بازی UFL پس از انتشار نسخه‌ی بتا خود و تاخیرهای متعددش در عرضه‌ی شماره اصلی، بالاخره انتشار یافت و ما را با رقیب جدید فیفا یا همان FC روبرو نمود. آیا بازی فوتبالی جدید یواف‌ال می تواند رقیب درستی برای FC و eFootball باشد؟ برای مطالعه‌ی پاسخ این سوال می‌بایست با نقد و بررسی بازی UFL همراه مجله بازار باشید.

بگذارید قبل از هرچیزی به پایانه‌های نسل هشتم بازی‌های ویدیویی برویم؛ پایانه‌ای که هنوز هم در آن زمان سری بازی‌های محبوب PES یا همان پِس با موتور گرافیکی فاکس ساخته می‌شدند و رویه‌ی تولیدی خودشان را سپری می‌کردند اما هرچه که جلوتر می‌رفتیم و دچار تغییر نسل ویدیو گیمی‌مان می‌شدیم، کونامی (Konami) نیز تغییر حالت داد و یک ریبرندینگ یک‌باره‌ای را انجام داد. حاصل این ریبرندینگ تغییر استراتژی تولیدی و مارکتینگ PES، تغییر نام این اثر به eFootball و بروزرسانی موتور بازی‌سازی آن از FOX به آنریل انجین بود.

در ادامه می‌توانید تریلر بازی UFL را مشاهده کنید.

در حال‌حاضر eFootball به‌خاطر همین تغییر رویه‌ی استراتژی، بر روی «لیونل مسی» سرمایه‌گذاری می‌کند و یک اثر رایگان را به جامعه‌ی مخاطبین و طرفداران حوزه فوتبال ارائه می‌دهد و از بخش آنلاین و بسته‌های الحاقی‌اش هم تغذیه‌ی درآمدی می‌نماید؛ تا جایی که آمارها و کیفیت این بازی نشان می‌دهند، eFootball یک پروژه به‌نسبت شکست خورده به حساب می‌آید که بزور به نفس کشیدنش ادامه می‌دهد، از آن طرف هم کمپانی الکترونیک آرتز (EA) با ریبرندینگ FIFA به FC کیفیت و قدرت خودش را بیشتر کرده و شاهد افزایش درآمد، کاربران و پیشرفت چشمگیری شده است. در این حالت ما با بازار بی‌رقیبی روبرو هستیم که بر دستان پول‌پرست EA می‌چرخد و از آن طرف هم کونامی با eFootball کم آورده است، در نتیجه جای چند بازی فوتبالی دیگر حس می‌شود.

دقیقا در این حالت است که بازی UFL پا به میدان می‌گذارد و صحنه‌ی رقابت را به سه بخش مختلف تقسیم می‌کند البته دو بخش ای‌فوتبال و یواف‌ال به بخش اف‌سی نمی‌رسند اما در هر حال چیزی است که رقم خورده و در صنعت جهانی بازی‌های ویدیویی به انتشار رسیده است. تا جایی که اطلاع دارم، سرمایه‌گذاران بسیاری بر روی UFL حساب باز کرده‌اند، یکی از این سرمایه‌گذارها کسی نیست جزء «کریستیانو رونالدو» که باعث افزایش هایپ کاربران این محصول شده است؛ جالب است این را هم بدانید که بازی یو‌اف‌ال همانند eFootball با موتور Unreal Engine 5 ساخته شده است. در نهایت به پرسش اول این مطلب می‌رسیم، آیا UFL بازی امیدوار کننده‌ای است؟ در ادامه همراه من باشید تا وارد مباحث اصلی شویم.

