را در هاله‌ای از ابهام و تردید فرو برد.

بازی Twisted Metal 4

آخرین Twisted Metal که پلی‌استیشن ۱ از آن میزبانی کرد، نسخه چهارم آن بود. ۹۸۹ Studios این بار آمده بود که پس از گذشت یک سال از نسخه سوم، با Twisted Metal 4 جبران کند. اکتبر ۱۹۹۹ رسید و بازی جدید منتشر شد، اثری که سعی داشت با اضافه کردن ویژگی‌هایی مانند امکان شخصی‌سازی خودروها و محیط‌های جدید، جانی تازه به این فرانچایز بدهد. در این اثر برای رشد داستان، این بار Sweet Tooth به‌عنوان برگزار کننده تورنمنت ظاهر می‌شود که تغییری جالب محسوب می‌شود، همچنین مراحل بازی هم به‌جای شهرهای مختلف، در محیط‌هایی مانند کارخانه و پارک تفریحی روایت می‌شدند.

باز هم ما شاهد ظهور شخصیت‌های جدیدی در Twisted Metal 4 بودیم که می‌توان به Trash Man و Captain Grimm اشاره کرد البته بازگشت برخی شخصیت‌های کلاسیک نیز توانسته بود با خاطره‌سازی مخاطبین بیشتری برای تجربه تویستد متال جذب کند. در این میان، گیم‌پلی بازی با امکان ساخت خودروهای سفارشی و اضافه شدن سلاح‌های جدید نوید یک نسخه متفاوت را می‌داد، در نتیجه تنوع گیم‌پلی در تویستد متال ۴ افزایش یافته بود اما باز هم مشکلاتی مانند عدم وجود تعادل در گیم‌پلی به چشم می‌خورد.

تلاش‌های استودیو ۹۸۹ Studios اگر چه قابل احترام هستند نسبت به Twisted Metal III بهبودهایی را ایجاد کرده بودند ولی باز هم با تویستد متال ۴ نتوانستند به سطح کیفی نسخه‌های اولیه بازی برسند. شخصی‌سازی خودروها، موسیقی متن جذاب و ایده‌های جدید در داستان تلاش‌های مثبتی برای رشد بازی بودند اما در مقابل داستان‌های نه‌چندان منسجم و مشکلات فنی در گیم‌پلی اجازه اوج گرفتن به این بازی نمی‌داد. ۹۸۹ Studios در آخرین تلاش خود بر روی پلی‌استیشن ۱ نتوانست سری Twisted Metal را به جایگاهی قبلی خود بازگرداند.

بازی Twisted Metal: Black

سونی اما این بار به‌صورت خود خواسته ادامه کار بر روی تویستد متال را به دست استودیوی دیگر سپرد. نتیجه این اقدام سونی، این شد که Incognito Entertainment در ژوئن ۲۰۰۱ برای کاربران پلی‌استیشن ۲ نسخه چهارم که Twisted Metal: Black نام دارد را منتشر کند. بر خلاف استودیو قبلی، تیم جدید کارش را خوب انجام داده بود چرا که Twisted Metal: Black به‌عنوان بازگشتی قدرتمند به ریشه‌های سری شناخته می‌شود. در تویستد متال بلک، شما با فضای تاریک‌تر، داستان‌های عمیق‌تر، و گرافیک بهبودیافته به‌ لطف کنسول جدید را شاهد هستید.

Twisted Metal: Black مملوء از روایت‌های تراژیک بوده که با کات‌سین‌های مختلف به عمق هر شخصیت سفر می‌کند تا بازی را به سطح جدیدی ببرد. تویستد متال بلک شخصیت‌هایی مانند Sweet Tooth را در خود دارد که حال داستانی روان‌پریشانه‌تر داشته و Mr. Grimm (روحی انتقام‌جو) و Dollface (دختری با ماسک نفرین‌شده) به‌عنوان شخصیت جدید به جهان این سری افزوده شده است.

