بازی Mario Kart World هم با انتشارش بار‌ی‌دیگر فرصت تجربه‌ِ جدیدی از سری افسانه‌ای Mario Kart به ما دهد تا باز هم به دنیایی سفر کنیم که مملو از خاطرات خوش کودکی تا نوجوانی است. سری‌های متفاوتی از این بازی را تجربه کرده‌ام و همیشه در جمع‌های دوستانه و خانوادگی به سراغ تجربه‌ی حالت‌ها چند نفره‌ای از این اثر می‌رویم اما آیا یک ماریوی جهان‌باز (Open-World) می‌تواند نویدِ یک تجربه‌ی ارزشمند دیگر را به ما هدیه دهد؟

بیشتر از هر مسئله‌ای که در نظر بگیرید، نکته‌ی گِرهِ ماجرا، انتشار این بازی با زمان در دسترس قرار گرفتن Nintendo Switch 2 است، بسیار آسان می‌توان فهمید که قرار است Mario Kart World، وکیل مدافعی برای این کنسول دستی جذاب باشد اما به‌خوبی می‌دانید که قرار نیست اشتباه هر یک را به پای دیگری بنویسیم ولی مشخص است که این گره اگر به خوبی باز نشود، تبدیل به کورگِرهی خواهد شد که به هر دو ضربه می‌زند، از آن جایی که پند هر مطلب در انتهای اوست، همراه مجله بازار باشید تا ببینیم که آیا می‌توانیم این گره را باز کنیم یا اینکه خودمان هم گره می‌زنیم.

بازی Mario Kart World | یک گام بلند، اما ناتمام در سری ماریو کارت

بازی‌های Mario را می‌توان به یکی از ستون‌های اصلی صنعت بازی‌های ویدیویی تمثیل کرد. اولین اثر این فرانچایز که در سال ۱۹۹۲ برای کنسول SNES منتشر شد، ما را با شخصیت‌های دوست‌داشتنی آشنا کرد و با آتیم‌های عجیبش به عمق مسابقاتی دعوت کرد که هیجان داشت. این بازی همیشه توانسته طیف گسترده‌ای از بازیکنان را با هر سلیقه و دیدگاهی، با خود همراه کند، فرانچایزی که کم موفقیت ندارد و با نسخه Mario Kart 8 Deluxeاش رکورد پرفروش‌ترین بازی تاریخ نینتندو سوییچ را شکست، نتیجه آن شد که همه انتظار داشتند و میزانش هم بالا بود.

نمی‌خواهم وقت را تلف کنم اما باید به شما بگویم که اگر نمی‌دانید، متوجه شوید که Mario Kart World با وعده جهان‌باز یا همان اوپن‌ورد (Open-World) با هدف یک تجربه‌ی گسترده‌تر، پا در مسیری جاه‌طلبانه گذاشت. Nintendo در تلاش بود تا با ترکیب سنتی ماریو و آزادی‌عمل برای اکتشاف یک دنیای‌باز، سطحی بالاتر از نسخه‌ی Super Mario Odyssey ارائه دهد. در ظاهر که Mario Kart World همان هسته‌ی همیشگی خود را دارد و امضای گیم‌پلی اعتیادآور و پرهرج‌ومرج را به‌خوبی به نمایش می‌گذارد.

شما بازهم در Mario Kart World مسابقات پرسرعت را شاهد هستید که در آن مهارت رانندگی و استفاده استراتژیک از آیتم‌ها اهیمت بالایی دارد و به نظر من با کمی چاشنی شانس، تعیین‌ خواهد شد که برنده چه کسی است اما این بازی در همین جا باقی نمی‌ماند بلکه نینتندو با معرفی حالت‌ها و مکانیک‌های جدیدش تلاش شایانی داشته که تجربه‌ای تازه و متفاوت ارائه دهد. اولین حالت، حالت Knockout Tour بازی Mario Kart World بود که نظر من را به خود جلب کرد.

عملاً می‌توان حالت Knockout Tour را به‌عنوان ستاره‌ی درخشان Mario Kart World شناخت. در این حالت شما قرار است با ۲۳ نفر دیگر (مجموعاً ۲۴ نفر) در مسیری وسیع و به‌هم‌پیوسته به رقابت بپردازید اما چالش جذاب این بخش، این است که در هر چک‌پوینت (Checkpoint) چهار بازیکن آخر، از مسابقه حذف می‌شوند. این مکانیزیم به نظرم بهترین ایده در این بازی بوده و شباهت‌هایی به بازی‌های بتل‌رویال دارد. هربار که به یک نقطه‌ی چک‌پوینت نزدیک می‌شوید شما و سایر بازیکنان قرار است فشار روانی بیشتری را تحمل کنید و دست به هر کاری بزنید تا در مسابقه بقاء بیابید؛ در این سبک از مسابقه هر مانعی، حکم تیر خلاص را داشته و هر میانبری مانند جانی اضافه عمل می‌کند. نیازی به توضیح اضافی نیست، شما در Mario Kart World امکان لوکال بازی کردن را هم دارید و می‌توانید بازی را تا چهار نفر به‌صورت Split-Screen روی یک کنسول تجربه کنید.

مود Knockout Tour بازی Mario Kart World جذاب و نوآورانه است و به‌قدری خوب کار شده که می‌تواند تبدیل به یک بازی مستقل شود. در این بخش توسعه‌دهندگان سعی داشته‌اند با طراحی هوشمندانه مسیرها که به‌صورت پویا تغییر می‌کنند و میانبرهایی که به‌طور متعدد در برابر شما ظاهر می‌شوند، عمقی استراتژیک به بازی ببخشند و سطح چالش‌های بازی را به لولی جدید ارتقاء دهند. این سیستم به‌خوبی کار شده است و می‌تواند چه برای کسانی که طرفدار این بازی هستند و چه برای کسانی که قرار است برای اولین‌بار این سری را تجربه کنند جذاب ظاهر شود.

مود بعدی بازی ماریو کارت ورلد، حالت جهان‌باز (Free Roam) آن است. تبلیغات این بازی، مانورهای زیادی داشت اما یکی از بزرگ‌ترین نقاط تبلیغاتی سوپر ماریو کارت جدید همین حالت بود. مودی که می‌تواند شما را به جهانی‌باز ببرد و اجازه دهد در محیطی وسیع که شامل بیابان‌ها، کوه‌ها، شهرها، سواحل و دریاهای کم‌عمق است، رانندگی کنید و به کاوش بپردازید اما این ایده روی کاغذ، شاید جذاب باشد ولی در عمل، بازی نمی‌تواند به قول‌های خود عمل کند و از پس انتظارات‌تان به‌طور کامل برآید.

گشت‌و‌گذار آزاد بسیار هم زیبا است اما به شرط آن که دنیای بازی خالی و بی‌روح به نظر نرسد، دقیقاً موردی که در این بازی اتفاق می‌افتد. در Mario Kart World با آزادی عملی طرف هستید که فاقد فعالیت‌های متنوع است و حس اکتشاف را پس از مدتی در شما کور می‌کند و نمی‌تواند به آرمان‌های خود برسد. سورپرایزی که قرار است شیرین باشد با حس و مزه‌ای که ندارد به پایان می‌رسد و در نهایت زمان شما در Free Roam قرار است صرف رانندگی در محیط‌های وسیع اما کم‌محتوا شود، بدون فعالیتی جذاب یا ماموریتی معنا دار.

محتوایی که صرفاً در این بخش قرار است با آن روبه‌رو شوید، چالش‌هایی است که عمدتاً به P Switchها محدود می‌شوند که قرار است شما را با ماموریت‌های کوتاه درگیر کنند. این ماموریت‌ها شامل جمع‌آوری سکه، عبور از چک‌پوینت‌ها یا انجام حرکات نمایشی در زمان محدود است و در ابتدا بسیار سرگرم‌کننده ظاهر می‌شوند اما به‌سرعت تکراری شده و فاقد ابتکار لازم برای نگه‌داشتن شما به شکل طولانی‌ مدت هستند. اگر بخواهم حالت Free Roam بازی Mario Kart World را خلاصه کنم، آن را اینطور توضیح می‌دهم که بیشتر می‌توان آن را به‌عنوان یک ابزار برای اتصال مسیرهای مسابقه‌ای دید تا یک تجربه مستقل و جذاب، خلاصه‌تر هم می‌شود پتانسیل از دست رفته چرا که راه داشت تا آن را بیشتر توسعه داده و در قالب یک اثر منحصربه‌فرد توسعه دهند.

مکانیک‌های جدید بازی Mario Kart World هم جالب هستند و می‌توانند لحظات خوبی خلق کنند. در ابتدا من با مکانیک Charge Jump روبه‌رو شدم که اجازه می‌داد تا با شارژ کردن پرش خود موانع را پشت سر گذاشته و میانبرهای خلاقانه‌ای برای خود ایجاد کنم. مکانیک بعدی که نظرم را جلب کرد، Wall Riding بود که با استفاده از آن، می‌شد رانندگی روی دیوارهای خاص را تجربه کرد. همین مکانیک‌ها هم تواسنته تا حدی بازی را استراتژی-محور کند و ریسک مسابقات را بالاتر ببرد.

آیتم‌های جدیدی که به این بازی اضافه شده که شامل موارد محتلفی می‌شود، مثلاً Kamek این امکان را می‌دهد تا شما مسیر را با جادو تغییر دهید و موانعی را به طور موقتی ایجاد کنید. همچنین آیتم دیگری به نام Coin Shell به بازی اضافه شده که به شما اجازه می‌دهد تا سریع‌تر سکه‌ها را جمع‌آوری کنید. این آیتم‌ها خلاقانه توسعه پیدا کرده‌اند اما گاهی اوقات تعادل بازی را از بین می‌برند که به مسابقات آنلاین، ضربه‌های بیشتری می‌زند. فرض کنید اول هستید ولی با فعال شدن آیتم Kamek به‌طور غیرمنتظره‌ای مسیر‌هاتغییر می‌کنند و شما و سایر صدرنشینان به یک باره به شکلی عجیب (حتی می‌توان ناعادلانه خواند) عقب می‌اندازد.

