تنها چیزی که از زمین زدن یک نازی و اطمینان از اینکه دیگر بلند نمی‌شود لذت بخش‌تر است، زمین زدن ده‌ها و یا حتی صدها نازی است. این دقیقا همان کاری است که شما در طول کمپین این بازی انجام می‌دهید؛ درواقع اثر جدید استودیو Rebellion فقط یک تیراندازی ساده نیست بلکه در حقیقت، بازی Sniper Elite: Resistance یک تعادلِ کم‌نظیر بین اکشن و مخفی‌کاری را برقرار می‌کند که تعداد کمی از بازی‌ها موفق به انجام آن شده‌اند. در ادامه با نقد و بررسی بازی Sniper Elite: Resistance همراه مجله بازار باشید.

فرانسه اشغالی، سال ۱۹۴۴ | جهان اسنایپر الیت

در جدیدترین نسخه‌ی اسنایپر الیت، فضای بصری و حال‌وهوای بازی به سرعت برای طرفداران این سری بازی آشنا خواهد بود اما این‌بار شما در نقش Karl Fairburne بازی نمی‌کنید بلکه در قالب شخصیتِ فرعی سابق این سری یعنی Harry Hawker یا شاید بهتر است بگوییم ‘arry ‘awker با لهجه‌ی شرقِ-لندنی غلیظش قرار می‌گیرید. دیالوگ‌ها و نحوه اجرای آن‌ها به‌قدری اغراق شده و نمایشی هستند که نمی‌توانند به داستانی نسبتا ساده، بافت و جذابیتی ببخشند–داستانی که در نهایت، پیش زمینه‌ای برای لذت نابِ نابود کردن فاشیست‌ها محسوب می‌شود.

اولین ماموریت بازی جدید اسنایپر الیت که کوتاه‌ترین و ساده‌ترین‌شان در بین ۹ ماموریت است «به جزء‌ آخرین ماموریت که در حقیقت تنها یک پایان‌بندی محسوب می‌شود»، مقدمه‌ی منحصربه‌فردی به‌حساب می‌آید برای آنچه که در انتظارتان است. اولین چیزی که می‌بینید یک پل دوردست است و همانطور که می‌دانید تعدادی نازی بالای آن در حال پرسه زدن هستند و البته که شما هم یک اسنیاپر در دست دارید و قرار است با همین اسلحه‌ی خوش‌رنگ و لعاب‌تان، دمار از روزگارشان درآورید. این را هم اضافه کنم که قرار نیست حتما از آن فاصله‌ی زیاد آن‌ها را هدف بگیرید اما بیایید قبول کنیم که این کار، جزء اصالت‌های این سری بازی محسوب می‌شود و بایستی همانند من امتحانش کنید.

حتی اگر با این سری آشنا نباشید، Sniper Elite: Resistance به زبانی با شما صحبت می‌کند که کاملا آن را درک خواهید کرد. اسنایپ کردن از راه دور نیاز به جبران تاثیر جاذبه بر گلوله و جهت باد دارد، حالت نشسته باعث می‌شود صدا-پای آهسته‌تری داشته باشید، علف‌های بلند نیز شما را مخفی می‌کنند حتی اگر سرتان مشخص باشد و از این قبیل مکانیک‌های آشنا که هویت این مجموعه را تشکیل می‌دهند. گرچه نام Sniper در تایتل بازی آمده اما اینجا خبری از بازی Camping Simulator نیست! به‌عبارتی دیگر، شما در شرایط دشوار، احتمالاً مجبور خواهید شد از پیستول یا SMG استفاده کنید و روش حمله‌تان را آپدیت نمایید. برگردیم به همان مأموریت اول؛ در مسیر رسیدن به پل، خیلی زود با مکانیزم بالا رفتن از موانع آشنا می‌شوید. این ویژگی در مراحل بعدی، خصوصاً در شهرها، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند تا جایی که بالا رفتن از یک دیوار می‌تواند به‌عنوان یک میانبر ظاهر شود یا دسترسی به تجهیزات مخفی را برایتان فراهم کند.