Twisted Metal 4 خوب توسعه پیدا کرده چرا که گیم‌پلی روان‌تر و مراحل پیچیده‌تر شده، همچنین محیط‌های بازی تخریب‌پذیرتر شده که تجربه‌ای غوطه‌ورکننده ایجاد می‌کنند. یکی از نقاط قوت دیگر تویستد متال ۴ سلاح‌های ویژه و هوش مصنوعی بهبودیافته است که به جذابیت بازی می‌افزود. این نسخه از تویستد متال به دلیل اتمسفر تاریک و داستان‌سرایی قوی‌اش، یکی از محبوب‌ترین‌های سری است و هنوز هم طرفداران زیادی دارد. Twisted Metal: Black سری را به نسل جدید گیمرها معرفی کرد.

بازی Twisted Metal: Small Brawl

مشخصاً ۲۰۰۱ زمان مناسبی برای توسعه یک بازی بر روی پلی‌استیشن ۱ آن هم Twisted Metal نبود اما بر خلاف تصور همه که فکر می‌کردند نسخه چهارم، آخرین بر روی پلی‌استیشن ۱ باشد اما Incognito Entertainment چیز دیگری در سر داشت. این بار Twisted Metal: Small Brawl منتشر شد که در واقع یک اسپین‌آف با رویکردی متفاوت بود چرا که بازی را به‌صورت ماشین‌های کنترلی در محیط‌های کوچک مانند حیاط خانه یا پارکینگ ارائه می‌داد. هدف Incognito Entertainment این بود که کاربران کنسول قبلی را راضی نگه‌ دارد و به جذب مخاطبان جوان‌تر بپردازد.

در Twisted Metal: Small Brawl، شخصیت‌ها هم به شکلی مینیاتوری از شخصیت‌های کلاسیک Twisted Metal درآمده بودند و نام افرادی مانند Sweet Tooth و Axel در میان نام کاراکترها به چشم می‌خورد. باز هم یک گیم‌پلی مبتنی بر مبارزات سریع را شاهد بودیم که متمرکز بر محیط‌های کوچک بود اما عمق کمتری نسبت به نسخه‌های اصلی داشت. طبعاً از یک بازی اسپین‌آف انتظار نمی‌رود که کاملاً وفادارانه نسبت به نسخه مادر خود عمل کند.

تویستد متال اسمال براول شاید آنچنان هم مورد اهمیت نبود اما توسعه‌دهندگان در تلاش بودند تا با ارائه آخرین اثر PS1، تمام اشتباهات استودیوی قبلی را جبران کنند اگر چه که در نهایت Twisted Metal: Small Brawl به‌عنوان یک تجربه سرگرم‌کننده اما غیرضروری شناخته شد. تویستد متال اسمال براول ایده‌ای خلاقانه بود اما محتوای محدودی داشت و برخی از طرفداران اصلی آنچنان هم میلی به این اسپین‌آف نشان ندادند. در نتیجه فقط می‌توان آن را یک آزمایش برای جذب مخاطبان جدید دانست.

بازی Twisted Metal: Head-On

Twisted Metal: Head-On در ۲۰۰۵ میلادی و پس از چهار سال انتظار، برای کاربران PSP منتشر شد. Incognito Entertainment این بار تصمیم گرفته بود تا هفتمین نسخه از Twisted Metal را برای PSP طراحی کنند. آن‌ها اثری ساختند که ترکیبی از گیم‌پلی کلاسیک با گرافیک بهبود یافته بود. البته که در سال ۲۰۰۸ با محتوای اضافی مانند مراحل جدید، Twisted Metal: Head-On برای پلی‌استیشن ۲ نیز در دسترس قرار گرفت.

Twisted Metal: Head-On داستان و روایت خود را دارد که با توجه به کات‌سین‌های آن می‌توانید ببینید که تم این بازی بیشتر طنزآمیز است. این که در این نسخه از سری تویستد متال، ما شاهد حضور شخصیت‌های کلاسیکی مانند Axel، Grasshopper و Cousin Eddy هستیم که برای بازیکنان بشدت خوشایند محسوب می‌شد. گیم‌پلی بازی بدشت روان اجرا می‌شد که نشان از بهینه بودن بازی برای PSP بود؛ همچنین این اثر مراحل متنوعی داشت و می‌توانست از حالت چند نفره نیز پشتیبانی کند.