شاید بازی عقب‌گرد داشته باشد ام نه در بخش گرافیک

گرافیک بازی Mario Kart World تا مدت‌ها یکی از بهترین‌های نینتندو سوییچ ۲ خواهد بود. این بازی از نظر بصری و فنی خوب عمل کرده است و با رزولوشن 1440p در حالت docked و نرخ فریم ثابت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود که تجربه‌ای روان و چشم‌نواز ارائه می‌دهد. در بازی ماریو کارت ورد شما شاهد جزئیات بالا در طراحی محیط‌ها هستید و تغییرات آب‌وهوایی (باران، طوفان شن، و مه) کیفیت بصری بازی را افزایش می‌دهند. زمانی که در شهر رانندگی می‌کنید، نورهای نئونی با بازتاب‌های پویا شما را مسحور می‌کنند، همانطور که وقتی مسیری بیابانی را طی می‌کنید طوفان‌های شن، مهر آخر حس‌آمیزی ماریو کارت ورد را می‌زنند.

هر چه که در بخش بصری، بازی ماریو کارت ورد رو می‌کند، به دلیل استفاده هوشمندانه از سخت‌افزار سوییچ ۲ است. این بازی حالت Photo Mode که به شما اجازه می‌دهد، از لحظات خود در بازی عکس بگیرید و با افکت‌ها موجود در بازی، آن را ویرایش و تزئین کنید. مشکلی که در این بخش با آن روبه‌رو خواهید شد این است که در این حالت، ماریو کارت ورد با نرخ فریم ۳۰ فریم بر ثانیه اجرا می‌شود، این اتفاق با استاندارد ۶۰ فریمی بازی در تضاد است. همچنین یکی دیگر از قابلیت‌های نینتندوی جدید، دوربین آن است که در بازی با استفاده از دوربین سوییچ ۲ می‌توانید چهره خود را با بقیه به اشتراک بگذارید اما این ایده خلاقانه تاثیری نه بر کیفیت تجربه بازی می‌گذارد و نه چندان خاصیتی به بازی یا حتی کنسول می‌افزاید.

در بخش بصری، ویژگی جذاب دیگر، پایداری بازی در حالتی بود. شما حتی زمانی که در مسابقات آنلاین ۲۴ نفره، در تلاش برای پیروزی هستید، افت فریمی نخواهید دید، البته که تجربه من چنین بود و بعید می‌دانم افت فریم دامن گیر کسی شود. این مسئله نشان می‌دهد بازی، بهینه‌سازی خوبی را گذرانده است و نینتندو برای کاربرانش حتی در زمان تجربه آنلاین، ارزش خاصی قائل می‌شود. سرورهای بازی هم خیال شما را راحت می‌کنند چرا که تجربه نشان داد، بازی ماریو کارت ورد از سرورهای بهبودیافته نینتندو بهره می‌برند و این امر سبب گشته تا تاخیر (latency) در بازی آنلاین کاهش یابد.

بازی ماریو کارت ورد انقلابی ناتمام است

بازی ماریو کارت ورد یک اثر انقلابی است که استوار گام برداشته اما شاید به‌خوبی گام‌هایش را تا هدفش نشمرده که حاصل این نوآوری نسبتاً ناکام است. نه مبالغه ارزش دارد و نه نقد‌های یک طرفه، بازی گاهی بالا می‌رود و گاهی فرود را ترجیح می‌دهد. اگر از بازیکنان قدیمی ماریو باشید که شک نکنید این بازی ارزش تجربه دارد اما اگر کمی قیمت‌گذاری منصفانه‌تر بود. مثلاً شما بازی Ghost of Yōtei را در نظر بگیرید که قرار است با قیمتی حدود ۷۰ دلار وارد بازار شود اما این بازی تگ ۸۰ دلاری دارد.

نمی‌دانم نینتندو چه در نظر داشته که قیمتی این چنینی برای این اثر خود برگزیده اما زمانی که این سوال را از توسعه‌دهندگان پرسیده‌اند، آنها اظهار داشته‌اند که برای تمامی محصولات خود ارزش قائل هستند. در هر صورت نیازی به گره زدن بازی با کنسول نبود اما با این شیوه قیمت‌گذاری، نظر شخصی من این است که نینتندو دارد از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرد. حال باید منتظر باشیم تا ببینیم که با اضافه شدن آثار بیشتر به نینتندوی جدید، ماریو ما هم منصفانه‌تر می‌شود یا خیر. نظر شما در این باره چیست؟ فکر می‌کنید آیا بازی ارزش چنین قیمتی را دارد؟ من و سایر مخاطبین مجله بازار منتظر دیدگاه شما هستیم.

بزرگ‌ترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی