فصل دوم ونزدی برای بسیاری مخاطبان از فصل اول بهتر بود. به نظر می‌رسد خالقان سریال به تمام انتقادهای فصل اول گوش دادند و توانستند آن‌ها را در فصل دوم برطرف کنند. هرچند در بخش اول ایرادهایی وجود داشت اما در مجموع کیفیت ثابت و خوب بود. با این حال، بخش اول از فصل دوم سریال ونزدی توسط علیرضا خسروی عزیز نقد و بررسی شد (به‌دلیل سرشلوغی نرسید که این بخش را هم انجام دهد) و اما بخش دوم، توسط اینجانب با ترجمه‌ی نقد و بررسی برتر اسکرین‌رنت گردآوری شده است.

بخش دوم فصل دوم توانست تمام درس‌های لازم را از فصل اول بگیرد و نقاط قوت بخش اول را ارتقاء دهد. نبودن ایند در بخش اول؟ حل شد. پیوند تایلر و ونزدی؟ تقویت شد. طبیعت تاریک سریال این بار کاملاً در مرکز توجه قرار گرفت و اپیزودهای عاطفی و تأثیرگذاری به وجود آورد. فصل دوم ونزدی به‌خوبی فهمید طرف‌داران، خانواده آدامز را کنار هم می‌خواهند. بخش دوم مثل فصل اول نشان می‌دهد که گذشته‌ی مورتیشا و گومز چطور روی زمان حال ونزدی اثر می‌گذارد؛ البته این‌بار بعد از یک فصل کامل که این شخصیت‌ها نقش فعال‌تری در داستان داشتند. همراه مجله بازار باشید تا اکت دوم از فصل دوم سریال Wednesday را در کنار هم نقد و بررسی کنیم.

نقش بحث‌برانگیز لیدی گاگا در فصل دوم ونزدی

بازگشت لاريسا ویمز با بازی گوئندولین کریستی به‌عنوان یک راهنمای روحی برای ونزدی، در ابتدا تصمیمی بحث‌برانگیز به‌نظر می‌رسید. اما کریستی خیلی زود با بازی درخشان خود نشان داد که این انتخاب بهترین گزینه ممکن بود. لحن نیش‌دار و شخصیت قدرتمند ویمز او را به راهنمایی عالی برای ونزدی تبدیل کرد. پویایی میان این دو شخصیت باعث شد هر دو رشد بیشتری تجربه کنند. با اشاره‌هایی به بازگشت او در فصل سوم، انتظارها برای ادامه‌ی حضورش بیشتر شده است.

از سوی دیگر، حضور لیدی گاگا در نقش روزالین راتوود هم یکی از سورپرایزهای فصل بود. هرچند بازی او کوتاه بود، اما کاملاً با حال‌وهوای سریال هماهنگی داشت. اپیزودی که در آن ونزدی و انید بدن‌هایشان را با هم عوض می‌کنند، یکی از خنده‌دارترین قسمت‌های فصل شد و گاگا نقشی کلیدی در آن داشت. بااین‌حال، بسیاری از طرف‌داران احساس کردند این حضور کوتاه باعث شد ظرفیت واقعی او در سریال به‌طور کامل استفاده نشود.

درخشش «تینگ»

وقتی فصل دوم ونزدی شروع شد، کم‌تر کسی انتظار داشت زامبی خانگی پاگزلی، آیزاک نایت (که قبلاً با نام اسلرپ شناخته می‌شد) به یکی از درخشان‌ترین ویلن‌های سریال تبدیل شود. اما نتفلیکس همه را غافلگیر کرد و گذشته تاریک آیزاک به خانواده آدامز پیوند خورد.

اینکه آیزاک داوینچی فوق‌العاده قدرتمند بود و توانایی گرفتن قدرت‌های هر اوت‌کست را داشت، کشفی شگفت‌انگیز بود. اینکه او ناخواسته چنین کاری را با گومز انجام داده بود و او را بی‌قدرت کرده بود، واقعاً قلب طرف‌داران را شکست. آیزاک یک شرور سادیست بود که ردپایی از مرگ و ویرانی بر جای گذاشت و همین باعث شد بخش دوم هیجان‌انگیز شود.

