سریال افعی تهران پس از انتشار در همان قسمت‌های اول توانست طرفداران فیلم و سریال را مجذوب خود کند. قسمت اول این سریال در زمستان ۱۴۰۲ منتشر شد و پس از ۱۴ قسمت به پایان رسید، در ادامه با نقد سریال افعی تهران همراه مجله بازار باشید.

بی‌شک می‌توان گفت یکی از محبوب‌ترین آثار پلتفرم فیلم‌نت افعی تهران است. فیلم‌نت در کارنامه‌ی خود آثار اجتماعی مختلفی را جای داده است که هرکدام مباحث مختلفی را در داستان خود مطرح می‌کنند و در این زمینه حرفی برای گفتن دارند، از مجموعه‌های اجتماعی موفق این پلتفرم می‌توان به پوست‌ شیر، دفتر یادداشت و در انتهای شب اشاره کرد. این موفقیت فیلم‌نت زمانی نمایان می شود که پلتفرم‌های دیگر در سال‌های گذشته آثاری را منتشر کرده‌اند که تعدادی از آن‌ها حتی ارزش تماشا کردن راهم ندارند. موارد مختلف در سریال‌های فیلم‌نت به نحوی اجرا می‌شوند که به سادگی مخاطبین را تا انتهای سریال درگیر داستان خود می‌کنند.

کارگردان و نویسنده افعی تهران

کاگردانی سریال افعی تهران توسط سامان مقدم انجام شده است و نویسندگی این سریال را پیمان معادی که خود نقش اصلی این مجموعه راهم ایفا می‌کند، انجام داده است. داستان افعی تهران در بخش‌های مختلف حاوی مقداری از کمدی سیاه است اما همچنان تم رازآلود و جدی خود را حفظ می‌کند. آرمان بیانی (پیمان معادی) منتقد و مدرس در حوزه سینما تلاش می‌کند تا قبل از رسیدن به دهه‌ی پنجم زندگی‌اش اولین فیلم خود را بسازد او در این راه با چالش‌های مختلفی روبرو می‌شود.

محوریت داستان افعی تهران موضوعی است که شاید تابحال به‌صورت مستقیم در فیلم و سریال‌های ایرانی شاهد پرداختن به آن نبودیم. برای ساخت همچین سریالی سازندگان می‌بایست طوری‌ شرایط را فراهم کنند که مخاطبین بتوانند تاحد زیادی با نقش اصلی همزاد پنداری کنند و بخاطر این‌که موضوع اصلی داستان دغدغه‌ی درصد زیادی از مردم نیست ساخت این مجموعه ریسک بسیاری داشته است. در سبک‌های مختلف موارد بسیاری برای نمایش به مخاطبین وجود دارد اما در سریال افعی تهران با وجود جذابیت در اتفاقات روزمره‌ی کرکتر اصلی و موارد پیرامونش همچنان به پرداخت‌های متفاوتی نیاز است تا بتوان مخاطبین را راضی نگه‌داشت. برای ارتباط بیشتر مخاطبین با داستان در افعی تهران از دو موضوع استفاده شده است. اولین موضوع استفاده از جریان جنایی است که باعث می‌شود در موقعیت‌های مختلف با اثری راز آلود مواجه شویم، دومین موضوع‌ هم تمرکز داستان بر کرکتر اصلی یا همان آرمان بیانی است.

شروع افعی تهران

در شروع سریال آرمان بیانی را مشاهده می‌کنیم که به محل قتلی می‌رود. شواهد موجود نشان میدهند که این قتل توسط افعی تهران انجام شده است.افعی تهران قاتل زنجیره‌ای ناشناسی است که تنها افراد کودک آزار را به قتل می‌رساند. زمانی که آرمان بیانی به محل قتل می‌رسد شروع به صحبت کردن با ماموران پلیس می‌کند اما پس از مدت کوتاهی او را از صحنه قتل دور می‌کنند. پس از سکانس اول متوجه می‌شویم که آرمان بیانی منتقد سینمایی است که قصد دارد سریالی در مورد افعی تهران بسازد.

در قسمت آغازین سریال شاهد پیش زمینه‌ی مناسبی از داستان کلی افعی تهران هستیم. آرمان بیانی به‌خاطر مشکلاتی که دارد به یک تراپیست مراجعه می‌کند، در جلسه‌ی مشاوره اهداف خود را از ساخت سریالی در مورد افعی تهران بیان می‌کند. او اعتقاد دارد که شباهت زیادی به افعی تهران دارد و تنها تفاوت‌های جزئی باعث هنرمند شدن او و قاتل شدن افعی تهران شده است. آرمان بیانی کودکی خوبی نداشته است و دائما در سریال شاهد فلش بک‌هایی هستیم که خاطرات تلخ او از پدرش را نشان می‌دهد. یکی از مواردی که ساخت سریال افعی تهران را برای آرمان جذاب می‌کند همین موضوع است. این موارد تماما درقسمت اول ارائه می‌شوند و هدف از انتقال این حجم از اطلاعات را در یک قسمت می‌توان بخاطر این موضوع دانست که در قسمت‌های بعدی مخاطبین درگیر داستان نشوند.

