در ادامه بررسی و تحلیل فرضیه‌های تاریک و ترسناک سریال باب اسفنجی شلوار مکعبی، این دفعه نگاهی مذهبی‌تر به داستان می‌اندازیم. طبق فرضیه‌ای که طرفداران حسابی به آن مطمئن هستند، شخصیت‌های داستان نماد هفت گناه کبیره یا به قولی دیگر هفت گناه مهلک به شمار می‌روند.

تفکر در مورد مسائل ماورایی و حکایت‌هایی که از جهان مادی و ملموس به دور هستند در بنیه انسان قرار دارد. نسل بشر در طی قرن‌ها و حتی هزاره‌های متعدد همیشه به یک دنیای ماورا اعتقاد داشته و در هر دوره زمانی با شکل متفاوتی از آن یاد کرده است. این تمایل با گذشت تمام این سال‌ها هنوز هم در نفس آدمیزاد وجود دارد و ما همیشه سعی می‌کنیم براساس اعتقادات و رویکردهای فکری خود به جنبه‌های مختلف آن بیندیشیم. حال هنگامی که از دنیای واقعی فاصله بگیریم و به سراغ رسانه‌های مختلف نظیر سینما و تلوزیون برویم، این حساسیت درباره گرایش به ماورا بیش‌تر از هر زمان دیگری می‌شود.

به عبارتی ساده‌تر هنگامی که به تماشای یک فیلم یا تجربه یک بازی می‌پردازیم همواره چشم‌های خود را تیز نگه می‌داریم تا متوجه ارجاعات مختلف و مرموز آن‌ها شویم؛ حال این ارجاعات می‌توانند جنبه دینی و مذهبی داشته باشند یا به اسطوره‌شناسی و افسانه‌های محلی مردم دنیا ربط پیدا کنند. مجموعه باب اسفنجی شلوار مکعبی هم با وجود اینکه برای مخاطب‌های کم سن و سال ساخته شده از به تصویر کشیدن این ارجاعات هراسی ندارد و به صورت غیرمستقیم تماشاچیان را به سمت کانال‌های فکری مشخص راهنمایی می‌کند.

یکی از این ارجاعات که تا حدودی مشخص و مبرهن به نظر می‌رسد اشاره به هفت گناه کبیره است که به آموزه‌های کاتولیک‌های مسیحی باز می‌گردد (هرچند که سایر مذاهب مسیحی هم شامل این عناصر می‌شوند). طبق گفته‌های پاپ گرگوری که لیست گناهان کبیره را در قرن شانزدهم تغییر داد معصیت‌هایی نظیر شهوت، شکم‌پرستی، طمع، تنبلی، خشم، حسادت و غرور نابخشودنی هستند و تنها پاسخ آن‌ها آتش جهنم در دنیای آخرت خواهد بود. حال نکته جالب این است که هر یک از شخصیت‌های اصلی سریال باب اسفنجی ویژگی‌های این معصیت‌های مهلک را به شکل مخصوصی در رفتار خود نشان می‌دهند.

شخصیت‌های باب اسفنجی آنقدری که به نظر می‌رسد معصوم نیستند

مشخص‌ترین و آشکارترین مثالی که می‌توانیم به آن اشاره کنیم حس طمع محسوب می‌شود که آقای خرچنگ به شکل عمیقی به آن مبتلا است. این شخصیت آنقدر حرص و آز پول را دارد و خود را در فکر آن غرق می‌کند که سایر جنبه‌های زندگی را به دست فراموشی سپرده. در دستی دیگر شخصیت پاتریک هم به شکل مشخصی به گناه شکم‌پرستی مبتلا است و در بسیاری از دقایق حضور خود در سریال خود را با خوردن خوراکی مشغول می‌کند.

مثال دیگری که احتمالا خودتان آن را حدس می‌زنید به شخصیت اختاپوس مربوط می‌شود که از قضا در دو تا از باتلاق‌های هفت‌گانه غرق شده: خشم و حسادت. اختاپوس همیشه خدا عصبی و بی‌اعصاب به نظر می‌رسد و تقریبا سر کوچک‌ترین چیزها کنترل خود را از دست می‌دهد. در همین حال او شخصیت فوق‌العاده حسودی هم محسوب می‌شود و با مشاهده زندگی دیگران همیشه حسرت می‌خورد؛ حتی اگر آن را بروز ندهد. احتمالا همه ما آن میم معروف اختاپوس را دیده‌ایم که از پنجره خانه خود با حسادت به باب اسفنجی و پاتریک که در حال شادی هستند خیره شده. راستی شخصیت پلانکتون هم به شکل آشکاری به حسادت مبتلا است و همیشه حسرت ثروت آقای خرچنگ و فرمول همبرگر خرچنگی را می‌خورد.

اما أیا رفتارهای خود باب را هم می‌توان به هفت گناه کبیره تعمیم داد؟ اگر راستش را بخواهید بله. هرچند که این حس ممکن است از روی معصوم بودن او ریشه بگیرد، اما باب اعتیاد شدیدی به شهوت دارد. شهوت به معنی کلمه به یک زمینه مشخص محدود نمی‌شود و جنبه‌های متعددی را در بر می‌گیرد. باب همیشه و در هر حالی دوست دارد حس شهوت خود را راضی نگه دارد و با بی‌اعتنایی به زندگی و خوشگذرانی بپردازد.

نظر شما در این باره چیست؟ دیدگاه‌های خود را با تیم کافه‌بازار و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: Looper

بهترین بازی‌های جدیدی که باید امسال منتظرشون باشیم