درحالی‌که بخش اول بیشتر بر رمز و راز تمرکز داشت (با کلاغ‌های مرگبار و غیره) بخش دوم در برخورد با نقش‌های منفی، بی‌پرده‌تر بود. بسیاری طرف‌داران از این رویکرد لذت بردند چون به هر دسته از قسمت‌ها حس متفاوتی داد و تنوع خوبی به سریال اضافه کرد. نکته اصلی این است که ونزدی همیشه می‌تواند غافلگیر کند. بازگشت مادر تایلر هم بُعد عاطفی تازه‌ای به داستان آیزاک اضافه کرد.

تایلر در بخش دوم به شخصیتی پیچیده‌تر تبدیل شد. نگاهش وقتی آیزاک، ونزدی را زنده‌به‌گور کرد نشان می‌داد هنوز به او احساس دارد. از طرف دیگر، این موضوع زمانی ثابت شد که شخصیت جنا اورتگا به جای کشتن تایلر، او را نجات داد. تینگ یکی از ستاره‌های فصل دوم بود. شیوه‌ای که سریال او را به‌عنوان یک شخصیت کامل نشان داد (نه فقط کمکی برای خانواده آدامز) عالی بود. اوج این روند هم جایی بود که معلوم شد تینگ دست راست آیزاک بوده و در نهایت همان قهرمانی است که ویلن اصلی را متوقف می‌کند. او شایسته این لحظه درخشش بود.

آیزاک به بزرگ‌ترین نقش منفی فصل دوم بدل شد اما سریال با پرینسیپال دورت (با بازی استیو بوشمی)، آنتاگونیست قبلی بسیار عالی برخورد کرد. او موفق شد مرز میان طنزآمیز و ترسناک بودن را به‌خوبی حفظ کند. به همین دلیل، نقشه ونزدی برای افشای کارهای پنهانی‌اش (که در نهایت به مرگ تصادفی او ختم شد) راهی شاعرانه برای پایان کارش بود. گرچه سریال پر از روابط عاشقانه است، اما پیوند اصلی آن در دوستی‌ها است. متأسفانه بخش اول در این زمینه ضعف داشت چون ایند حضور کمرنگی داشت. خوشبختانه، در بخش دوم نقش او پررنگ‌تر شد.

آگنس هم به‌خوبی در گروه دوستان جا گرفت. حالا که شخصیت مستقلی دارد، بسیار بهتر شده و صحنه‌ای که ایند به او کمک می‌کند بفهمد خودش همان‌طور که هست، کامل است و نیازی ندارد از ونزدی تقلید کند، واقعاً دلگرم‌کننده بود. ونزدی باید راهی پیدا کند تا ایند دوباره به شکل انسانی‌اش برگردد. آشکار شدن اینکه او یک «آلفا»ست و مجبور شد آینده‌اش را برای نجات بهترین دوستش فدا کند، هرچند قابل‌پیش‌بینی بود اما همچنان لحظه‌ای تأثیرگذار بود و مسیر خوبی برای ادامه داستان در فصل بعدی باز کرد.

فِستِر آدامز با بازی فرد آرمیسن خنده‌دارترین شخصیت سریال است. تصور اینکه او در فصل سوم کنار ونزدی نقش پررنگ‌تری داشته باشد، فوق‌العاده است. حالا که این دو به دنبال ردّی از ایند هستند، چه کسی می‌داند در مسیرشان به چه چیزهایی برمی‌خورند؟ هواداران امیدوارند انتظارها برای فصل سوم ونزدی سه سال دیگر طول نکشد. نظر شما درباره این فصل چه بود؟ نظرات خود را دیگر خواننده‌های مجله بازار به اشتراک بگذارید.

منبع: screenrant

امسال بازی خوب چی داریم؟ میزگیم با نیما نوترون