بازی تویستد متال هد-آن نقاط قوت خوبی داشت که به آن‌ها اشاره کردیم اما این بازی نقاط ضعفی هم داشت که شاید بتوان آن‌ها را کمبود نوآوری در مقایسه با نسخه‌های اصلی دانست اما در تجربه بازی آنچنان هم تاثیرگذار نبود و نمی‌توانست Twisted Metal: Head-On را از دور خارج کند. بزرگترین دستاوردی که Incognito Entertainment بدست آورد، دقیقاً این بود که توانست یک بازی مناسب بر روی روی کنسول‌های دستی خلق کند.

بازی Twisted Metal 2012

پلی‌استیشن ۳ اما میزبان هشتمین بازی Twisted Metal بود که در سال ۲۰۱۲ پا در عرصه گذاشت. باز هم استودیو بازی تغییر کرده بود و این بار Eat Sleep Play بر روی این اثر کار کرده است، تیمی که هدفش توسعه یک نسخه جدید نبود بلکه در تلاش بود تا بتواند ریبوت Twisted Metal را خلق کند. اگر چه تویستد متال ۲۰۱۲ آخرین ایستگاهی بود که سونی در این فرانچایز دنبال کرد اما یاد و خاطرات این بازی فراموش نشدنی است.

استودیوی Eat Sleep Play، توسعه دهنده جدید بود اما توسط دیوید جفی تأسیس‌ شده بود که نشان می‌داد کارگردان قبلی دوباره قرار است بر بازی نظارت کند. این نسخه از تویستد متال بیشتر بر حالت آنلاین چند نفره تمرکز داشت و شامل ویژگی‌هایی مانند مسابقات تیمی و نبردهای Nuke Mode بود. البته که داستان هم در قلب این بازی جای گذاری شده بود و شما می‌توانستید روایت سه شخصیت اصلی یعنی Sweet Tooth، Mr. Grimm، و Dollface را در Twisted Metal 2012 دنبال کنید.

شخصیت‌ها در این نسخه محدودتر از قبل بود اما داستانی که قرار بود تا تجربه‌اش کنید چیزی جدید بود چرا که عمیق‌تر و سینماتیک‌تر از هر نسخه‌ای پیش می‌رفت. گرافیک مدرن، گیم‌پلی سریع و حالت‌های آنلاین متنوع تویستد متال ریبوت، تجربه‌ای به‌روز ارائه می‌داد که سطح بازی را نسبت به گذشته ده‌ها لول ارتقا می‌دهد. این نسخه تلاش کرد این سری را برای نسل جدید احیا کند اما مشکلات فنی و عدم نوآوری کافی باعث شد تا مورد استقبال زیادی قرار نگیرد. جدا از این موارد، باگ‌های آنلاین، داستان کوتاه و تعداد کم شخصیت‌ها باعث می‌شد که بازیکنان نسبت به اثر، بی‌میل شوند و در آخر، این نسخه آخرین تلاش سونی برای احیای سری تا به امروز بوده است.

Twisted Metal قطعاً پایه‌گذار سبک مبارزات ماشینی بوده و خود در شهرت این سبک بسیار تلاش کرده است. این دنباله‌ی جذاب، الهام‌بخش بازی‌هایی مانند Vigilante 8 یا Rogue Trip بود و شاید بتوان آن را پدرِ معنوی بازی محبوب Rocket League (از نظر گیم‌پلی نسبت به نسخه‌ی آخر) دانست. تویستد متال صاحب سبک بود، داستان داشت وشخصیت‌سازی می‌کرد و در نتیجه، بسیار خوب ظاهر می‌شد. تویستد متال یکی از پیش‌گامان روایت در بازی‌های اکشن شناخته می‌شود.

این را هم اضافه کنیم که این محصول، یک سریال هم دارد که چند سالِ پیش در دسترس علاقه‌مندان به این سری قرار گرفت که در بحث آن در این مطلب نمی‌گنجد. تویستد متال را می‌توان فرانچایزی بی‌نظیر دانست که یکی از نمادهای صنعت بازی‌سازی است و با سبک‌های اکشن، تخریب کردن و طنز سیاه ساعت‌ها ما را در رقابت‌های مختلف به پیش می‌برد.

نظر شما درباره‌ی دنباله‌ی تویستد متال چیست؟ آیا نسخه‌ای از آن را تجربه کرده‌اید؟ نظرات‌تان را با ما و سایر کاربران مجله بازار به اشتراک بگذارید.

دوست داشتنی‌ترین یوتیوبر گیمر ایران کیه؟ میزگیم با علیرکسا