استودیو بازی‌سازی کپکام با به همراه داشتن سابقه‌ای درخشان در ساخت بازی‌های مبارزه‌ای پس از عرضه‌ی استریت فایتر ۶ بار دیگر یک شاهکار را در این ژانر خلق کرد. با نقد و بررسی Street Fighter 6 همراه مجله بازار باشید.

بازی‌های مبارزه‌ای همیشه در دسته بندی متفاوتی از آثار مختلف دنیای ویدیوگیم جای دارند. انتقال هیجان در حین مبارزات کرکترهای داخل بازی، فشردن دکمه‌ها به صورت ترکیبی برای زنده‌ماندن و استفاده از فنون مختلف مبارزاتی تنها قسمتی از جذابیت بازی‌های فایتینگ هستند. از مد‌ت‌ها پیش این سبک از بازی‌ها طرفداران پروپاقرص خود را داشتند که با توجه به تعصبشان خود را از کامیونیتی گیم‌های دیگر جدا می‌کردند. فایتینگ گیم کامیونیتی دقیقا همان جایی است که این افراد در مورد بازی‌های موردعلاقه‌یشان صحبت می‌کنند و در آن به مبارزه می‌پردازند.

با انتشار نسخه‌ی دوم از سری بازی‌های استریت فایتر و شلوغ شدن کلوپ‌های آرکید این جامعه‌ی هواداران خالص شکل گرفت. می‌توان استریت فایتر ۲ را دلیل شکل‌گیری بازی‌های قایتینگ محبوب دیگری مانند مورتال کامبت و تیکن دانست. از این رو می‌توان از کپکام به عنوان یکی از بهترین و موفق‌ترین سازندگان بازی‌های مبارزاتی گذشته تا به‌حال نام برد. کپکام بجز استریت فایتر آثار محبوب دیگری مانند مجموعه‌ی Darkstalker و Capcom Vs Marvel را هم در کارنامه‌ی درخشان خود دارد. از این موضوع به طور کامل می‌توان متوجه نقش پررنگ کپکام در ساخت ژانر بازی‌های فایتینگ شد.

در نسل هفتم و هشتم آثار فایتینگ افت زیادی داشتند و این موضوع کاملا حس می‌شد، همچنین با تولید انبوه کنسول‌های خانگی و عرضه‌ی بازی‌هایی که می‌توانستیم به صورت فردی هم به تجربه‌ی آن‌ها بنشینیم تعداد علاقه‌مندان به سبک مبارزه‌ای روز به روز در حال کاهش بود. به همین دلیل سازندگان بازی‌های ویدیویی این ژانر با چالش‌های متعددی برای دعوت گیمرها به آثار خود روبروی شدند. برای درک بیشتر این موضوع می‌توان به هفت سال قبل و زمان عرضه‌ی استریت فایتر ۵ نگاهی کرد که کپکام با انجام یک‌سری از اشتباهات نتوانست بازیکنان را راضی نگه‌دارد. مشکلات استریت فایتر ۵ در زمان عرضه به‌حدی زیاد بود که بسیاری از افراد معتقد بودند بازی در مرحله‌ی ارلی اکسس عرضه شده و به‌طور کامل ساخته نشده است، اما خوشبختانه حالا با انتشار نسخه‌ی ششم این سری دیگر از مشکلات نسخه‌ی قبلی خبری نیست.

نکات مثبت گیم‌پلی Street Fighter 6

اگر بخواهیم به‌طور خلاصه در مورد هسته‌ی اصلی مبارز خیابانی ۶ صحبت کنیم، می‌توانیم بگوییم این اثر با ترکیب المان‌های اصلی نسخه‌ها‌ی قبلی ساخته شده است. در مواردی مانند فریم دیتا و بافر کردن ضربات از نسخه‌ی قبلی الهام‌ گرفته شده‌ همچنین سیستم دش کردن سرعتی استریت فایتر ۴ هم در بازی وجود دارد. قابلیت دفع ضربات از استریت فایتر ۳ هم در بازی به چشم می‌خورد، می‌توان گفت کپکام با استفاده‌ی درست از المان‌های مختلف در کنارهم توانسته توازن بسیار خوبی در گیم‌پلی بازی به وجود بیاورد.

مسئول گردآوری تمام مکانیک‌ها در استریت فایتر ۶ درایو سیستم است. زیر نوار سلامتی نواری شامل ۶ بخش مختلف وجود دارد که منبع انرژی شما به‌ حساب می‌آید. با استفاده از دو بخش این نوار می‌توان نسخه‌ی EX اسپشیال را اجرا کرد. حرکات EX نسخه‌ی قبلی در این نسخه اور درایو نام دارند. اما یکی از نکات متفاوت با نسخه‌ی قبلی این است که با استفاده از این قدرت منابع دفاعی خود را هم مورد ریسک قرار می‌دهید. همین موضوع سبب می‌شود تا این نوار ۶ بخش، ابزاری هم‌ برای حمله و هم برای دفاع محسوب شود. پس ار خالی شدن این نوار کرکتر شما در حالت بی‌انرژی یا Burn Out قرار می‌گیرد. شخصیت شما در این وضعیت نمی‌تواند کاری انجام دهد و حتی در زمان دفاع کردن حملات‌ هم مقداری از سلامتی خود را از دست می‌دهد.