اولین بازی بزرگ استودیوهای UFL

شاید جالب باشد که بدانید بازی UFL به‌عنوان اولین ساخته‌ی دو استودیو مشترک XTEN LIMITED و Strikerz شناخته می‌شود؛ درواقع این دو شرکت طراحی بازی تاکنون و به‌صورت رسمی، بازی خاصی را دیزاین و منتشر نکرده‌اند و یواف‌ال اولین محصول تایید شده‌ی آن‌ها به حساب می‌آید البته این را هم اضافه کنم که استودیو XTEN LIMITED بیشتر به‌عنوان «ناشر UFL» فعالیت کرده است، در گذشته نیز تجربه‌ی نشر بازی‌هایی همچون Ashen Knights: Foreshadow و Last Outlander را داشته است با اینکه این دو اثر، به‌شدت کوچک و مختصر هستند اما به هر حال در تجربه‌سازی XTEN نقش داشته‌اند.

به هر حال و طبق چیزی که مشهود است، این دو شرکت بازی‌سازی آنطور که باید و شاید تجربه ندارند و ممکن است همین امر موجب آسیب‌زدگی‌شان شود. این مسئله را بیان کردم تا به سراغ بازی‌های چند میلیارد دلاری EA و کونامی برویم و‌‌ به‌صورت موضعی اشاراتی داشته باشیم. شرکت‌هایی که در حوزه‌های مختلف بازی‌های ویدیویی زیست کرده‌اند و کاسب اطلاعات و تجربیات متعددی در این زمینه شده‌اند، با این حال هنوز هم لَنگ زده و دچار مشکلات و باگ‌های بسیاری می‌شوند البته این موضوع نمی‌تواند دلیلی بر این باشد که استودیوهای XTEN LIMITED و Strikerz کاربلد نیستد، خیر؛ ربطی ندارد اما در حال‌حاضر ما صرفا به «خودکار و کاغذهایی» دسترسی داریم که آمار را بیان می‌کنند و ما نیز وظیفه داریم این آمار را به شما انتقال دهیم.

گاهی می‌شود که شرکت‌های «تازه‌نفس» از کمپانی‌های بالغ و با تجربه‌ نیز عملکرد بهتری نشان می‌دهند و این تماما به هوش، ذکاوت،‌ رهبری و خلاقیت این دسته شرکت‌ها بستگی دارد. بازی UFL با اینکه اولین بازی رسمی XTEN LIMITED و Strikerz محسوب می‌شود اما به نسبتِ چیزی که ارائه می‌دهد می‌تواند در آینده به‌عنوان رقیب جدی eFootball و FC ظاهر شده و شناخته شود.

آیا رقیب جدید آلتیمیت تیم ظهور کرده است؟

یکی از اولین بخش‌های تبلیغاتی UFL مانور بر این موضوع بود که ما در بازی‌مان یک «بخش آنلاین عدالت‌محور» را پوشش می‌دهیم که هر کاربری با هر نوع سلیقه، ویژگی و حیث مالی می‌تواند پیروز میادین نبرد فوتبالی UFL باشد؛ اینکه این اتفاق به مرور زمان چگونه بهتر می‌شود را نمی‌دانم اما این را درک کردم استودیو Strikerz به‌خوبی از پس این کار برآمده است؛ ما با تمی روبرو هستیم که حداقل در این تم پویا و پر رنگ، به بازیکنان و فوتبالیست‌های حرفه‌ای و Professional بسیاری دسترسی داریم، آن هم به‌صورت کاملا رایگان، در نتیجه در همین رگه‌های اولیه و الگوهای طراحی شده می‌توانیم آن هدف ماجراجویانه سازندگان را مشاهده کنیم که برخلاف FC Ultimate Team حرکت کرده و یک الگوریتم‌دیزاین مثبت را به ثمر نشانده است.