افعی تهران یک درام روان شناختی است. با توجه به روند قسمت اول این تصور وجود داشت که سریال ژانر جنایی دارد اما با پیش‌روی داستان همه‌چیز تغییر کرد. تمامی موارد در افعی تهران فدای نقش اصلی شده‌‌اند و همه‌چیز دست به دست هم داده‌اند تا تنها به او بپردازند. در زمینه ی ساخت کرکتر افعی تهران تاحد بسیار زیادی موفق عمل‌ کرده است و توانسته یک اتفاق جدید را در سینمای ایران رقم بزند. می‌توان گفت در افعی تهران بجای اینکه شاهد روایت‌محور بودن باشیم شاهد شخصیت‌محور بودن داستان هستیم.

فلش بک‌ها در افعی تهران

یکی از نکاتی که افعی تهران را نسبت به آثار دیگر متمایز می‌کند فلش‌بک‌ها است. نمی‌توان گفت در افعی تهران شاهد بهترین فلش‌بک‌ها هستیم و هیچ ایرادی در آن‌ها وجود ندارد، اما این فلش‌بک‌ها به‌طور کلی کمک زیادی به ساخت و شناخت کرکتر آرمان بیانی می‌کنند. فلش‌بک‌ها نشان دهنده‌ی اتفاقاتی هستند که در کودکی آرمان بیانی رخ‌ داده‌اند. آرمان بیانی با پشت‌سر گذاشتن این اتفاقات حالا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم‌ می‌کند که به صورت‌های مختلف در روند زندگی او تاثیر می‌گذارند. در افعی تهران کرکتر آرمان بیانی به شکل ماهرانه‌ای ساخته می‌شود و می‌توان به سادگی با آن همزاد پنداری کرد.

داستان افعی تهران روایت‌گر شرایط جامعه، مشکلات کودکان، تربیت کودکان و مسائلی از این قبیل است. برای ارتباط بهتر با داستان افعی تهران پیمان معادی از روش جالبی استفاده کرده است. به‌غیر از فلش‌بک‌هایی که داستان گذشته را روایت می‌کنند مسئله‌ی مهم دیگری هم در روند فیلم جریان دارد. آرمان بیانی که در نزدیکی دهه‌ی پنجم عمرش است، یک ازدواج ناموفق را پشت‌سر گذاشته و یک پسر پنج ساله به نام بابک دارد. بابک (ماهور نعمتی) با مادرش (آزاده صمدی) زندگی می‌کند اما بخاطر یک‌سری از موضاعات بابک باید مدتی پیش پدرش زندگی کند.

حالا دو روایت مختلف در فیلم جریان دارد، دشواری ارتباط برقرار کردن آرمان و پسرش بابک و همچنین فلش‌بک‌هایی که نشان دهنده‌ی رابطه‌ی نابسامان آرمان و پدرش در کودکی هستند. این نوع روایت داستان گذشته و حال باعث می‌شود تا شخصیت‌پردازی بسیار خوب از آب در بیاید. در این میان نویسنده و کارگردان سریال افعی تهران توانسته‌اند یک رابطه‌ی واقعی میان پدر و فرزند را به خوبی به نمایش بگذارند.

افعی تهران راه جدید را در سریال‌های ایرانی در پیش گرفته‌است. این راه با توجه به تازگی‌اش چالش‌ها زیادی داشته‌است و با روایتی نرم قصد انتقال موضوعی مهم را دارد. نمی‌توان این سریال را اثری بی‌نقص دانست اما مشکلات موجود در آن قابل چشم‌پوشی هستند. افعی تهران نشان دهنده‌ی رابطه پویایی میان پدر و فرزند است و توانسته این موضوع را از سطح کلیشه‌ای همیشگی خود خارج کند و برای مدت طولانی در ذهن مخاطبین خود بماند. پایان بندی افعی تهران هم فاصله‌ی زیادی از پایان بندی‌های کلیشه‌ای دارد و در این‌ بخش باید از پیمان معادی و سامان مقدم تشکر کرد که به شعور مخاطب احترام گذاشته‌اند و اثر ارزشمندی را تولید کرده‌اند.