نقشه‌ها: هر نقشه هدف‌هایی دارد که در موارد اصلی و هم فرعی خلاصه می‌شوند که با فواصل زیادی در مپ بازی قرار گرفته‌اند. به همین دلیل بهتر است تا جایی که می‌توانید مخفی بمانید و دقیقا اینجا است که می‌بایست دزدکی از دیوار روبرویتان بالا رفته و روی سقف‌های زیرپایتان حرکت کرده و به کارِتان ادامه دهید. با این حال، این قابلیت در بازی به شدت محدود است که کمی دلسرد کننده به‌حساب می‌آید اما باید گفت که در بعضی مواقع، اگر دشمن‌های اطراف‌تان را از بین نبرده باشید بالا رفتن هم به شما کمکی نمی‌کند و بدتر باعث می‌شود که زودتر لو بروید. چیزی که بیشتر برایتان آزاردهنده خواهد بود این است که گاهی دیوارهایی که ارتفاع‌شان فقط تا نیمه‌ی بدنتان است را نمی‌توانید رد کنید اما خوشبختانه این را هم بگویم که بیشترِ این دیوارها قابل عبورند اما تعداد کمی از آن‌ها با شما همیاری نکرده و اجازه عبور را به شما نمی‌دهند.

با این حال، تجربه‌ی اصلی بازی چیزهای زیادی دارد که آنها را دوست خواهید داشت

بازی حس‌وحالی شبیه‌به Hitman 3 را انتقال می‌دهد با این تفاوت که قادر به تغییر چهره و استتار نیستید. علاوه‌بر المان‌های مخفی‌کاری که به آن اشاره کردیم، شما می‌توانید دشمن‌ را گول بزنید و یا حواسش را پرت کنید و حتی اجساد مختلف پیش‌روی‌تان را مخفی نمایید. چند مکانیک آشنایِ-مخفی‌کاری دیگر نیز در Sniper Elite: Resistance حضور دارند اما با تغییراتی که باعث می‌شوند تاکتیک‌های معمولی شما در سایر بازی‌های این سبک، چندان کارآمد نباشند.

اگر درگیر مبارزه شوید، شناسایی می‌شوید و یا اگر آژیر خطر به صدا در بیاید همانطور که انتظار دارید، دشمنان اطراف‌تان نیز به دنبال شما خواهند گشت مگر اینکه موفق شوید از دیدشان خارج شوید. فقط کافی است جایی برای مخفی شدن پیدا کنید و تا زمانی که جستجو متوفق شود، شجاعانه پنهان شوید. بله می‌توانید این راه را پیش بگیرید و فرآیند جستجو برای شما هم متوقف خواهد شد اما با چند نکته‌ی مهم. دشمنان پس از پایان آژیر خطر، جسورتر شده و حرکات‌شان غیرقابل‌پیش‌بینی‌‌تر می‌شود که این موضوع ریسک شناسایی دوباره‌ی شما را افزایش می‌دهد. همچنین، پس از پایان وضعیت هشدار، دشمنان‌تان معمولاً مثل پسرهای خوب به موقعیت‌های قبلی خود باز نمی‌گردند و اگر توجه آن‌ها را جلب کنید اما موفق به پاک‌سازی منطقه نشوید، آنجا را به یک منطقه‌ی به ‌مراتب خطرناک‌تر تبدیل می‌کنند.

صداخفه‌کن‌ها (که معمولاً فقط روی سلاح‌های لوت شده یا مخفی با تعداد مهمات کمی پیدا می‌شوند) در بازی وجود دارند و اغلب استفاده از آن‌ها ایده‌ی خوبی به‌حساب می‌آید.البته، آن‌ها صدای شلیک را کاهش می‌دهند، نه اینکه کاملاً از بین ببرند، بنابراین باید مطمئن شوید که کسی در نزدیکی شما نیست تا صدای شلیک را نشنوند. استفاده از یک تفنگ آن هم بدون صداخفه‌کن برای از بین بردن یک اسنایپر، همیشه منجر به شناسایی شدن شما نمی‌شود اما بهتر است فاصله‌ی خود را حفظ کنید و در میدان دید دشمنان تیزبین نیز قرار نگیرید. ماهیت Open-World «جهان‌آزاد» بودن نقشه‌ها هم باعث می‌شود که درباره‌ی مسیرهای حرکتی خود فکر کنید و بهترین راه رسیدن به اهداف را اتخاذ نمایید. این ویژگی همچنین موجب می‌شود که تجربه‌ی هر زمین بازی با دفعه‌ی قبل متفاوت باشد.

من کمپین بازی را در کم‌تر از ۱۰ ساعت با درجه-سختی متوسط تمام کردم اما این تازه آغاز ماجراجویی من در Resistance بود، وقتی بازی را برای بار دوم با درجه سختی Authentic شروع کردم، همان بازی بود اما با تجربه‌ای کاملا متفاوت. دیگر خبری از نشان دادن میزان سلامتی و مهمات روی صفحه نبود، دیگر قادر به تگ کردن دشنمان نبودم، دوربین شکاری‌ای که برای ارزیابی محیط به آن وابسته بودم دیگر قابلیت زوم چند سطحی را نداشت و البته که Harry Hawker هم حالا شکننده‌تر شده بود.

متوجه شدم که خیلی آهسته و محتاطانه‌تر حرکت می‌کنم، کم پیش می‌آمد که از MP40  پر سروصدایم در فواصل نزدیک استفاده کنم و مبارزاتم را خیلی دقیق‌تر از همیشه انجام می‌دادم و به‌جای اینکه بی‌هدف جنازه‌ها را مثل لگو پخش زمین کنم به موارد دیگری می‌پرداختم. درواقع در تجربه‌ای که داشتم، بدون این‌جور کمک‌ها انجام ماموریت‌ها حداقل دو برابر بیشتر از قبل طول می‌کشید اما از هر دقیقه‌اش لذت می‌بردم. کشتن یک دشمن از فاصله دور، بدون قابلیت آهسته کردن زمان یا فلشی که مسیر برخورد گلوله را مشخص کند، در هنگام استفاده از Empty Lung، حس فوق‌العاده‌ای داشت.

آيا Sniper Elite: Resistance از خلاقیت خاصی پیروی می‌کند؟

شایان ذکر است که اگرچه چند درجه سختی از پیش تعیین شده و کاملا متعادلی در بازی وجود دارد اما شما می‌توانید تجربه‌ی خود را به صورت دلخواه‌تان تنظیم کنید. برای مثال می‌توانید نحوه تیراندازی را آسان‌تر یا سخت‌تر کنید، میزان حساسیت دشمنان را تغییر دهید و همچنین می‌توانید میزان نمایش X-ray cam (که حالا برای نبردهای نزدیک و مبارزات تن‌به‌تن علاوه‌بر اسناپ کردن فعال شده است) را تنظیم کنید یا اگر ترجیح می‌دهید کاملاً در لحظه زندگی کنید، آن را به‌طور کامل غیرفعال نمایید. برای تازه‌واردان به این سری، چالش‌های Propaganda نیز وجود دارند. در هفت نقشه، یک پوستر Resistance به‌صورت مخفی قرار دارد و اگر بتوانید آن را پیدا کرده و جمع‌آوری کنید، چالش مرتبط با آن در بخش خاصی از نقشه برای شما باز خواهد شد. چالش‌های مخفی‌کاری (stealth challenges) هم بسیار جالب هستند. به‌جای بازی کردن در نقش Mr. Hawker، شما به‌عنوان یکی از اعضای Resistance بازی می‌کنید که تقریباً فقط به یک کلاه و یک پیستول با صداخفه‌کن مجهز است.

در این چالش، ۲۰ دشمن و یک محدودیت زمانی دارید اما اگر بتوانید کشتارهای مخفیانه ghost kills – (کشتن دشمن بدون جلب توجه) داشته باشید، زمان بیشتری کسب خواهید کرد و همچنین، کشتن اهداف ارزشمند (high-value targets) ضریب امتیاز شما را افزایش می‌دهد. زمان شما با اولین کسی که می‌کشید شروع می‌شود، بنابراین تا قبل از آن، هرچقدر بخواهید برای بررسی نقشه و برنامه‌ریزی فرصت دارید تا بتوانید بهترین خروجی‌تان را برآورد نمایید. گرفتن بالاترین امتیازات تنها با ترکیب کاملی از سرعت و مخفی‌کاری به دست می‌آید. این حالت به‌نظر می‌رسد که برای co-op  فوق‌العاده باشد اما برخلاف کمپین اصلی، این گزینه در دسترس نیست.

سرورها قبل از انتشار بازی نیز نسبتاً خلوت بودند، برای همین نتوانستم مود PvP را آزمایش کنم یا مود Survival را در کنار کسِ دیگری امتحان کنم. وقتی سولو بازی کردم، این حالت کمی ناامیدکننده به نظرم آمد، چرا؟ به‌این دلیل‌که موج حمله‌ی تمام‌نشدنی دشمنان، کاملاً برخلاف روند کلی بازی بود. با این حال، توانستم زمان قابل‌توجهی را در Invasion mode که دوباره به بازی بازگشته است بگذرانم و احتمالاً بیشتر وقتم را بعد از انتشار بازی در همین قسمت صرف خواهم کرد. این را هم اضافه کنم که منطقش بسیار ساده است: وارد کمپین یک پلیر دیگر بشوید و او را از بین ببرید ( فعال کرد Invasion اختیاری است). حال Invader چیست؟ بایستی بگویم که این فیچر به‌صورت ناگهانی مخفی‌کاری بازی را بیشتر کرده و باز هم چرا؟ چون اگر زنگ هشدار را فعال کند، Invader فورا از موقعیت تقریبی او مطلع خواهد شد؛ علاوه‌بر این، اگر پلیر مقابل توسط سربازی که Invader او را تگ کرده دیده شود، موقعیت دقیق او در همان لحظه مشخص خواهد شد.

بازی Sniper Elite: Resistance یک اثر سرگرم کننده اما تکراری؟

«تلفن‌هایInvasion» در سراسر نقشه پخش شده‌اند و هر چند دقیقه یک‌بار، هر دو پلیر می‌توانند از آن‌ها برای مشخص کردن موقعیت لحظه‌ای پلیر دیگر استفاده کنند. این قابلیت باعث می‌شود که پلیرها ساعت‌ها بدون هیچ سرنخی از جای یک‌دیگر در نقشه سرگردان نشوند اما با وجود این ویژگی، حملات Invasion می‌توانند برای هر دو طرف پرتنش باشند. با این حال، Invaderهایی که قبلاً کمپین را بازی کرده‌اند، یک برتری نسبت‌به دیگر پلیرها دارند؛ دانستن محل اهداف‌تان نسبت‌به نقطه‌ی شروع بازی، معمولاً به آن‌ها دید کلی درباره‌ی بهترین نقاط برای شروع یا قرار دادن تله‌ها می‌دهد.

به‌دلیل دسترسی نداشتن به کد Review این اثر، این مطلب ترجمه‌ای از نقد و بررسی رسانه‌ Gamesradar محسوب می‌شود.
مجله بازار نسبت‌به تجربه‌ی شما عزیزان مسئولیت‌پذیر است؛
شما می‌توانید با کلیک بر نقد و بررسی بازی‌ها، نقدهای دیگری را هم مطالعه کنید که به‌صورت اختصاصی نوشته شده‌اند.

شاید تصور کنید بازی Sniper Elite: Resistance صرفا به مبارزات اسنایپرمحور از فواصل دور می‌پردازد اما درواقع، اکثر بازی‌ها در نبردهای نزدیک با یک SMG یا حتی یک قتل تحقیرآمیز با حمله‌ی meleeبه پایان می‌رسند. گاهی اوقات، این لحظات با یک تله‌ی مخفی (که هم قربانی آن بوده‌ام و هم از آن استفاده کرده‌ام) یا رگباری از گلوله‌ها که تلاش شما برای Revive کردن را ناکام می‌گذارد همراه است. بهترین لحظه‌ی من تا الان، هدشاتی از راه دور بود، زمانی که بازیکنی در حال پریدن از پنجره بود، به او گلوله‌ام را پرتاب کردم و از بین بردمش.

با این اوصاف، هنوز هم به کمپین بازی برمی‌گردم. آیتم‌های زیادی وجود دارد که هنوز پیدایشان نکرده‌ام و البته هنوز هم تعدادی نازی در میان‌مان (در طول بازی) زندگی می‌کنند که باید از بین‌شان ببرم. به‌عنوان کلام آخر هم بایستی بگویم که بازی Sniper Elite: Resistance یک جهش بزرگ نسبت‌به نسخه‌ی قبلی خود محسوب نمی‌شود اما هرکاری که Resistance انجام می‌دهد، آن را به شکلی درخشان انجام می‌دهد. اگر علاقه دارید که جهان را از فاشیست‌ها پاک کنید، پس این بازی ارزش کشیدن ماشه‌تان را دارد.