یکی از مشکلات بررسی‌های زودهنگام «بازی‌های آنلاین ورزشی» این است که با حداقل کاربر وارد سرورهای بازی‌تان می‌شوید و نمی‌توانید آن تجربه‌ی واقعی که باید را کسب کرده و دریافت نمایید به همین خاطر نمی‌توانم آنقدر دقیق به بحث ویژوال و کیفی بخش آنلاین UFL بپردازم اما این امکان را دارم که به‌صورت کلی نگاهی به این مدل بخش‌ها داشته باشم و آن‌ها را با شما به اشتراک بگذارم. قبل از هرچیزی بایستی باز هم اشاره کنم که یو اف ال یک اثر Free-to-play محسوب می‌شود اما امیدوارم این فیری-تو-پلی بودن از کم‌ارزشی نیاید و به کم‌بهایی نرسد، بلکه مثل آثار مختلفی همچون فورتنایت و موارد مشابه با عملکرد مثبتی روبرو شود و دچار برهم ریختگی اهدافی نشود. من شخصا ترجیح می‌دهم برای یک بازی پول خرج کنم و به یک پکیج کامل دسترسی داشته باشم تا اینکه با یک محصول Free-to-play اذیت شوم، امیدوارم که UFL به‌خوبی از پس انتشار بروزرسانی‌ها و پشتیبانی‌های کاملا رایگانش برآید.

بخش اصلی UFL در قسمت آنلاین بازی، لیگ جهانی یواف‌ال است که تقریبا سعی می‌کند با Ultimate Team فیفا رقابت کند؛ درواقع شما می‌بایست تیم و باشگاه خودتان را تاسیس کنید و به مدیریت و پیشرفت بازیکنان و باشگاه‌تان بپردازید. در مراحل اولیه‌ی بازی با یک شروع معمولی روبرو می‌شوید که یک‌سری بازیکنان نرمال را در اختیار شما قرار داده است؛ رقابت و ترکیب‌پذیری لیگ‌هایتان نیز با توجه به رنک و قدرت بازیکنان‌تان می‌باشد که همین امر از موضوع Pay-to-win شدن UFL جلوگیری کرده است. درواقع شما با افزایش بازی‌ها، بهتر کردن امتیاز و مهارت‌های بازیکنان، پیشرفت دادن باشگاه و ورودی و خروجی‌های مختلف و بردهای متعدد، رنک خودتان را افزایش می‌دهید و وارد رقابت‌های سنگین‌تری می‌شوید.

بخش‌های آنلاین دیگری وجود دارد که به ترتیب به نام‌های Premier Division (رقابت رنکینگ و امتیازی با جوایز منحصربه‌فرد)، Pro Tournaments، حالت‌های 2v2، 3v3، تورنومنت‌های کاستوم و رویدادهای مختلف حضور دارند. متاسفانه تعداد مودها و بخش‌های آنلاین قابل توجه نیست و نمی‌تواند تمام مدل‌های سلیقه‌ای را پوشش دهد، برای مثال؛ UFL بخش پرطرفدار کریر مود را در اختیار ندارد البته ممکن است این بخش با افزایش کاربران بازی، به یواف‌ال اضافه شود اما چیزی که در حال‌حاضر وجود دارد اینگونه به‌نظر می‌رسد که Strikerz در تنوع بخش‌های مولتی‌پلیر بازی کمی نامتعارف عمل کرده است. به این موضوع هم اشاره کنم که نگران وجود داشتن یا نداشتن بخش آفلاین-کوآپ UFL نباشید چرا که با یک بخش آفلاین بسیار متفاوت روبرو هستیم که در ادامه در مورد این بخش صحبت می‌کنیم و به موارد متعددی از آن می‌پردازیم اما این را بدانید که این بخش در UFL نیز با همان زبان‌های مشترک کنترلینگ بازی‌های فوتبالی کار می‌کند و استرس دکمه‌های جدید را هم نداشته باشید.

گیم‌پلی بازی می‌توانست بهتر و نوآورانه‌تر باشد

در طی تجربه‌ای که داشتم، گیم‌پلی UFL آن چیزی نبود که باید می‌بود،‌ درواقع زمانی که یک محصول تازه‌نفس را به همراه یک «هایپ گسترده» عرضه می‌کنیم، بایستی در زمان عرضه یک اعتدال کیفی و رقابتی را نیز رعایت نماییم وگرنه اتفاقی همچون سری بازی‌های PES برایمان رقم می‌خورد و نمی‌توانیم در ادامه‌ی مسیرمان به‌درستی حرکت کنیم. گیم‌پلی بازی UFL بیشتر از هرچیزی شبیه‌به eFootball بود، به‌عبارتی دیگر همانند این بود که eFootball را در قالب دیگری ارائه داده باشند، چگونه؟ شما کافی است جزئیات و تیم‌ها را تغییر دهید و در بطن‌تان از همان eFootball بهره‌وری نمایید، چه اتفاقی میفد؟ بازی بیشتر از اینکه واقع‌گرایانه شود، آرکیدطور می‌شود و این مسئله ما را به تشابه eFootballوارمان می‌رساند.

بازی یواف‌ال در بحث‌های متعددی از نظیر گیم‌پلی ضعف دارد، در مرحله‌ی اول بایستی بگویم که گیم‌پلی این اثر اصلا و به هیچ عنوان واقع‌گرایانه نیست و بیشتر شبیه به eFootball و بازی‌های موبایلی بازار ظاهر می‌شود. در مرحله‌ی دوم ضعف‌ها در طول تجربه‌تان تقسیم شده و آسیب می‌رسانند، برای مثال؛ مهم‌ترین عامل تجربه‌ی یک بازی فوتبالی حسی است که از آن دریافت می‌کنید، UFL از طریق گیم‌پلی به هیچ عنوان نمی‌تواند این احساس را به شما منتقل کند چرا که در موضوع حس‌سازی و جریان‌سازی هیجان کم میاورد و شکست خورده محسوب می‌شود.

از مواردی مثل شوتینگ و ضربات ایستگاهی و پنالتی نیز بگذریم، چرا که حداقل دو سالی زمان نیاز دارند تا بهبود یابند. سیستم شوتینگ آنقدر بی‌حد و مرز «نامتوجه» است که به این راحتی‌ها به آن عادت نمی‌کنید، چرا؟ چون هیچ پایه و اساسی ندارد و صرفا از یک الگوریتم شوتینگ رندوم استفاده می‌کند، به‌عبارتی دیگر هیچ پایه و اساسی برای این سیستم طراحی نشده و همه‌چیز به‌صورت اتفاقی رقم می‌خورد، در نتیجه اگر عاشق شوت زدن هستید که طبیعتا هستید، فعلا به سراغ UFL نیایید.

گرافیک و بحث فنی یواف‌ال جای کار دارد

من زمانی که متوجه شدم UFL همانند ای‌فوتبال با آنریل انجین ۵ ساخته می‌شود و آن تریلر گیم‌پلی‌های دکوریک بازی را تماشا کردم، واقعا نسبت به گرافیک فنی و هنری بازی امیدوار و شگفت‌زده شدم اما در حال‌حاضر به هیچ عنوان تجربه‌ی این بازی را پیشنهاد نمی‌کنم، چرا که UFL علاوه‌بر نداشتن گیم‌پلی، گرافیک فنی خوبی هم ندارد و همانند یک بازی موبایلی عمل می‌کند. جزئیات بازی به‌شدت در سطح پایینی قرار دارند و نمی‌توانند مثبت ظاهر شوند؛ از آن طرف هم باگ‌ها به سراغ‌مان می‌آیند و بارها و بارها اذیت‌مان می‌کنند.

بگذارید مثالی برایتان بزنم، من بارها شده که به سمت دروازه تیم مقابل شوت وارد کرده‌ام و در طول مسیر نیز این شوت به بازیکنان همان تیم برخورد کرده و به اوت کرنر رفته است اما هیچ Corner kick به من داده نشده است. از این بگذریم، به سایه‌ها و باگ‌های نورپردازی اشاره نکنم، در طول تجربه‌ام به دفعات بسیاری مشاهده کننده رفت/آمد سایه بازیکنان بوده‌ام،‌ به‌حدی که از یک جایی به‌بعد هیچ سایه‌ای را مشاهده نکردم، همین موارد باعث شدند که نسبت به بازی «دل‌سرد» شوم و نا امیدانه به سمت تجربه‌ی FC بازگردم.

این مورد را هم در نظر بگیرید که UFL هنوز از لحاظ لایسنس کامل نیست، با اینکه استودیوهای این اثر لایسنس FIFPro و ۵۰۰۰ بازیکن واقعی را تهیه کرده‌اند اما به لایسنس تیم‌های بسیاری دسترسی ندارند، شاید هم بتوانم بگویم که به لایسنس هیچ تیم خاصی دسترسی ندارند. ما صرفا می‌توانیم با باشگاه‌هایی مثل وستهام، پی‌اس‌وی، شاختار دونتسک، موناکو، اسپورتینگ لیسبون، سلتیک، رنجرز و تعداد کمی دیگر، به مصاف بازی‌های واقعی حرکت کنیم در غیر اینصورت می‌بایست به سراغ تیم‌های تخیلی UFL برویم که از آن ۵۰۰۰ نفر تشکیل شده‌اند و هرکدام ویژگی‌های خودشان را دارند، برای مثال؛ در یکی از تیم‌ها تمام سوپر استارها را می‌بینیم و در تیم تخیلی دیگر صرفا بازیکنان منچسترسیتی را مشاهده می‌کنیم.

از طراحی UI بازی هم که چیزی نگویم که همانند طراحی تیم‌های «اختصاصی و تخیلی UFL» و نام‌گذاری‌شان افتضاح است، با اینکه این ایده تیم‌های کاستوم شده جالب به‌نظر می‌آید و شخصا آن را در این شرایط محدودمحور مثبت می‌دانم اما مسائل دیگری که تا به الان به آن‌ها اشاره داشته‌ام، در ذوق و تجربه‌مان می‌زنند. یواف‌ال همانطور که اشاره کردم، اثر پر جزئیاتی نیست و صرفا در بخش آنلاینش متمرکز بوده است؛ به همین خاطر موسیقی و صداگذاری خاصی را هم دریافت نمی‌کنیم و از این دو بخش نیز عبور می‌نماییم. بعد از این همه نکته‌ی منفی اگر بخواهم یکی از نکات مثبت یواف‌ال را به شما معرفی کنم، جزئیات و طراحی چهره بازیکنان را عنوان می‌نمایم که در سطح اولیه‌ی خوبی قرار دارند و صددرصد در آینده بهتر می‌شوند؛ سیستم خوشحالی بازیکنان هم در یک کلمه «بد»‌ است و نیاز به مشکل‌زدایی بسیاری دارد.

بازی UFL بر اساس کد ارسالی ناشر (XTEN LIMITED) و بر روی PS5 بررسی شده است.

به عنوان کلام آخر بایستی بگویم که بازی UFL به‌عنوان اولین محصول رسمی استودیوهای بازی‌سازی XTEN LIMITED و Strikerz هنوز جای کار دارد؛ نه یک سال، نه دو سال، بلکه به چیزی حدود پنج‌سال زمان احتیاج دارد تا بتواند در مقابل رقیب باهوشی مثل FC قد عَلم کند. یواف‌ال هیچ تمرکز مثبتی در بخش آفلاین ندارد و صرفا به بخش آنلاین و چند نفره‌اش پرداخت نموده است به همین خاطر می‌توانم تنها از بخش آنلاین اختصاصی‌اش که در برابر Ultimate Team فیفا ایستاده است تقدیر نمایم. در پایان پیشنهاد می‌کنم که به سراغ این بازی نروید و تا دو الی سه سال آینده تجربه‌اش نکنید.

در ادامه خوشحال می‌شویم که نظرات‌تان را نسبت‌به بازی UFL به اشتراک بگذارید تا در کنار یک‌دیگر و در مجله بازار به گفتگو بپردازیم.