یکی از بخش‌های مهم در مکانیزم استریت فایتر ۶ درایو ایمپکت است که شباهت زیادی به فوکوس اتک در نسخه‌ی ۴ام بازی دارد. با استفاده از قابلیت درایو ایمپکت قسمتی از نوار انرژی از دست می‌رود و حمله‌ی سریعی انجام می‌دهید. در صورتی که شخص مقابل شما حرکتتان را پیش‌بینی کند می‌تواند به شما زد حمله بزند. راه‌های متعددی برای مقابله با درایو ایمپکت وجود دارد مانند ترو، زدن سه ضربه به آرمور و یا حتی پریدن. ریسک و خطر درایو ایمپکت توانسته جذابیت و هیجان استریت فایتر ۶ را به شکل چشم‌گیری افزایش دهد.

درایو راش بی‌شک یکی از هیجان‌انگیزترین مکانیک‌های بازی است. این مکانیزم شباهت بسیاری به FADC در استریت فایتر ۴ دارد. با استفاده از نوار انرژی می‌توان به سمت جلو دوید و با استفاده از این قابلیت کومبو‌های طولانی‌تری اجرا کرد. درایور ریورسال یکی دیگر از مکانیزم‌های دفاعی بازی است که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مکانیزم به وی ورسال در استریت فایتر ۵ شباهت دارد و به گیمرها اجازه می‌دهد پس از دفاع ضربات حریف خود را دورکند تا فشار شکسته شود.

یکی دیگر از مکانیزم‌های جدید دفاعی درایو پری است. این مکانیزم عملکری مشابه به مکانیزم پری در استریت فایتر ۳ را ارائه می‌دهد. در بازی دو نوع پری کردن وجود دارد. با نگه داشتن دکمه‌ی پری در استریت فایتر ۶ می‌توانید تمام ضربه‌هایی که به شما زده می‌شود را دفع کنید. شما از پری کردن در بازی پاداشی دریافت نمی‌کنید و حتی در موقعیت‌های خطرناک هم قرار می‌گیرید. به دلیل پایین بودن سرعت انیمیشن برداشتن گارد این اتفاق رخ میدهد و چند ثانیه شما را نسبت به حریف آسیب پذیر می‌کند. دومین نوع پری کردن پرفکت پری نام دارد، برای استفاده از این قابلیت باید با زمان‌بندی دقیق کلیدها را فشار دهید. با استفاده از پرفکت پری شما قابلیت زدن زد حمله به دشمن را بدون ریسک دریافت می‌کنید. پس از تجربه‌ی این موارد و المان‌ها در کنارهم متوجه این موضوع می‌شویم که کپکام از پس این کار به خوبی برآمده است و تجربه‌ی هیجان‌انگیزی  را در اختیار گیمر‌ها قرار می‌دهد.

در پایین صفحه نوار دیگری به نام Super Art وجود دارد. این نوار برای اجرای تکنیک‌های ویژه استفاده می‌شود و شامل ۳ ظرفیت است. سه‌ نوع حرکت مختلف با استقاده از این نوار می‌توان انجام داد، از همان سینماتیک‌های محبوب بازی‌های فایتینگ. با استفاده از لول اول حرکت سریع و ویژه‌ای انجام می‌شود، با حرکت دوم یک حمله ی قوی شکل می‌گیرد و اما با حرکت سوم می‌توانید از یک فینیشر تمام معنا لذت ببرید. وجود قابلیت‌های مختلف در استریت فایتر ۶ باعث شده تا همیشه استراتژیک‌های جدیدی برای پیروزی در نبردها وجود داشته باشد.

بخش‌های مختلف Street Fighter 6

بازی دارای سه بخش مختلف با نام‌های آنلاین رنکد، کژوال و بتل‌هاب است. در بخش بتل‌هاب شما باید آواتار خود را شخصی‌سازی کنید پس از آن به یک سالن بزرگ فرستاده می‌شوید و می‌توانید با نشستن پشت دستگاه‌های آرکید به مبارزه با دیگر بازیکنان بپردازید. این بخش به نوعی قصد دارد تا حس گیم کلوپ‌های قدیمی را انتقال دهد. دستگاه‌های آرکید بازی‌های گذشته‌ی این کمپانی مانند فاینال فایتینگ و استریت فایتر ۲ هم در این سالن به چشم می‌خورند. بخش بتل‌هاب را می‌توان موزه‌ای درنظر گرفت که توسط شرکت کپکام گردآوری شده است. این قسمت نشان می‌دهد کپکام با گذشت زمانی طولانی هنوز هم به گذشته و مخاطبان خود اهمیت میدهد.

بخش داستانی استریت فایتر ۶ از طراحی، صداپردازی و تغریبا هیچ‌ گزینه‌ی مثبتی استفاده نمی‌کند. این بخش با نام ورلد تور در دسترس قرار دارد، شما با آواتارتان در دنیایی سندباکس مانند به گشت و کذار می‌پردازید و کنترل و مکانیزم‌های خسته‌کننده‌ی جهان بازی را تجربه می‌کنید. مبارزات خیابانی حال و هوایی کسل کننده دارند و همچنین دیالوگ‌های داستانی طولانی و خشک هستند. بخش آرکید کلاسیک به همراه روایت داستانی کوتاه همچنان سرگرم کننده است و ارزش تجربه کردن را دارد.

بخش تمرینی یکی از مواردی است که در بازی‌های فایتینگ حضور پررنگی ندارد اما استریت فایتر ۶ از این قائده مستثنی است. سناریو‌های مختلفی در بخش تمرینی این اثر قابل تجربه هستند. برای نمونه در سمت راست صفحه‌ی نمایشگر می‌توان تمام جزئیات مورد نیاز که مربوط به کرکتر شما است را ببینید. این بخش تاحدی حرفه‌ای طراحی شده است که بی‌حرکت بودن و حتی کوچک‌ترین حرکات شما را گزارش می‌دهد. می‌توان مانند نسخه‌های قبلی Street Fighter با هوش مصنوعی بازی هم به مبارزه پرداخت. البته در نظر داشته باشید که شما  تغریبا با یک بازیکن حرفه‌ای رو در رو می‌شوید نه یک ان پی سی معمولی.

موتور گرافیکی و گرافیک هنری Street Fighter 6

در ساخت بازی استریت فایتر ۶ از موتور گرافیکی RE Engine استفاده شده است. این موتور بازی‌سازی در سال‌های گذشته با بهینه‌سازی‌های مناسب در میان بازیکنان و منتقدین جایگاه خود را پیدا کرده است. همه چیز در Street Fighter 6 به بهترین نحو ممکن نمایش داده می‌شود. گرافیک فنی و همچنین گرافیک هنری بازی با استفاده از هارمونی‌های رنگی مناسب محیطی چشم‌نواز را خلق کرده‌اند که می‌تواند برای ساعات طولانی گیمرها را مجذوب خود کند. هوش‌مصنوعی استریت فایتر ۶ عملکرد بسیار مناسبی دارد. در بخشی مانند آرکید با قرار گرفتن مقابل هوش‌مصنوعی احساس ربات بودن را دریافت نمی‌کنیم و این حس منتقل می‌شود که با یک گیمرحرفه‌ای در حال مبارزه هستیم.

تمامی بخش‌های هنری Street Fighter 6 مانند موسیقی و حتی دیزاین از ژانر هیپ‌هاپ و فرهنگ‌های خیابانی الهام گرفته‌ شده‌است. در قسمت رنگ بندی این اثر دنبال کننده‌ی استریت فایتر ۴ است و با بهبود و اضافه کردن جزئیات توانسته عملکرد بسیار بهتری را هم ارائه بدهد. موزیک‌های الکترونیکی تشکیل دهنده‌ی تم اصلی کرکترها هستند. از این بابت برای خود من هم برقراری ارتباط با این موسیقی‌های متفاوت به نسخه‌های قبلی کار سختی بود اما اگر طرفدار دو آتیشه‌ی موسیقی‌های هیپ‌هاپ باشید می‌توانید از این بخش بازی‌هم لذت ببرید.

کپکام توانسته است با افزودن درایو سیستم و همچنین قراردادن موارد مختلف نسخه‌های قبلی در کنار هم نفس تازه‌ای به Street Fighter ببخشد. فضای هیپ‌هاپی به همراه هارمونی‌های رنگی سنتی نسخه‌های قبلی به اندازه‌ی کافی لذت بخش هستند. از نظر گرافیکی همه‌چیز در این اثر مناسب است و مشکلی وجود ندارد. ترکیب جلوه‌های هنری و انیمیشن‌های لذت بخش احساس خوبی را در حین تجربه‌ی بازی القاء می‌کنند. اگر بخش ورلد تور را در نظر نگیریم بخش آرکید همچنان تجربه‌ی هیجان‌انگیزی را رقم می‌زند. سیستم‌ درایو در رقابت‌های تک‌نفره و آنلاین هیجان‌ بیشتری را تزریق می‌کند و می‌تواند برای مدت طولانی گیمرها را سرگرم نگه‌دارد. بی‌شک می‌توان گفت استریت فایتر ۶ یکی از بهترین بازی‌های سبک مبارزه‌ای محسوب می شود.