صبحانه با زرافهها، فیلمی است پربازیگر اما تهی، این فیلم سینمایی کمدی داستانی رویایی را به شما ارائه میدهد، داستانی که در آن از آبکی بودن زیاد غرق خواهید شد؛ اگر شما نیز میخواهید مثل من از این منجلاب نجات پیدا کنید تا انتها همراه مجله بازار بمانید.
صبحانه با زرافه ها ساختهی جدید سروش صحت است، این فیلم کمدی شاید در تیزرها و بیلبوردها اثری بهنظر بیاید که ارزش تماشا داشته باشد و خیلی جذاب بهنظر بیاید اما در واقعیت اصلا آنی نیست که فکرش را میکنید. چند سالی است که سینمای کمدی ایران به این سمت کشیده شده است، کارگردانها از بازیگران ترند و چهره استفاده میکنند و با یک تیزر تبلیغاتی مخاطب را مجاب به تماشا مینمایند. این روش جدیدی است که خالقان فیلمهای کمدی پیش گرفتهاند و سود خوبی نیز از آن بردهاند، برای اثبات حرفم فقط کافی است که یک سرچ بزنید، تا بفهمید فروش این فیلمها چندین میلیارد تومان است، فیلمهایی که اصلا ارزش چنین فروشی را نداشتهاند.
چند وقتی است که دیگر فیلمهای کمدی آن فیلمهایی نیستند که باعث ریسه رفتن مخاطب از خنده شوند، همانطور که کمی بالاتر گفتم: فیلمهای کمدی فقط در حد تیزرهای تبلیغاتی شدهاند، شما اگر میخواهید فیلم صبحانه با زرافهها را تماشا کنید، تریلر این فیلم را ببینید کافی است، چون هرچه سکانس بهاصطلاح خندهداری که میخواهید در آن است، مابقی فیلم ارزش چندانی برای تماشا ندارد. تا اینجا با کلیات جامعی از فیلم صبحانه با زرافهها آشنا شدیم، اگر علاقهمند به این هستید که با جزئیات بیشتری از فیلم جدید سروش صحت با بازی بهرام رادان، هوتن شکیبا، بیژن بنفشهخواه، پژمان جمشیدی و هادی حجازیفر آشنا شوید، تا انتهای مقاله نقد و بررسی فیلم صبحانه با زرافهها همراه مجله بازار باشید.
زرافهها کجا، داستان کجا
داستان فیلم کمدی صبحانه با زرافهها از روز عروسی رضا (پژمان جمشیدی) شروع خواهد شد، پویا (هوتن شکیبا)، مجتبی (بهرام رادان) و شاهین (بیژن بنفشهخواه) دوستان صمیمی رضا هستند، آنها پیش از اینکه به عروسی بروند، ابتدا مقداری مواد مخدر مصرف میکنند، بعد از ورود به تالار پویا و شاهین دوباره به موتورخانهی تالار میروند و درآنجا، بازهم مواد مصرف میکنند ولی این بار مجتبی نیز بههمراه آنها کمی از مواد میکشد. بعد از بازگشت دوستای صمیمی به تالار، آنها حسابی در گرم کردن مجلس سنگ تمام میگذارند، بعد از گذشت مدتی، اثر مواد مخدر کم میشود؛ آنها دوباره به موتورخانه میروند ولی این بار علاوهبر مجتبی، رضا را نیز با خودشان میبرند تا آن هم مقداری مصرف کند.
رضا بهخاطر اینکه روز عروسیاش است، کمی مقاومت میکند اما در نهایت دوستان نابابش او را مجبور به مصرف میکنند، در دقایق ابتدایی رضا آنقدری سرش گرم نمیشود، بههمین خاطر باز هم به سراغ کشیدن میرود، او آنقدری مصرف میکند که از حال میرود. بعد از اینکه این اتفاق برای رضا میفتد، دوستانش هرکاری میکنند بههوش نمیآید. شاهین به رفیق دکترش زنگ میزند و شرایط را برای او شرح میهد، دکتر میگوید که باید ببینمش تا بتوانم درمانش کنم. شاهین، پویا و مجتبی، رضا را به هرطریقی که میشد از تالار بیرون میبرند تا او را به دکتر نشان دهند، پس از اینکه آنها پیش دکتر (هادی حجازیفر) میرسند، او میگوید: اوردوز کرده است و باید تا صبح منتظر بماند تا وضعیتش مشخص شود.
دوستان رضا که میبینند چارهای ندارند و از طرفی هم نمیتوانند به عروسی باز گردند، به ویلای شاهین در خارج شهر میروند، دکتر نیز بهخاطر اینکه با همسرش دعوایش شده بههمراه بقیه میرود. با رسیدن به ویلا، رضا در یک گوشهی مبل افتاده و مابقی دوباره درحال مصرف کردن مواد هستند، پس از اینکه شب سپری میشود و رضا بههوش میآید و میفهمد که چه شده است، بهسراغ مجتبی پسر عمویش میرود و از او بازخواست میکند که چرا جلوی من را نگرفتی، مجتبی هم در جواب میگوید: گفتم نکش اما خودت کشیدی، رضا که از این اتفاق خیلی عصبی است، مجتبی را هل میدهد و او سرش به درخت میخورد. درنهایت همهی این اتفاقات ختم به خیر میشود و رضا از زنش عذرخواهی میکند اما در مسیر برگشت به او خبر مرگ مجتبی را میدهند.
پوچ، بیمحتوا، بدساخت و…
بهترین برداشتهایی که میتوانم نسبت به فیلم سینمایی صبحانه با زرافهها داشته باشم، مواردی است که به آنها اشاره کردم، در ادامه چرای آنها را نیز دانه به دانه خواهم گفت. اولین موردی که میخواهم راجعبه آن صحبت کنم، داستان فیلم صبحانه با زرافهها است، فیلم یک داستان کاملا پوچ و بیارزش دارد، بهطوری که انگار یک کودک آن را نوشته است، فیلم کلا یک خط داستانی دارد و آنهم اتفاقاتی است که بهخاطر مواد کشیدن رخ داده است، آیا واقعا این موضوعی است که مخاطب باید تماشا کند؟ آیا واقعا این فیلم ارزش دیدن و توجه دارد؟ اصلا مشخص نیست سینمای ایران به چه سمتی میرود و چهکسی آن را کنترل میکند.
کل فیلم صبحانه با زرافهها فقط یک چیز را نشان میدهد و آن هم مصرف مواد مخدر است، اشکالی ندارد موضوع فیلم این است، آیا کسی که نزدیک به ۲۰ بار مواد مخدر مصرف میکند، میتواند عین یک انسان عادی در طبیعیترین حالت ممکن برخورد کند، آیا شدنی است؟ حداقل اگر مضمون فیلم این است، آن را به درستی عملی میکردید نه اینکه انقدر فاجعه، درک این موضوع برایم خیلی سخت و غیرقابل باور است. باز هم چشم پوشی میکنیم، چرا رضا با چندبار کشیدن اوردوز میکند و یک شبانه روز بیهوش میشود اما شاهین، پویا، مجتبی و دکتر هیچطوریشان نمیشود. حداقل اگر موضوع فیلم این است، آن را بهدرستی عملی میکرید که واقعی بهنظر بیاید نهاینکه انقدر آبکی باشد.
فیلم داستان که ندارد، کارگردانی آن نیز آنچنان تعریفی نیست، صدا، موسیقی، تصویر، تدوین و غیره نیز کاملا معمولی هستند اما بازیگران آن چرا اینطور ایفای نقش میکنند. وقتی نگاهی به اسامی بازیگران فیلم صبحانه با زرافه ها میاندازی، ناخودآگاه در ذهنت این فرضیه شکل میگیرد که قرار است چه فیلم خوبی تماشا کنم اما اینبار از این خبرا نیست. چون که بازیای که از ستارگان حال حاضر ایران میبینید، در حد و اندازهی همین فیلم است و هیچکدام شبیه به گذشتهی خود نیستند، شما از تمامی بازیگران فیلم، یک بازی کاملا معمولی، حتی میتوان گفت، بد را تماشا میکنید، بههمین علت در ابتدای کار گفتم که فیلم صبحانه با زرافهها یک اثر پوچ، بیمحتوا و بدساخت است.
تیر آخر فیلم را در بند پایانی بزنم، شما متوجه شدید که پایان فیلم چهشد؟ همهچیز خواب بود یا واقعیت؟ اثر توهم بود یا واقعی بود؟ این است آن مشکلی که تا اینجا دربارهی او صحبت کردیم، مشخص نبودن و بلاتکلیفی، فیلم نمیداند به چه سمتی پیش برود، چگونه ادامه یابد یا اینکه بهپایان برسد. در کل اینطور بگویم که فیلم صبحانه با زرافهها حتی ارزش یکبار تماشا را نیز ندارد، احیانا اگر شما کلیپی از آن در فضای مجازی مشاهده کردهاید، بههمان بسنده کنید، چون کل محتوای خندهدار فیلم در همان حد است و اصلا چیز دیگری ندارد که بتواند شما را مجاب به تماشا کند. آخرین جملهای که میخواهم در این مقاله بگویم، این خواهد بود که کاش سازندگان فیلم و سریال برای مخاطب ارزش قائل شوند و چنین ساختههای مبتذلی را نسازند.
بزرگترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی

سلام وقت بخیر من از کمدی فیلم لذت بردم ولی با شما در مورد پوچ بودن محتوای فیلم موافقم ولی بزارین این رو هم بگم که همه ی داستان از موتورخونه که اون سوسک اومد سمت رضا تا انتهای فیلم فقط حاصل توهم و تخیل بود و زاده ی تخیل و توهم میتونه بی منطق هم باشه که شما میگین چرا فقط رضا اوردوز کرد و بقیه نکردن خلاصه که بگم فیلم علیرغم این همه بازیگر چیز خاصی برای ارائه نداشت ولی برداشتی که میشد ازش کرد برداشتی حقیقی و جامعه محور بود چیزی که الان هم داره اتفاق میفته
5tttg
چه برداشتی میشه ازش کرد.حقیقتی جامعه محور بوده یعنی چه
کاملا نقد صحیح و دقیقی بود.واقعا فیلم پوچی بود.نمیدانم پژمان جمشیدی چ اصراری داره تو همه فیلم ها باشه؟؟بقیه بازیگراشم خشک بازی کردن و موضوع فیلم تکراری وبی کیفیت
بنظرم فیلم خیلی قشنگی بود و ارزش دوباره دیدن را دارد. من منتظر نسخه خانگی اون هستم. فیلم خیلی عمق داشت و از جنس کمدی تلخ بود و برای هرهر خندیدن ساخته نشده است.
نسخه خانگیش اومده
حتما ی دکتر برو مهرداد جان واااقعا لذت بردی و منتظر نسخه بعدی هستی😑
دقیقا با نظرت موافقم نظر خیلی ها رو واقعا نمیفهمم تازه اکثر بزرگان سینما هم از این فیلم لذت بردن
موافقم به یه روانپزشک خوب مراجعه بفرمایید
باهات هم نظرم . شاید با دوبار دیدن بیشتر متوجه بشیم . درسته ضعیف بود ولی ن اینقدر ک فیلمو نابود کردین
فیلم بسیار بی محتوا و بیمزه
خدا رحمت کنه پدر و مادرت رو با این نقد بجا و کامل
با اجازت من از کلمات افتضاح و آشعال بتمام معنا برای این به اصطلاح نافیلم استفاده میکنم و چند روزه از خودم چنان عصبی هستم که وقت گذاشتم این دلقک بازی کارگردان رو نگاه کردم که حد نداره
درباره مفتضح بودن این فیلم حرف زیاد هست ولی واقع ارزشش رو نداره ادم خودشو مشغول این آشغال سینمای به ناکجا اباد رفته ایران کنه!
داداش فحش، فحش یادت رفت بگی:)
تم فیلم پوچی هست. این احوال شما این رو میرسونه که فیلم به مقصود خود رسیده!
از معدود فیلم های کمدی با محتوا و غیر پوچ سالهای اخیر سینمای فاک زدهمان بود که واضحاً درباره پذیرش روانشناختی صحبت میکرد و به تصویر میکشید ، تم فیلم و شیوه پرداخت آن هم گویای رگه های فانتزی این کمدی بود ، قرار بر پرستش هم نیست اما این چنین صفر و یکی نگاه کردن یا تنها به قصد جلب توجه است یا مغرضانه
اولا فیلم در لایه های پنهان چندین مفهوم زیبا داشت ،ببخش تا بخشیده بشی ،عدم جدیت خیلی از امور اونجوری که فکر میکنیم ،یا به نحوی آسان گرفتن و راحت زندگی کردن ،در هم تنیدگی مرگ و زندگی ،بشینید چند تا نقد درست حسابی که فیلم رو متوجه شدند (نه این نقد که حتی پایان فیلم که فهمش سادست رو متوجه نشده )رو بخونید و بعد دوباره ببینید فیلم رو
درباره پایان فیلم هم کارگردان داره فرض میکنه اگه اون عنکبوت کشته نمیشد و به نحوی بخشیده میشد زندگیش بهش ،پژمان جمشیدی دوباره نمیرفت مواد بزنه و هیچ کدوم از اون اتفاقات بد نمیفتاد و همچنین اگه برادر عروس روند متفاوتی میداشت و مهربانانه برخورد میکرد مثل همون قضیه ی بخشش زندگی عنکبوت ،همه چی خیلی قشنگ تر پیش میرفت و چه بسا با تکرار این رویه مهربانی و بخشش و اثر پروانه ای اونا تو جهان اطراف،شخصبت ها در رویایی ترین نقطه ذهنی یعنی صبحانه خوردن با زرافه ها خودشون رو متصور میشدن ،یا به نحوی با استفاده از نمادسازی جهان به جای خیلی قشنگ تری تبدیل میشد …..
لطفاً نقد های دیگه رو هم بخونید و مجدد فیلم رو با اون دید ببینید
عجب درک درستی کاش در تیتراژ پایانی فیلم پخش میشد این متن
باسلام من باذهنیتی که ازآقای صحت داشتم وبازی هوتن شکیبادرسریال لیسانسه ها،این فیلم رودیدم ولی اصلادرحدواندازه های اسم کارگردان وبازیگرهای بزرگ نبود.واقعابی محتواوبی معنی بود.حتی هنرپیشه های بزرگ هم نتونستن داستان ضعیف فیلم روبا بازی خوبشون کاورکنند.
نه اینکه الان تمام فیلمها با محتوا ساخته میشه. این فیلم اولین فیلمی بود که من بعد از مدتها از ته دل خندیدم. قرار نیست همه فیلمها محتوا داشته باشن که البته این فیلم به اندازه خودش داشت. کسانی که این فیلم رو نقد میکنن، بهشون نصیحت میکنم فیلمهای همچون هفتادسب و زودپز رو ببینند که تازه معنی کلمه بی محتوا رو بفهمند.
داداش فقط تویی داری میگی خنده داره بقیه کامنتارو بخون ببین چقد ناراضین
دلیل نشد فیلم بی محتوا تر رو با بی محتوا مقایسه کنید. و بگید چون اون بده پس این خوبه
آقای منتقد چیزی راجع سینمای ابزورد شنیدی؟
اونایی که میگن با این فیلم هرهر خندیدم یه سر به روانشناس بزنن
جدی زرافه کجای فیلم بود.بازیگرا رو دارن آبروشون رو می برن.فیلمای سروش صحت قبلا باحال بود الان یه جوری شده
زرافه دوس داری؟
بهترین نقدی بود که خواندم. افتضاح افتضاح..
انتقاد شما در یک یا دو جا منطقی است. اینکه مشخص نشد فیلم در آخر چه پیامی را میخواهد به تماشاگر القا کند!!! و اینکه مرز بین واقعیت و توهم در فیلم کجا بود. هر چند رفتن حشره ( به اصطلاح عنکبوت) و تصاویر بعد آن گویای این رود که دقیقا بعد آن همه چیز توهم بوده است، چون عنکبوت نمرد.
اما
اولا توجه شود که موضوع فیل کاملا دقیق و منطبق با مواردی است که امروزه در جامعه ما گریبان خانواده ها را گرفته است. مثلاً رفیق بازی بیش از حد، استفاده از مواد مخدر اون هم در حد خیلی زیاد و بی خیالی و بی مسئولیتی برخی ها در مسیر زندگی و …
ثانیا از کجا معلوم که بقیه هم اوردوز نکرده بودند!!! سکانس پایانی فیلم نشان میدهد که ظاهراً همگی اوردوز کرده اند و یکجا جمع شده اند در کنار زرافه ها، که این مورد را نویسنده باید مشخص کند. حال اگر اینچنین است، حضور عروس آنجا چه مفهومی داشت.
در نهایت به نظر من باید فیلم را چند بار دید و بعد نقادی تقریبا درستی داشت.
دقیقا درست نقد فرمودید بهتره آقای سروش صحت هم سالهای اخیر خیلی فکر میکنند که با سواد تافته جدا بافته هستند به شعور مخاطب توهین نکنند
منتقد محترم، می دونید پوچ گرایی چیه ؟ ابزورد می دونید به چیمیگن؟می دونید عنکبوت در فیلم که در دو سکانس خیلی کلیدی ظاهر شده در اسطوره های چین به چه مفهومیه؟ فیلم مفاهیم فلسفی عمیقی رو قرار بود دنبال کنه ، قبول دارم که سطحی شد ولی نقدی که شما نوشتید خیلی دیگه سطحی شده و عمقش دقیقا به اندازه عمق تفکرات خود نویسنده نقد هست، برای منتقد شدن شما باید خیلیی چیزها بدونید که یکیشون قطعا فلسفه مدرنه، نکنید آقا، ننویسید تو رو خدا…
این فیلم برای مردم عادی ساخته شده نه برای فیلسوفان جامعه، کسی که فیلم نگاه میکنه قرار نیست قبلش بره فلسفه بخونه
یه نقد از یه بچه بیسواد…شما ده تا فیلم هم ندیدی توی عمرت…مطمئنم….
سلام فیلم در مورد بخشش بود و اگه عنکبوت رو نمیکشت شاید این اتفاقها نمیافتاد..بارها کلمه بخشش گفته شده ..اگه نبخشی ..بخشیده نمیشی ..تو هم اشتباه کردی ..من که کاری نکردم ..قبلاً کردی دوباره هم اشتباه میکنی..دیالوگ های عالی دکتر ….
واقعا درست میفرمایید. من دیروز یه مورچه رو کشتم استرس دارم نمیرم
من با ۱۰ دقیقه دیدن فیلم فهمیدم افتضاح هستش یقیه ش رو ندیدم زود پز هم همین طور فقط ۵ دقیقه دیدم و مطمئنا دایناسور هم افتضاح هست و بقیه ی فیلم های پژمان. فسیل رو هزار بار دیدم و تمام دیالوگ هاش رو حفظ هستم. از سروش و بازیگراش واقعا بعید بود البته بجز پژمان که یه فیلم قشنگ ازش ندیدم .
خاک تو سر پژمان جمشیدی و هوتن و …. که در این فیلم بی خود شرکتت نککند
شاید از لحاظ ساختار فیلم فوق العاده ای نباشه ولی من لذت بردم از زیرکی سروش صحت با ساختن این فیلم ونشون دادن عواقب فقط یه اشتباه به ظاهر کوچولو و تغییر سرنوشت چندین نفر برای بدست آوردن یه لذت آنی
خیلی خوبه که اگه قراره در مورد چیزی نقد بنویسیم و یا اظهار نظر کنیم اول ببینیم واقعا سواد اینکار را داریم یا نه ، دوست عزیز منتقد ، راهی که داری میری راه آقای فراستی هست که نهایتا به ناکجا آباد میبرتت ، با مخالفت الکی و بیسوادانه نمیشه نقد نوشت ، چرا به لایه های درونی فیلم توجه نمیکنید ، لایه کمدی فیلم فقط هدفش کمک به هضم لایه های داخلی و پنهان فیلم هست نه بیشتر ، یه کمی مطالعه یه کمی ژانر شناسی یه کمی دقت در فیلم حتما میتونه بهت کمک کنه ، نقد شما منو یاد قضاوت بیسوادان از حرفهای دانشمندان می اندازه ، پیشنهاد میکنم چند تا از فیلم ها و سریال های سروش صحت را دوباره ببین لایه های عرفان اجتماعی و عرفان درونی را پیدا کن و دوباره این فیلم را ببین و یه نقد بر نقد خودت بنویس ، البته اگه نمیخوای آینده ات مثل آقای فراستی بشه
کم کم به این نتیجه میرسم خوندن این نقدها بیشتر از خود فیلم وقت تلف کردن و اعصاب خوردی داره. کسانی که ادعای فهم بیشتر از بفیه دارند.
ظاهرا نویسنده هیچ آشنایی با سورئالیسم ندارد
متأسفانه هر شخصی از زاویه دید خودش نگاه میکنه و فکر میکنه همه اشتباه میکنند
زیادی مغرضانه نوشتی
اگه منتقدی که نباید داستان را اسپویل می کردی
پس اسم خودت را منتقد نذار و عیب رو کار کردم نذار
این فیلم در ادامه کارهای جناب مستطاب آقای صحت میباشد. جمع آوری بازیگرانی که در کارهای قبلی آقای کارگردان بازی میکردند کار سختی نیست (جز بهرام رادان)
ابزورد در ادبیات و تئاتر و حالا سینما وجود دارد ولی عامه پسند نیست ؛روی اندرسون برای فیلم« کبوتری روی شاخه نشسته و به وجود میاندیشد» همین تعبیر نامتعارف و مسخره را دارد.
آقای صحت در سریال( مگه تمام عمر چند تا بهاره) هم تجربه بسیار عالی و بینظیر قابل تامل و عامه پسند را داشت. جناب آقای منتقد قبل از نقد و انتشار نظرات ؛جنابعالی کمی مطالعه و فیلم دیدن را قبول زحمت کرده و مرحمت بفرمایید شاید خزعبلات را به صورت شعر تحویل سینما دوستان ننمایید.
۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۱۲۲۲
دقیقا همین طور بود که تو این مقاله گفته شد دوستان
من دیدم اصلا ارزش یکبار دیدن رو هم نداره
متاسفم واسه این فیلمنامه و کارگردان و بازیگرایی که بازی کردن
سلام اول اینکه عنکبوت بود.دوم طنز کارش مشکلات جامه رو به تصویر بکشه.اتفاقا پر از محتوا بود.با چند کار بسیار ساده اونم به فکر جوانان امروزی البته.میتونی چه عواقب تلخی ببار میاد مثل کشیدن و خوردن مشروب در شب عروسی ها.یک مشت ساده یک لحظه عصابینت ضربه با چوب.چند فکر ابلهانه باعث چه اتفاقات تلخی میشه.سینمای طنز امروزی شده پر از یک مشت حرف چرت و پرت ودارای مقوا نه محتوا.حرفخای کلیشه ای ومردم را با این اراجیف گول بزنند خلایق هر چه لایق
نظراتتون حاصل کوته فکری و سطحی بودنتونه.واقعا متاسفم.مشخصا ابتذال در روح و جسمتون رسوخ کرده که نقدتون درباره این اثر فاخر از ابتذال هم شکننده تره.اینکه تک سلولی هایی مثل شما از درک مفاهیم عمیق فیلم و دید سمبولیک و سبک خاص کارگردان عاجزید مشکل از خودتونه،نه فیلم
نوع طنز آقای سروش صحت در ساخت این فیلم کمدی به گونه ای خاص میباشد که هر شخصی توانایی هضم این فیلم کمدی را ندارد و حتی ممکن است آن را پوچ پندارد و این حرف به معنی این نیست که اگر کسی از این فیلم لذت برد یعنی از نظر فیلم شناسی انسان باسوادی میباشد و اگر کسی لذت نبرد سطح فیلم شناسی ضعیفی دارد این فیلم کمدی شخص بیننده را در وهله اول در دو سوی توهم و واقعیت غرق میکند اما در ادامه در چند سکانس مخاطب با حرکات جالب و خنده دار بازیگران مواجه میگردد نوع محاوره و گفتگو بین بازیگران خنده دار میباشد اما تقریباً همه بازیگران به خوبی از عهده نقش خود برمی آیند آقای سروش صحت در سریال خود به اسم مگه یه عمر چندتا بهاره هم به خوبی توانست مخاطب را جذب خود نماید من به نوبه خودم از ایشان به خاطر سعی در خنداندن و خوشحال کردن مردم ایران تشکر میکنم
تنها چیزی که خوندم عقده گشایی بود اسم این نقد نیست پسر جوون
هر فیلم بی سرو تهی که پر از سئوال در ذهن بیننده بوجود میاره رو که نمیشه گفت فلسفه عمیقی به دنبال داشته و این بیننده ست که درکی از فیلم نداشته ایکاش جناب صحت در آخر فیلم حضور پیدا میکرد و از فلسفه عمیق این فیلم برامون توضیح میداد
به نظرم کسی که به این فیلم میگه پوچ و بی محتوا باید همون فیلم هایی هتل و فسیل رو ببینه.واقعا نمیدونم چطور معنی فیلم رو نفهمیدین…
ظاهر فیلم پوچ بود ولی عمق فیلم بسیار زیبا
اون هایی که عمقی دیدن حرف منو تایید میکنن
اونایی که سطحی دیدن میکن جالب نبود
به نظر من عالی و پر محتوا
این ملت همین هستند بوده بزرگ کن چه در منسب ها چه در هنرمند پروری
هنوز مانده تا برخی آنقدر درک و فهمشان ترقی کند که بتوانند این فیلم را بفهمند.
سطح فیلم یه جوری بود که برای بینندگان عادی درکش سخت بود به نظر من یه فیلم فوقالعاده بود که خیلی از دیالوگاش درس زندگی میداد
نقدی که گذاشتین کاملآ غرض ورزانه س
۲ تا نکته آموزنده از این نقد میشه یاد گرفت
اول این که هر شخصی هر چقدر هم ژست منتقد بگیرد به خودش نمیتواند نقد فیلم بنویسد .
دومی در مورد خود منتقد که بهتره نگم ….
حیف ای بازیگران که نمیدونم برای چی بااین فیلم ها خراب میکنند
در کل فیلمی نبود که به امید کمدی و خنده بری سینما و ببینی ، معمولا اینجور فیلمها طرفداران زیادی نداره ،مخصوصا آخر فیلم که همه دارن از سینما خارج میشن و پچ پچ مردم که میگن ارزش اومدن نداشت
فیلم در مورد مرگ بود در غالب تقریبا تلطیف تر شده نه در مورد مواد مخدر بازی بازیگرا به اندازه و خوب بود فیلم تو این روزا با این فیلمها خیلی شریف و نجیب بود تمام اون مسائل هم توهم بود ولی بازم توهم یا واقعیت اهمیتی نداشت وقتی تو میمیری بقیه دارن زندگیشون رو میکنن و مرگ خیلی بهمون نزدیکه به همین راحتی و به همین خوشمزگی
پژمان جمشیدی و هوتن شکیباو هادی حجازی و…کمبود چی داشتن که این فیلم بی سر ته بازی کردن میخواستن خودشون به کی و چی ثابت کنن 🤔😡😡🤔
داداش حرص نخور برات ضرر داره بیسواااد
عزیزان،دوستان،انقدر همدیگه رو متهم نکنید. به خدا همینجوریه که نمیتونیم کنار هم باشیم و حتی بتونیم یه مشکل کوچیک و تو این مملکت برطرف کنیم.
واقعاً دارین توهین میکنین به همدیگه. این به اون میگه بیسواد. اون به فراستی میگه بیسواد. اون میگه پوچ بود،اون یکی میگه ابله جان،اون که نمادگرایی بود و عرفان و فلان و بهمان.
اگه علاقه من به هنر هستید،باید فرهیخته باشید،وگرنه فرقتون با توده مردم چیه؟!
نه اینکه توده مردم کمتر از من و شما هستن،نه. منظورم دقت و هوش و جهان بینی متفاوتیه که در نهاد یه هنردوست وجود داره،بود.
تو رو خدا یه ذره به هم احترام بزاریم تا بتونیم در کنار هم به همبستگی اندکی نزدیک بشیم.
پ.ن:یکی به یکی گفته بود,تک سلولی☺️☺️☺️. توهین جالبی بود
یاواقعا تواین مملکت زندگی نمیکنید یا مغزتون کوچیک هست که نمیفهمید بنده به عنوان یک حقوقدان محتوای فیلم را برای آگاهی مردم قبول دارم چون واقعیتی است که درسطح جامعه مابسیار اتفاق پی افتد باین مواد مخدرهای مختلف که ۸۰ درصد جوانان کشور ما راتبدیل به زامبی. مردگان متحرک کرده است در شهر رشت که جوان سالم خیلی کم است ومردم این کثافت جامعه را از چشم حکومت میبینند
دوست گرامی اگه نقده چرا اسپویل میکنی
منتقدی شغله ؟ این همه بد گفتی از این فیلم ، بهت پول هم میدن یابتش ؟ بت گفتن درباره فیلم بد بگو تا بهت پول بدیم ؟ با فراستی فامیلی ؟ با سروش صحت مشکل داری ؟ این فیلم از ساخته قبلی سروش صحت خیلی بهتر بود ، . ای به اصطللح منتقد ، برو نقد کردن یاد بگیر
والا من نقد بلد نیستم اما تا اون قسمت داماد و موتور خونه بیشتر نگاه نکردم چون احساس کردم قرار نیست بهم خوش بگذره و به جاش انیمیشن موانا رو دیدم که اتفاقا خیلی قشنگ بود.
فیلم بسیار مزخرف از نظر محتوا و معنا یعنی حیف وقتی که برای تولیدش کردن و حیف وقتی که برای تماشا گذاشتم
بهتر از فیلمهای جفنگ این روزا بود لااقل در مورد بخشش و بخشیدن و دوری از تنفر حرف میزد و داشتن ارامش برای اینکه اتفاق بدی را باعث نشویم
بعضی ها در جواب انتقاد ها می گویند فیلم در لایه های زیرین خودش پیام داشته چرا آنرا نمی بینید باید گفت فیلم باید طوری ساخته شود که مخاطب بتواند آنرا ببیند تا از این رهگذر پیام آن را هم بتواند بگیرد در حالی که این فیلم به خاطر نقص فیلمنامه نمی تواند بیننده را مجاب به ادامه تماشا ی فیلم کند سکانس های طولانی با فضای تاریک در موتورخانه و نیز ویلای دکتر کسل کننده تر از آن است که تماشاگر عادی قادر به ارتباط گیری و تحمل آن باشد.