نقد و بررسی برادران خونی: بارا ناگا
انتخاب سردبیر سینما نقد و بررسی

بررسی «Blood Brothers: Bara Naga»؛ اکشنی پرانرژی و احساسی از مالزی

IMDB7.1
کارگردان:Abhilash Chandra , Syafiq Yusof

در اغلب فیلم‌های اکشن، تصویری که از مردی آرام و خونسرد در حال دور شدن از یک انفجار می‌بینیم، نشانه‌ای از قهرمانی و شجاعت است. اما در فیلم «برادران خونی: بارا ناگا» (Blood Brothers: Bara Naga) تریلر اکشن مالزیایی تازه‌ی نتفلیکس، این تصویر معنای تازه‌ای پیدا می‌کند. در اینجا، لحظات منتهی به انفجار، بار عاطفی سنگینی دارند. جالب‌تر اینکه فیلم حتی در به‌کارگیری انفجارها، لحظاتی واقعاً خنده‌دار خلق می‌کند.

«برادران خونی: بارا ناگا» | تریلر اکشن مالزیایی درخشان که با قلبی بزرگ و انرژی فراوان، انتظارات را برآورده می‌کند

برادران خونی

در بخشی از فیلم، چند خودرو یکی پس از دیگری منفجر می‌شوند. در ابتدا به نظر می‌رسد این تکرار، یکی از ضعف‌های اثر باشد، اما کمی بعد متوجه می‌شویم که این انتخاب کاملاً عمدی است، چون در میانه‌ی یکی از صحنه‌های پرتنش، بامزه‌ترین شخصیت فیلم خودش درباره‌ی همین موضوع شوخی می‌کند. و منظور از شوخی، از آن جنس شوخی‌های تصنعی و بی‌نمک فیلم‌های مارول نیست.

فیلم رادران خونی: بارا ناگا را از بازار تماشا کنید

«برادران خونی: بارا ناگا» آن‌قدر فیلم خوبی است که از بسیاری از اکشن‌های هالیوودی امروزی جلو می‌زند. فیلم با قلبی پر احساس، تمام نیازهای یک تماشاگر عاشق اکشن را برآورده می‌کند. ایده‌ی مرکزی ساده است: برادری میان مردانی که برای زندگی در خشونت، سلامت روان خود را قربانی کرده‌اند. چنین مضامینی را قبلا بارها دیده‌ایم. در آثار فیلمسازان مشهوری مانند جان وو (فردای بهتر، قاتل)، جانی تو (تبعیدی، مأموریت)، چد استاهلسکی (جان ویک) یا حتی لوکش کاناگاراج از هند (کایتی، ویکرام).

اما مسئله این نیست که چند بار چنین داستانی گفته شده، بلکه مهم این است که فیلمساز بتواند با ایده‌ای تکراری، چیز تازه‌ای روی میز بگذارد. فیلم به کارگردانی ابیلش چاندرا و شافیق یوسف، با ترکیب آشنا و ناآشنا، اثری خلق کرده که در عین تراژدی، لحظاتی غافلگیرکننده و خنده‌دار نیز دارد. در دورانی که سینمای اکشن با اشباع بیش‌از‌حد روبه‌روست و کمتر فیلمی به اندازه‌ی آثار کلاسیک دهه‌ی نود لذت‌بخش است، «برادران خونی: بارا ناگا» مثل نفسی تازه در این فضا می‌وزد.

برادران خونی

فیلم به‌خوبی می‌داند که موفقیت در سینمای اکشن وابسته به شخصیت‌هایی است که تماشاگر بتواند دوستشان داشته باشد یا از آن‌ها متنفر شود. کافی است تماشاگر دلش بخواهد «آدم‌های خوب» پیروز شوند و «آدم‌های بد» به‌دست آن‌ها تنبیه شوند. ساده‌تر از این نمی‌شود.

از نظر اکشن خالص هم فیلم چیزی کم نمی‌گذارد. دو بازیگر اصلی (شرناز احمد و شافیق کایل) در نقش دو برادر ناتنی، از همان دقایق ابتدایی تماشاگر را جذب می‌کنند. در روزگاری که حوصله‌ی مخاطب مدام کمتر می‌شود و حتی بلاک‌باسترهای پرخرج هالیوودی هم نمی‌توانند توجهش را حفظ کنند، «برادران خونی» کاری می‌کند که موبایل‌تان را کنار بگذارید. (نویسنده هم در ابتدا مشغول چک‌کردن گوشی بود، اما خیلی زود فهمید سکانس افتتاحیه قرار است نقشی کلیدی در روایت بعدی داشته باشد.)

One Battle After Another: نبردی پرهیجان و انسانی از پل توماس اندرسون

صحنه‌های مبارزه با دقت طراحی و با ریتمی حساب‌شده اجرا شده‌اند. یکی از تیراندازی‌ها حتی ادای دینی است به سکانسی از فیلم «جایی برای پیرمردها نیست» برادران کوئن، همان صحنه‌ی شبانه که خاویر باردم در تعقیب جاش برولین است. بازی دو نقش اصلی هم فراتر از انتظار است؛ هرچند ظاهرشان خشن و زمخت است، اما می‌دانند چطور بازی کنند، و این غافلگیرکننده است. به‌هرحال، کار هر کارگردانی نیست که قهرمانان اکشن را به بازیگرانی باورپذیر تبدیل کند.

خوشبختانه این فیلم از نظر فنی هم تیمی کاربلد دارد. بازیگران خردسالِ نسخه‌ی جوانی شخصیت‌های اصلی هم به‌خوبی نقش خود را ایفا کرده‌اند. حتی ضدقهرمان داستان، با اینکه انگیزه‌ای آشنا دارد، شخصیتی منسجم و باورپذیر است. و درباره‌ی همان شخصیت بامزه‌ی اول داستان؟ او هم قصه‌ی قدرتمند خودش را دارد. «برادران خونی: بارا ناگا» در تقریباً تمام جنبه‌ها اثری موفق است.

برادران خونی: بارا ناگا | یک تریلر اکشن پرشتاب

برادران خونی

اولین چیزی که در Bara Naga جلب توجه می‌کند، فیلم‌برداری اتمسفریک نیکولاس چین (Nicholas Chin) است که حال‌و‌هوایی نئونوآر و تصویری چشمگیر به فیلم داده، مخصوصاً در صحنه‌های شبانه.

فیلم از همان ابتدا به‌سرعت سراغ اصل مطلب می‌رود؛ سکانس افتتاحیه‌ای پر از اکشن و هیجان. موسیقی پرانرژی ریکی لیوناردی و ته‌اِنگ‌هویی در کنار حرکت دوربین پویای کارگردان‌ها، یادآور سکانس معروف کمین مرزی در فیلم Sicario است. درگیری‌های مسلحانه و نبردهای تن‌به‌تن با شور و مهارت طراحی شده‌اند و طراحی صدا نیز تأثیرگذاری صحنه را چند برابر کرده و حس حضور مستقیم در میدان نبرد را به تماشاگر می‌دهد. تنها ایرادی که می‌توان گرفت، استفاده‌ی مکرر از حرکت سریع دوربین (Fast Whip Pan) است که در ادامه‌ی فیلم هم تکرار می‌شود.

از نظر داستانی، فیلم حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد؛ اگر با روایت‌های همیشگی درباره‌ی برادری و خیانت آشنا باشید، چیز جدیدی غافلگیرتان نمی‌کند. بااین‌حال، یوسف و چندرا موفق شده‌اند داستان را پرکشش و سرگرم‌کننده نگه دارند و پر از پیچ‌و‌خم روایت کنند. اگر نگرانید که تریلر فیلم بیش از حد داستان را لو داده باشد، خیالتان راحت، آنچه در تریلر می‌بینید فقط بخش کوچکی از ماجراست. چندرا که فیلمنامه را با همکارانش نوشته، به‌اندازه‌ی کافی رد گم‌کنی و انحراف‌های روایی در فیلم گنجانده است.

اگرچه پیچش‌های داستانی فیلم چندان غیرمنتظره نیستند، اما به‌اندازه‌ای جذاب‌اند که مخاطب را تا انتها درگیر نگه دارند. داستان درباره‌ی عریف (Syafiq Kyle) و غز (Sharnaaz Ahmad) است؛ دو برادر خونی که به‌عنوان محافظان نخبه برای داتو زول (Wan Hanafi Su) کار می‌کنند، رهبر بانفوذ سازمان مخوف «ناگا».

عریف و غز از دوران کودکیِ سخت و فقیرانه‌شان همیشه مراقب یکدیگر بوده‌اند. زندگی‌شان پس از پیوستن به داتو زول رنگ تازه‌ای می‌گیرد. داتو زول وفاداری و فداکاری غز را تحسین می‌کند و حتی اجازه‌ی ازدواج او با دختر زیبایش شیلا (Amelia Henderson) را می‌دهد.

اما همه‌چیز به‌ظاهر بی‌نقص، ناگهان با وقوع یک تراژدی فرو می‌پاشد. عریف به ناحق متهم می‌شود به کاری که هرگز انجام نداده. از همین‌جا پیوند ناگسستنی میان او و غز به آزمایش کشیده می‌شود. با شدت گرفتن خشم و نفرت در وجود غز، عریف باید به هر قیمتی نام خود را پاک کند. تنها کسی که می‌تواند کمکش کند هرچند به‌شکلی غیرمنتظره، برادر تنی‌اش، جاکی (Syazwan Zulkifly) است؛ کسی که سال‌هاست با او هیچ تماسی نداشته از وقتی که عریف گذشته‌اش را پشت سر گذاشت.

نقد و بررسی فیلم Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba – Infinity Castle

طبق معمولِ فیلم‌های مالزیایی، کمی شوخی و لحظات طنز هم در فیلم وجود دارد و این‌بار شخصیت جاکی چنین نقشی دارد. هرچند این لحظات گاه به اندازه‌ی کافی سرگرم‌کننده‌اند و از تلخی فضای فیلم کم می‌کنند، اما گاهی هم بیش‌از‌حد طول می‌کشند و کمی نامتناسب به نظر می‌رسند.

با اینکه زمان فیلم کمی بیش از دو ساعت است، یوسف و چندرا ریتمی روان و منسجم حفظ کرده‌اند. حتی وقتی فیلم گاهی نفسی تازه می‌کند، از مسیر اصلی‌اش منحرف نمی‌شود و حوصله‌ی تماشاگر را سر نمی‌برد.

Blood Brothers: Bara Naga از حضور بازیگران قدرتمندی بهره می‌برد، به‌ویژه سیافیک کایل و شرناز احمد در نقش دو برادر اصلی. سایر بازیگران از جمله شوکری یاهیا و زامارول هشام نیز در نقش‌های فرعی خود (به‌ترتیب در نقش پسر داتو زول، فادلان، و کارآگاه عدلی) درخشان‌اند.
فراموش نکنید بعد از پایان فیلم از سالن بیرون نروید، چون یک صحنه‌ی میان‌تیتراژ هم در انتظار شماست.

منبع: caseymoviemania


فینال بازار لجندز لیگ ۵ با بیگزموگ، سام صابری و خفن‌های یوتوب + جایزه گوشی گیمینگ برای بیننده‌ها

فینال بازار لجندز لیگ ۵ با بیگزموگ، سام صابری و خفن‌های یوتوب + جایزه گوشی گیمینگ برای بیننده‌ها

Loading

نظرات

اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها